หมอยา ลฎาภา
·
ในมุมมอง คหสต. ที่เคยเป็นหัวหน้าเภสัช รพ. เคสนี้ อยากให้มองหลายมุม เพื่อเป็นอุทาหรณ์
1. ลูกน้อง ขายเวร ไม่ผิด เป็นสิทธิ์ส่วนบุคคล อันนี้ยืนยันว่าทำได้ ยกเว้น รพ. มีกฏ จำนวนชม.การทำงานขั้นต่ำต่อเดือน ขึ้นกับ รพ. >> ซึ่งการหยุดต้องดู 2 เรื่อง คือ ปริมานวันลา กับ ขายเวรให้ใคร ( part-time/ fulltime ) ถ้าขายหลายวัน ให้เพื่อน fulltime อยู่ติดกันหลายวัน จะทำให้ performance การดูแลคนไข้ลดลง จากการพักผ่อนน้อยของทุกๆ คน เพราะเราทำงานกับชีวิตคนไข้ ปกติรพ. จะจ้างพนักงาน ตามจำนวนคนไข้ และกระจายวันงาน วันหยุด ตามศักยภาพที่จะสามารถทำงานได้อย่างเต็มที่ ซึ่งเภสัชที่ทำ รพ. จริงๆ เรารู้ดี ว่าเภสัชในห้องยา มักจะไม่พอ ถ้า 1 คน หยุดเกินโควต้ามากเกินไป จะส่งผลกระทบต่ออันตรายคนไข้แน่นอน นี่จึงอาจเป็นสาเหตุที่หัวหน้าท่านนี้โกรธ และเราไม่รู้เหตุุการณ์ข้างหลังเพิ่มเติม >>ว่ามีคนรับเวรก็จริง แต่อาจมีคนที่รับเวรบางคน ไปบ่นลับหลังกับหัวหน้างานหรือไม่ อันนี้เราไม่รู้ข้อเท็จจริง ซึ่งในความจริง มักเกิดขึ้นเสมอๆ อาจรับด้วยเกรงใจ รับด้วยเพราะกลัวคราวหน้าจะสลับขายบ้างไม่ได้ รับเพราะเป็นรุ่นน้องเพิ่งเข้ามาใหม่ ไม่กล้าปฏิเสธ
2. หัวหน้า ผิดพลาด ที่ตำหนิลูกน้องลงห้องกลุ่ม เป็นส่วนที่ทำเกินกว่าเหตุ ไม่ว่าผู้ตายจะมีภาวะซึมเศร้าหรือไม่ก็ตาม ก็ไม่ควรทำ เพราะมันอาจจะทำให้เขาเข้าหน้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ได้ คิดว่าเคสนี้จะเป็นอุทาหรณ์ ในการบริหารจัดการให้กับหัวหน้าหลายๆคนในอนาคต คิดว่าการพยายามบริหารจัดการของหัวหน้าเป็นสิ่งที่ควรทำ แต่เราก็ต้องเลือกวิธีการที่ดีในการบริหารคน และคุยเหตุผล ที่จะส่งผลกระทบมากกว่าใช้ความโกรธ
แต่อย่างไรก็ตาม เราไม่สามารถรู้เหตุผลที่เกิดขึ้นจริงๆ ระหว่างทั้ง 2 คน และเหตุการณ์อื่นๆรอบข้างได้ จึงขอให้หลังจากนี้ เหตุการณ์ครั้งนี้ จะเป็นอุทาหรณ์ไม่ให้เกิดขึ้นกับท่านใดอีกเลยค่ะ
R.I.P กับครอบครัวและน้องผู้เสียชีวิตนะคะ