เราดีกับเขา...ก็ใช่ว่าเขาจะดีกับเรา

ในออฟฟิศ ผมเป็นคนดี ทำงานดีไม่มีทางรอดครับ เพราะพวกเลวเห็นแก่ตัวเอาเปรียบเยอะ

มีสองทางเลือก ประนีประนอมเป็นกับพวกแย่ หลับตาไป กับตัวเองต้องเก่งสุดๆครับ

เจนx ในออฟฟิศผม มีดี20 จัดว่าแย่ 80 อดทนแล้วมีความหวังไว้ครับ อยากมากก็แค่ลาออก ตายดาบหน้า

เลิกงาน วันหยุด คือเวลาพักผ่อน ใครทักเรื่องงานมาโดนด่าแน่นอน

อยากได้งานก็ต้องทำเอง

สื่อสารให้เข้าใจจริงๆ ไม่ใช่ทิ้งให้คิดเอง

ตำแหน่งงานไม่สำคัญเท่ากับจำนวนเงิน
งานไม่สมดุลกับการพักผ่อนคือจบเลย สำหรับผมนะ

ผมย้ายมาตำแหน่งสูงขึ้น งานก็เพิ่มอย่างมาก ชีวิตคือเปลี่ยนเลย
ต้องการการพักผ่อนเป็นอย่างมาก

หัวหน้าไม่ได้แคร์ลูกน้อง เพราะเค้าก็มีหน้าที่ให้งานมันไปได้

ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน

การสื่อสาร ต้องผ่านให้น้อยคนที่สุด แค่2คนยิ่งดี

ขยันผิดที่ 10 ปีก็ไม่รวย

ทำงานมา3ที่ เจองานที่ชอบ ถึงจะเหนื่อย ประสาทกิน แต่มันก็สนุก

ไปๆมาๆพบว่า งานที่ชอบไม่ได้ทำให้เรามีความสุขเสมอไป

การศึกษาโคตรสำคัญ ถ้าตอนนั้นตั้งใจงานคงจะไหลลื่นมากกว่านี้

อย่าไปคบคน toxic อย่าไปใส่ใจคำพูดคนอื่นมากนัก

เงินซื้อความสุขได้

บ้าน รถหรู
ที่เราฝันในวัยเด็กว่าทำงานแล้วเด๊่ยวก็มี
ปรากฏว่า มันไม่ง่าย

ทำงานอย่าไปรักงานมาก ทำแค่ในหน้าที่พอ
ยิ่งเก่ง ยิ่งงานเยอะ

เก็บความเก่งไว้ใช้หาเงินกับงานส่วนตัวดีกว่า

ทุนน้อยก็ต้องเก็บเงินทุกบาทแล้วเอาเหรียญำปแลกแบงค
ทุกวันที่ทำคือจ่ายค่าเสื่อมร่างกาย