ใช้คำว่าต้อง อันนี้ไม่จำเป็นต้องช่วยนะ มันไม่ใช่หน้าที่

แต่ถ้าใช้คำว่าควร อันนี้อาจจะดีกว่า ทุกวันนี้ผมก็บริจาคมูลนิธิเด็กๆเรื่อยๆนะตามกำลัง

ซ้ำ

ผมเห็นคนรวยส่วนใหญ่ก็ช่วยคนจนนะ แต่เขาทำเพื่อความสบายใจของเขา ถือว่าทำบุญ

เก็บเงินไว้ช่วยค่าทุนการศึกษาน้อง ๆ นักศึกษาดีกว่าจั๊ฟ

ที่คุณพูดมาก็ถูก รปภ ทำงาน12ชม ยังสร้างตัวไม่ได้แต่คนรุ่นใหม่หลายๆคนก็ทำงานไม่หนักพอเท่าเบบี้บูม ฟุ่มเฟือยกว่า เลยสร้างตัวไม่ได้
อย่างเบบี้บูมบางคนเปิดร้านขายของเปิดร้าน6.00ปิด20.00 เท่ากับว่าเค้าทำงาน14ชม.เป็นอย่างต่ำ ยังไม่รวมเวลาในการจัดของเพื่อเปิดร้านและเก็บของเพื่อปิดและเปิดทุกวันไม่มีวันหยุดเทศกาลก็ไม่หยุดไปธุระหรือป่วยก็ให้คนอื่นในครอบครัวเฝ้าร้านให้

และยังไม่รวมว่าคนรุ่นใหม่หลายๆคนฟุ่มเฟือยใช้ของแพงกินของแพง เที่ยวรัวๆอีก

แล้วประเด็นนี้เกี่ยวข้องอย่างไรกับการเก็บภาษีคนที่รายได้สูงครับ คุณหลงประเด็นแล้วนะ แล้วคุณมีตัวเลขเชิงสถิติมั้ยว่าคนรุ่นใหม่ทำงานไม่หนักพอ มันมีแต่คำกล่าวอ้างมากกว่า

อันนี้ยิ่งไปใหญ่เลย คนรุ่นใหม่ที่คุณบอกว่าฟุ่มเฟือย = มีกำลังจับจ่าย -> ไม่ได้แปลว่าเค้าเป็นคนจนนิครับ แล้วผมก็ไม่เคยเห็นคนกลุ่มนี้ออกมาเรียกร้องเรื่องจ่ายภาษีน้อยลงหรือให้คนรวยมาช่วยเค้าเลยนะ เค้ามีแต่ขอให้รัฐจัดการบิรหารภาษีให้ดีขึ้นต่างหาก

อ่อ การใช้ของแพง กินแพง เที่ยว พวกนี้เค้าเรียกซื้อประสบการณ์ครับ คนอีกยุคอาจจะเน้นเก็บเงิน ลงทุนกับสินทรัพย์ แต่คนรุ่นใหม่เค้าไม่ได้ value สิ่งเหล่านั้นครับ เค้าเอาเวลาไปเรียนรู้ชีวิตครับ

แล้วคุณเคยเห็นไหมคนรุ่นใหม่บางคนที่โทษไปมั่วไหมอะต้องไปรีดภาษีคนรวยมาช่วยมันทั้งๆที่มันยังพยายามไม่มากพอจะมาขอความช่วยเหลือซะงั้น

เกี่ยวครับทั้งภาษีที่ดินและรายได้คนรุ่นเก่าเค้าพยายามอย่างหนักเพื่อให้ได้มาซึ่งที่ทรัพย์สินแต่เค้ากลับต้องมาโดนเก็บภาษีไงครับโดยเฉพาะภาษีที่ดินที่คนรุ่นเก่าที่มีที่ดินเยอะๆมักไม่เห็นด้วย

ผมว่าภาษีที่ดิน เราคุยกันจบไปแล้วนะว่าทำไมต้องเก็บ แล้วเค้าก็เก็บกันทั้งนั้น คุณจะมาใช้ทรัพยากรของรัฐเป็นของตัวเอง -> ก็จ่ายภาษีไปดิ ถ้าไม่อยากจ่าย จะซื้อเก็บทำไมละ เนี่ย ประเด็นมันมีแค่นี้เอง อย่างที่ผมพูดไปตั้งแต่แรกแล้วว่าคนพวกนี้คือคนเห็นแก่ตัวก็เท่านั้น

