[RE: ทำไมคุณยอมจ่ายสินสอด]
the Smirnoff พิมพ์ว่า:
วลาดิเมียร์ เกาเส็ง พิมพ์ว่า:
ก็อยากแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้อะ ไม่ได้มองเรื่องซิงอะไรขนาดนั้น ไม่ได้ซื้อจิ๋ม แต่เป็นมูลค่าของผู้หญิงดีๆคนนึงที่อยากได้มาเป็นเพื่อนคู่คิด มาเป็นที่ปรึกษา มาเป็นเพื่อนสนิทที่คุยกันได้ทุกเรื่อง มาเป็นคนที่จะช่วยกันเก็บเงิน คนที่ช่วยเชียร์อัพวันแย่ๆ คนที่คอยปลอบวันเศร้าๆ คนที่อยู่ข้างๆกัน แชร์โมเมนต์ดีๆด้วยกัน คนที่ไว้ใจได้ที่สุด คนที่จะอยู่ด้วยกันไปจนแก่ คนดูเเลกันตอนไม่สบาย และก็เป็นคนที่เราอยากดูแลเค้า อยากอยู่ในชีวิตของเค้าไปตลอดเหมือนกัน
ชีวิตคู่มีอะไรมากกว่าการเอากัน จริงๆชีวิตก็มีอะไรมากกว่าเอากันด้วย
สินสอดก็แค่เงื่อนไขจากฝั่งเค้าที่ตั้งมา แล้วเราก็เอามาชั่งดูว่าเงินจำนวนนั้นมันคุ้มกับการที่ได้ผู้หญิงคนนี้มั้ย ถ้าคุ้มก็ยอมทำตามเงื่อนไข ถ้าไม่คุ้มก็ไม่ทำตามก็ถอนตัวออกมา มันก็แค่นั้น
นี่คือความหมายของสินสอดในพ.ศ.นี้ของผมนะ ไม่ใช่แบบอดีตแบบค่าน้ำนมอะไรนั่น บริบทสังคม-ยุคสมัยมันเปลี่ยน จะเอานิยามแบบนั้นมาเถียงกันมาดูถูกคนที่ยอมจ่ายมันก็ไม่เมคเซนส์ จะมาบอกว่าฝรั่งไม่เห็นมีอะไรก็ไม่ได้ ในเมื่อจะแต่งกับคนไทยอะ ก็เลือกบริบทนี้อะ
ไอ้กินช้าจ่ายรอบวงทำไมต้องมาจ่ายแทนคนอื่นที่เคยเอาด้วย ถ้าคิดแบบนี้ก็แสดงว่าผู้หญิงคนนั้นมีดีแค่จิ๋ม และเลือกเมียจากแค่จิ๋ม ไม่ได้เลือกเพราะอย่างอื่น ก็ไม่ผิด แต่ถ้าจะใช้เงื่อนไขนี้เป็นเกณฑ์ แนะนำให้ตกเขียวครับ
มุมฝ่ายหญิงก็คือconceptเดิมป่ะคับ เงินมา-สินค้าไป (ในที่นี้คือคน)
ส่วนที่พิมพ์มามันคือเหตุผลที่คุณ(ฝ่ายชาย)เลือกสินค้านั้น
พอใช้คำว่าสินค้าแล้วค่อนข้างดูถูกแฟนผมและผู้หญิงพอสมควรเลยนะครับ
แต่เอาเถอะ ท่านอาจจะมีทัศนคติต่อคนรัก ต่อภรรยาในรูปแบบนั้นมันเลยมองเป็นการซื้อขายสินค้าก็ได้แหละ
แต่พอมีความรักเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว สำหรับผมไม่ได้มองว่าเป็นการซื้อขายน่ะครับ ผมไม่ได้เลือกสินค้าแล้วเดินไปจ่ายเงินเพื่อให้ได้มา
มุมของผมก็ตามที่ท่านโควทมา
ส่วนมุมของแฟนผม ผมพอจะตอบได้ว่าเค้าก็ไม่ได้คิดว่านั่นคือราคาของตัวเองครับ เค้าไม่ได้คิดว่านั่นคือมูลค่าของเค้า เช่นเดียวกันพ่อกับแม่เค้าก็ไม่ได้คิดว่าลูกสาวเค้ามีมูลค่าแค่นั้นเหมือนกัน เพียงแต่เค้ามีสังคมที่อยู่ มีสายตาที่มองมา และในสายตาเหล่านั้นสินสอดเป็นส่วนหนึ่งในพิธีกรรมของการแต่งงานที่สังคมของเค้ายอมรับ
นั่นคือสิ่งที่เค้ามอง และผมก็เข้าใจ ผมอยากจะเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของพวกเค้า อะไรที่มันทำแล้วอีกฝ่ายสบายใจแล้วผมไม่ลำบากผมก็ทำ
ส่วนตัวผมไม่แคร์อะไรแบบนั้น ไม่แคร์อะไรอีกหลายๆเรื่อง ผมไม่แคร์เรื่องบวช ไม่แคร์เรื่องรับปริญญา แต่บางครั้งผมก็ยอมทำเพื่อให้คนใกล้ชิดของผมสบายใจ มีความสุข เรื่องนี้ก็เหมือนกันครับ ไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรงอะไร ถ้าผมทำแล้วแฟนผมมีความสุขได้ผมก็ทำ มันก็แค่นั้นเองครับ