มีคำว่า "เอา" นำหน้าต้องเลือกข้อแรกครับ หาให้เลือกมาทำงานคงเลือกข้อ 2 ครับ

ชอบลูกน้องมีนม มันทำให้อยากไปทำงานทุกวัน

คนเก่งจัดๆ มีประโยชน์​แค่ตอนงานสร้างสรรค์​กับงานที่ต้องแก้ไขปัญหา​เฉพาะหน้า​บ่อยๆ แต่ถ้างานที่ระบบลงตัวแล้ว เอาคนทำงานเป๊ะดีกว่า

เจอแต่ไอแบบแรกแต่ไม่ได้ฉลาดหรือเก่ง

สั่งแล้ว สอนแล้ว ก็เถียงอยู่นั่นว่าทำไมทำแบบนี้ไม่ได้ ให้มันทำแล้วก็ไม่ได้เลขตรง (ปิดบัญชี)

ก็มาโวยวายอีกว่าทำไมมันไม่ตรง (จะไปรู้มุงเรอะ )

ตามประสบการณ์นะ พวกลูกน้องแบบแรกที่ เก่ง ฉลาด หัวดื้อ อ่ะ

บุคลิคพวกนี้เป็นลูกน้องได้ไม่นานหรอก มันเก่งมันฉลาดแป๊บๆมันก็ออกไปทำเอง พวกนี้ไม่ยอมเป็นลูกน้องคนนานหรอก

ลูกน้องใน 3 ก๊กที่อ่านมามี 4 ประเภท

1. เก่งฉลาดขยัน
2. เก่งฉลาดแต่ขี้เกียจ
3. โง่แต่ขยัน
4. โง่และขี้เกียจ

เป็นท่านจะเลือกอะไร ลองเลือกก่อนเลื่อนลงไปอ่านนิยามของแต่ละประเภท
.
.
.
.
.
.
.
.
.




แบบที่ 1 อย่าเอามาเป็นลูกน้องเด็ดขาด พวกนี้เก่ง ฉลาด ขยัน ซักวันมันต้องทรยศแน่ๆ

เพราะความเก่งฉลาดของมัน แถมมันขยันจึงมีความเป็นไปได้ที่จะเลื่อยขาเก้าอี้หัวหน้า

ยกตัวอย่างในสามก๊กคือ สุมาอี้


แบบที่ 2 ควรเอามาเป็นลูกน้องอย่างยิ่ง เก่งฉลาดแต่ขี้เกียจ พวกนี้ด้วยความขี้เกียจจึงไม่หาทางเป็นใหญ่

พอใจในสิ่งที่เป็นอยู่ และที่สำคัญพวกนี้เก่งฉลาด มันมักจะหาวิธีทำงานที่ใช้แรงและเวลาน้อยกว่าที่สั่ง

บิลเกต เคยบอกว่าชอบลูกน้องประเภทนี้ เพราะสั่งให้ทำงานอะไร พวกนี้จะหาวิธีทำงานใหม่ๆที่ใช้แรงและเวลาน้อยลง
(ด้วยความเก่งและฉลาด ผลงานยังคงดีหรือดีกว่ามาตรฐานด้วย)


แบบที่ 3. ในแบบนี้ขงเบ้งบอกว่าเอาไปฆ่าให้ตายให้หมด เพราะพวกนี้โง่ไม่เก่ง และเสือกขยัน

พวกนี้มันเลยมักจะขยันทำแต่เรื่องโง่ๆนำความฉิบหายมาสู่องค์กร

ยกตัวอย่างในสามก๊กก็ ลิโป้ ไง ถึงจะเก่งแต่โง่ ทำแต่เรื่องโง่ๆ ฆ่าพ่อบุญธรรมอย่างเตงง้วนเพราะลสภยศที่ตั๋งโต๊ะให้

แล้วฆ่าตั๋งโต๊ะเพราะเรื่องผู้หญิง ช่วงตกอับหนีมาพึ่งใบบุญเล่าปี่ก็ทำเรื่องโง่ๆยึดเมืองเค้าแบบหน้าด้านๆ

ทำแต่เรื่องโง่ๆทั้งเรื่อง สุดท้ายก็ตามเพราะความโง่และขยันของตัวเอง

ในสามก๊กมีเยอะเลยนะพวกตัวละครโง่แต่ขยัน แต่ละคนจบไม่สวยทั้งนั้น


แบบที่ 4 ในคนประเภทนี้ก็เอามาเป็นลูกน้องได้รองจากคนประเภทที่สอง เพราะ

ถึงจะโง่ แต่คนโง่ๆที่เราสั่งได้ ถึงจะขี้เกียจแต่ถ้ามีระบบการทำงานก็ให้ระบบจี้เอาให้ทำงาน