การที่คนไม่เห็นด้วย ไม่ได้แปลว่าสิ่งนั้นถูก(หรือผิด) มันแค่ไม่ถูกใจคนกลุ่มนั้นเฉยๆครับ

ปล. ผมก็มีที่ดิน ผมก็จ่าย ก็ผมอยากเก็บ อยากไว้เก็งกำไร ผมก็ต้องจ่ายอ่ะ

ผมไม่อยากจะอธิบายละนะ ผมเหนื่อย แต่คุณจับประเด็นมั่วซั่วไปหมดเลยอ่ะ นี่เหมือนคุยกับคนสมองช้ายังไงไม่รู้

1. สมควรจะรีดภาษีคนมีเงินมากกว่านี้มั้ย ? เยส ผมเห็นด้วย ผมเสียภาษีเกือบๆจะฐาน 35% แล้ว ผมยังคิดเลยว่าเราเก็บภาษีน้อยเกินไป ถ้าเราอยากเป็นรัฐสวัสดิการ เก็บเท่านี้มันไม่พอ รวมถึง VAT ด้วยที่เก็บน้อยไป มันควรจะเก็บมากกว่านี้

2. การใช้ภาษีให้เกิดประโยชน์ก็เกิดปัญหา อันนี้เป็นปัญหาเรื่องคอรัปชั่นที่รัฐต้องแก้ ก็เป็นอีกเรื่องนึง รวมถึงต้องเอาคนเข้าสู่ระบบการเสียภาษีให้ถูกต้องมากขึ้นด้วย เพราะไอ้คนมีรายได้สูงห4.ลายคน ก็มีอีกเยอะที่ไม่ใช่กลุ่มคนที่เสียภาษี (แม่ค้าก๋วยเตี๋ยวบ้าง ฯลฯ)

3. คนที่บ่นว่าต้องรีดภาษีคนรวยมาช่วยเพิ่ม ผมเองก็คนกลุ่มนั้นเหมือนกัน (ให้กลับไปดูข้อ 1) เพราะอะไรก็ดูข้อ 1 เหมือนกัน

4. ถ้าคุณไปศึกษาโมเดลรัฐสวัสดิการแบบยุโรป เค้าช่วย 99% ของคนของเค้าครับ จะขี้เกียจเค้าก็ช่วย ก็ไม่อยากทำงานเค้าก็ช่วย เพราะนั่นคือคนในชาติ ผมมีเพื่อนผมที่มันเหนื่อย มันลาออกมาเฉยๆ รับเงินเดือนละ 1200 EUR ไปเรื่อยๆ หายเหนื่อยก็กลับไปทำงานใหม่ เพราะมันจ่ายภาษีมาแล้ว + คนรวยช่วยจ่ายภาษี support มา ฉะนั้นต่อให้คุณจะบอกว่าไอ้คนรุ่นใหม่ของคุณมันเป็นคนขี้เกียจ ไม่ขวนขวาย ฯลฯ รัฐก็มีหน้าที่ต้องช่วยครับ แต่จะมากน้อย นั่นเป็นหน้าที่ของรัฐแล้ว

5. ไอ้คนที่บ่น"บางคน"ที่คุณพูดถึง มันคือ general consensus ของคนในประเทศนี้หรอครับ หรือมันมี significant number หรือ significant value ที่ควรค่ากับการให้เวลารับฟังหรือครับ

ไม่แปลกครับเพราะเรื่องผลประโยชน์ครับคนรวยคงคิดว่าทำไมต้องมาเลี้ยงไอ้คนขี้เกียจทำงานลาออกจากงานมานั่งเล่นเพื่อรับเงินด้วย

เปลี่ยนเป็นคำว่าแบ่งปันดีกว่าครับ

เรามีค่อนข้างเยอะแล้ว

พอมีเยอะถึงจุดนึง มีเยอะไปกว่านี้ มันก็ใช้ชีวิตเท่านี้

สมมุติมี 100 ล้าน ใช้ชีวิตแบบนึง พอมีเพิ่มเป็น 200 ล้าน วิถีชีวิตมันก็ไม่ได้เปลี่ยนมาก

ถ้ามีความสุขกับการแบ่งปัน ก็แบ่งเถอะครับ

มีคนที่ต้องการเงินมากกว่าเราอีกเยอะ เราแบ่งเท่าที่เราสบายใจ เท่าที่เรารู้สึกดีก็พอ