อันล่างนี่มันผิดยังไงอะครับ เรื่องการตัดสินความถูกต้องของการใช้งบประมาณนี่มันก็เป็นอำนาจในการตัดสินของศาลรัฐธรรมนูญไม่ใช่เหรอครับ(ถ้าผมจำผิดขออภัยนะครับ)

ผมก็ไม่แม่นข้อกฎหมายนะว่าเข้ามั้ย แต่ผมว่าทางเขามองว่าน่าจะเข้า เห็นว่าจะไปยื่น ป.ป.ช ด้วยอีกทาง

ในแง่การใช้งบผมก็ไม่ชัวร์ว่าเข้าไม่เข้า แต่ในแง่ที่มันเป็นประธานสภา แล้วมานั่งโวยวายเถียงตอบคำถามแทนรัฐมนตรีอะ อันนี้มันเห็นๆเลย ประธานหอกไรมานั่งตอบเขาให้คอยเป็นคนกลางเฉยๆ

แต่ยังไงผมก็ว่า ไอ้แก่วันนอร์ หนักกว่านะ

ผมว่าตั้งแต่ฝั่งน้ำเงินเปิดช่อง ท่าทีก็ดูเปลี่ยนไป รอบหน้าถ้าแดงยังไม่เลิกเล่นน้ำเงิน ก็อาจมีอะไรเปลี่ยนแปลง

เคลื่อนแบบนี้ ก็น่าจะดีที่สุดแล้ว ถ้าทำแบบเดิม ผลลัพธ์ก็คงไม่ต่างจากเดิม พรรคต้องเรียนรู้ ต้องเข้าใจว่า ตัวเองต้องมีอำนาจก่อนถึงจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้

มูฟไหนก็ไม่สามารถทำให้ใครถูกใจได้ 100% หรอกครับ แต่งงว่ามันเสียหายยังไง ค่อยๆไปทีละขั้นเถอะ ทำเรื่องเดิมๆผลมันก็เดิมๆ ให้มันได้เป็นรัฐบาลก่อนเถอะ กองเชียร์บ้างคนเอาใจยาก บ้างคนก็เลอะเทอะ

ประเทศนี้คุณจะไปหวังให้แต่ชนะโหวตในสภาแล้วจะเกิดการเปลี่ยนแปลงบอกเลยว่ายาก

อันบน ผมไม่ทันข่าว มันยังไงนะครับ

อันล่างผมว่าไม่แปลก แต่มันไม่น่าจะได้ผลไร

ผมว่าได้ ถ้าพรรคส้มล็อตเป้าส่งศาล แล้วน่าจะแน่นจริง
คราวที่แล้ว ศักดิ์สยาม ก็ยังไม่รอด

รอดูกันครับ

เอ้อ แต่อุปกิต ไม่ได้ผลอะ

อุปกิตมันเกี่ยวตั้งแต่ สายวังซะละมั้งแบบนี้ เครือข่ายยาวเกิ้น ขนาดช่วยกันจนรอดได้นี่ โคตรโหด

ถ้าสมัยหน้าอยากได้สส.มากกว่า 250 ก็ถือว่าทำถูกแล้วที่ปรับตัวไปตามโจทย์และสถานการณ์

คือเวลาเจอปัญหาใหญ่ ทุกคนรู้ว่าถ้าแก้ Root Cause ได้ก็จบ แต่ชีวิตจริงมันไม่ได้ง่ายแบบนั้น เพราะคนไทยเกือบ 70 ล้านคน ผมว่ามีไม่ถึงล้านคนที่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมสิ่งนั้นถึงเป็น Root Cause

ถ้าพรรคมุ่งจะไปแก้ Root Cause โดยที่คนยังไม่เข้าใจ ไม่ buy-in พรรคก็จะไม่ได้รับการสนับสนุน สุดท้ายตัวเองก็ไปไม่ถึงไหน Root Cause ก็ไม่ถูกแก้ไขอยู่ดี

แถม Root Cause มันมีบริวารรายล้อมเต็มไปหมด จะพุ่งเข้าไปแก้เลยมันทำไม่ได้อยู่แล้ว ได้แค่แสดงออกถึงจุดยืนของตัวเอง ซึ่ง ณ จุดนี้ ผมว่าพรรคไม่จำเป็นต้องแสดงอะไรอีก ถ้าใครเข้าใจและอยากแก้ Root Cause คุณมีพรรคประชาชนเป็นตัวเลือกเดียว

ดังนั้น ผมเลยคิดว่าที่พรรคทำอยู่ก็ถูกแล้ว คือค่อยๆ แก้ปัญหา เก็บบริวารที่ละตัวไป เริ่มจากข้าราชการทุจริตเนี่ยแหละ แล้วก็ไล่เก็บไปเรื่อยๆ ตำรวจ พรรคการเมือง ทหาร นายทุน

ในขณะที่ด้านเศรษฐกิจก็ทำคู่ขนานกันไป แสดงให้ชนชั้นกลาง-บน เห็นว่ามีไอเดียทำเศรษฐกิจอย่างไร เพราะวันนี้เพื่อไทยไม่เหลือความเป็นพรรคเก่งเศรษฐกิจอีกต่อไป

ถึงวันนึงผมเชื่อว่าคนส่วนใหญ่จะเห็นภาพมากขึ้นว่าเครือข่ายอำนาจมันโยงใยกันยังไง ผ่านการไม่ยอมเสียประโยชน์ของพวกมันเนี่ยแหละ อย่างปฏิทินประกันสังคม หรือแต่งผนังประธานสภา เนี่ยคือตัวอย่างชัดๆ เลย

แล้วถ้าประชาชนไว้ใจให้พรรคประชาชนได้บริหาร เช่น ลำพูน ถ้าพิสูจน์ได้ว่าทำได้จริง คนก็จะค่อยๆ หันมาสนับสนุนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เอง

ถ้าเราทำกันต่อเนื่องไปจนถึงวันที่ประชาชนส่วนใหญ่เค้าซื้อไอเดียและเชื่อในตัวพรรคแล้ว เหล่าบริวารฝ่ายอำนาจสิ้นความน่าเชื่อถือหมดแล้ว เราก็ไปจัดการ Root Cause กันต่อ