คนแบบนี้จะเป็นลูกน้องที่มีแนวโน้มจะซื่อสัตย์และทำงานไปกับเรานาน เพราะความขี้เกียจเลยไม่อยากหางานใหม่ที่ต้องไปเรียนรู้ใหม่

ถ้า ลิโป้ จากข้อที่สาม มาเป็นลิโป้แบบโง่และขี้เกียจ คงเป็นลูกบุญธรรมเตงง้วน เป็นขุนศึกเป็นวีรบุรุษมากกว่าลิโป้ที่เป็นไอ้ลูกสามพ่อแบบในนิยายสามก๊ก

ผมเอาแบบแรกครับ ผมต้องการผลของงาน ถ้าลูกน้องมีวิธีที่ดีกว่า ก็ใช้เขาใช้วิธีของเขาไป ผมไม่ชอบลูกน้องที่ผมต้องคิดต้องอะไรให้หมดทุกอย่าง ลูกน้องแบบนี้ ผมเอาเบ๊มาทำให้ก็ได้ ค่าแรงถูกด้วย

รู้สึกเหมือนเจ้านายตัวเองมาตั้งโพลเลยแฮะ 555

ผมเป็นแบบที่ 1 ครับ อาจจะไม่ได้ดื้อทุกงาน แต่มีคำถามตลอด และอาจจะไม่ได้ทำตามที่เจ้านายบอกทุกอย่าง แต่หาวิธีร่วมกันเพื่อเป้าหมายเดียวกัน

ถามว่าตัวเองอยากได้ลูกน้องแบบไหน?

ผมก็อยากได้แบบที่ 1 ครับ ผมชอบความเห็นอื่นๆ ที่แตกต่าง ไม่อยากได้ลูกน้องที่นั่งรับคำสั่งอย่างเดียว เพราะเคยเจอกลุ่มรับคำสั่งอย่างเดียวเวลาประชุมทีไรส่วนใหญ่จะนั่งเงียบ บางทีเราก็อยากได้มุมมอง วิธีการใหม่ๆบ้าง

ผมถือคติ ใครๆก็เถียงได้เสมอถ้ามี fact /data /assumption /how to ที่ดีพอทำให้เกิดประโยชน์กับบริษัทนะ

เห็นคำตอบมีแต่อยากได้ลูกน้องแบบนั้นแบบนี้ คิดมุมกลับ ลูกน้องก็คงอยากได้หัวหน้าฉลาดๆเหมือนกัน

คนที่เป็นลูกน้องที่ฉลาดๆก็คงอยากได้หัวหน้าที่มีสมองเหมือนกัน ถ้าผมเป็นหัวหน้าเลือก ลูกน้อง เก่ง ฉลาด แน่นอน

คนที่ตอบจริงๆจังๆ อ่านหัวข้อโหวตใหม่ครับ 55555
เอาเก่ง กับเอาเก่งกลางๆ

เอาเก่งปานกลาง เพราะผมคิดว่าพัฒนาให้น้องให้เก่งได้เพราะการที่จะสั่งอะไรมันต้องมีการประชุมพูดคุยกันในทีมอยู่แล้วก่อนสั่ง แต่ถ้าทัศนคติไม่ได้,ดื้อ,สั่งอะไรก็ไม่ทำ ถ้ามันทำของมันดีก็ถือว่ารอดไปแต่ถ้ามันทำแล้วแย่สุดท้ายใครรับผิดชอบ ถ้ารับมาเป็นภาระทีมก็คงไม่รับมาแต่แรก

เลือก 1. แบบไม่ต้องคิดเลย

- ชอบตั้งคำถามกับวิธีทำงานของเราที่เราคิดไว้แล้ว
> เป็นเรื่องที่ดีจะตายไป ขอให้มีลอจิก ความคิดเรามันไม่จำเป็นต้องถูกต้องหรือดีที่สุดเสมอไป

- เวลาเราสั่งงานอะไร จะไม่ค่อยยอมทำตามทันที
> ก็เป็นเรื่องดีอีก เป็นสิ่งพิสูจน์ว่าลูกน้องมีสมองคิดเป็น
พระพุทธเจ้ายังบอกไม่ให้หลับหูหลับตาเชื่อตัวเองเลยในกาลามสูตร ละผมเป็นใครจะต้องคิดถูกต้องเสมอไป

- ต้องถามก่อนว่าทำไมเค้าต้องทำวิธีตามที่เราคิด ทำอีกวิธีได้มั้ย ทำให้บางครั้งต้องเถียงกับลูกน้องยกนึงก่อน
> เป็นโพรเซสที่ดีมากๆ การถกเถียงอย่างมีสาระและตรงไปตรงมา ก่อให้เกิดสิ่งที่ดีกว่าขึ้นได้เยอะแยะ

โพสเซสแบบนี้ นอกจากจะสามารถประเมินลูกน้องคนนี้ได้ดีขึ้น เนื่องจากกล้าแสดงความคิดอย่างตรงไปตรงมา
ทำให้เราเห็นความคิดเค้า ยิ่งสามารถที่จะให้ช่วยรับผิดชอบการในส่วนที่เหมาะสมได้มากขึ้น

มากไปกว่านั้น ยังสามารถช่วยพัฒนาตัวหัวหน้าได้อีก
เพราะผมไม่เคยเชื่อว่าหัวหน้าจะเก่งกว่าลูกน้องคนไหนก็ตามแบบ 100% ทุกด้าน ทุกมิติ ผมไม่เคยเจอ
ทำให้หัวหน้าสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ไอเดียใหม่ๆ โดยรวมๆก็จะทำให้หัวหน้าคนนั้นเก่งขึ้นไปอีก

และส่วนตัวเชื่อว่า หัวหน้าที่เลือกแบบ2. 'มักจะ'เป็นหัวหน้าที่ไม่ได้เรื่อง
สาเหตุเพราะแค่ต้องมานั่งถกเถียงกับลูกน้อง ด้วยเหตุผล ด้วยลอจิก เอาชนะทางความคิดแค่นี้ยังไม่กล้าเลย
จึงแปลโดยกว้างๆได้ว่า ระบบความคิดของหัวหน้า มักจะไม่ดีจริงเก่งจริง ไม่งั้นก็ควรจะเอาชนะได้
หรืออีกนัยนึง อาจจะมองเป็นพวกกะโหลกกะลา เถียงไปละแพ้ แต่ไม่ยอมรับว่า ไม่เก่ง ไม่ยอมรับว่าผิด
ไม่ยอมรับว่าสิ่งที่ตัวเองคิดอาจจะไม่ดี หรือมีทางเลือกที่ดีกว่า

พนักงานแบบที่2. ส่วนใหญ่ก็จะเติบโตไปเป็นพวกเช้าชามเย็นชาม ทำได้แค่สิ่งที่ต้องทำตามหน้าที่
ซึ่งก็โอเคแหละ แต่เทียบกับแบบที่1. ถ้ามายเซ็ทดีดี แล้วพัฒนากันไป จะเป็นประโยชน์มหาศาลได้

เลือกลูกน้องเก่งแน่นอน

ยังไงมันก็ต้องทำตามเราอยู่แล้ว

ลูกน้องแบบเชื่อฟัง 100% นี่พาไปตายก็ตายไปด้วยกันเลย

ไม่มีคนช่วยคิด เผื่อเราหลุด

เอกชนน่าเลือกแบบ 1 ส่วนราชการบอกเย ต้องแบบ 2 ถึงคนฉลาดแบบ 1 ก็ต้องทำตัวเป็นแบบ 2 ละจะไปเร็ว

ขอแบบ 1 เลยครับบอกผลลัพท์ที่ต้องการ แล้วให้มันไปหาวิธีการทำเอาเอง ตัวเราแม่มโครตสบายเลยถ้าได้ลูกน้องยังงี้อ่ะ แล้วค่อยตะล่อมถามมันว่าวิธีการเอ็งทำอะไรบ้างถึงได้ผลแบบนี้ออกมา ได้เรียนรู้เพิ่มความรู้อีกครับ มีแต่ๆได้กับได้ แต่ว่าเราก็ต้องโชว์ความเหนือ สกิลให้มันซูฮกด้วยนะครับ มันจะได้ไม่ขี่เรา

1 สิ เพราะ 2 นี่ไอคำว่าฟังหมด ทำตามเป๊ะๆ ไม่เถียงไม่ค่อยตั้งคำถาม มันไม่ใช่ข้อดีซะทีเดียวนะ

ผมเอาคนเก่งๆมาทำงาน เหนื่อยแค่ตอนอธิบายให้มันฟังดีกว่า