ส่วนตัวผมนะขอ ทางเดินดีๆ ถนนดีๆ รถสาธารณะทั่วถึงแล้วมาตรงเวลา

ผมว่ามีหลายส่วนนะครับ

- คนที่มีรถส่วนหนึ่ง ถ้าขนส่งครอบคลุม อยู่ระยะที่พอเดินได้ หรือไม่ต้องต่อรถหลายต่อ ก็คงเปลี่ยนไปใช้ขนส่งสาธารณะ ประหยัดค่าพลังงาน ค่าดูแลรถ เก็บรถไว้ใช้เดินทางไกลๆ

- คนที่ต้นทางหรือปลายทางไม่ได้อยู่ในจุดที่มีขนส่งสาธารณะ ต้องเดินทางหลายต่อจนเสียเวลา หรือคนที่อยากจะขับรถเฉยๆ ก็ขับรถได้โล่งขึ้น

- คนที่ยังไม่มีรถ และมีขนส่งสาธารณะเข้าถึง ก็จะได้เอาเงินที่จะต้องซื้อรถไปสร้างความสุข ความมั่นคงได้ โดยที่ยังไม่ต้องรีบซื้อรถตั้งแต่เพิ่งเรียนจบ หรือยังไม่ค่อยมีเงินเก็บ

ขนส่งที่สำคัญไม่แพ้พวกรถไฟฟ้าก็คือขนส่งในเส้นเลือดฝอย พวก Feeder ที่พาคนเข้าขนส่งหลัก บ้านเราผังเมืองเป็นซอยลึกเยอะ ก็ต้องมีรถเมล์ มินิบัส หรือสองแถว ที่พาคนออกมาถนนใหญ่ให้ได้เยอะๆ รถเมล์ในสายหลักก็ต้องเพิ่มจำนวนให้พอกับคนใช้

ถ้าเลือกได้ เวลาเดินทางเกิน 2 ชม. ผมไม่อยากขับรถเลยด้วยซ้ำ

อยากนั่ง แล้วทำงานบนโน้ตบุ๊ค อ่านหนังสือ หรือเล่นเกมอะไรก็ว่าไป

นี่ถ้ามีรถไฟฟ้าจากตราด นั่งกลับกรุงเทพฯได้ในเวลาไม่เกิน 2.30 ชม. ผมคงไปบ้านที่กทม.ทุกอาทิตย์

มีธุระอะไรด่วน ๆ ไม่ต้องวางแผนเยอะ หอบ NB แบกเป้ขึ้นรถไฟฟ้า แล้วไปได้เลย

พอนึกภาพต้องขับรถเอง ไปกลับรวมกันเกิน 9 ชม. เสียเวลามาก เหนื่อยด้วย

ถ้าขับในเมืองที่การจราจรหนาแน่นจริงๆ ใครก็อยากใช้ขนส่งสาธารณะดีๆมากกว่า เพราะปัญหาใหญ่ไม่ใช่การขับรถ แต่มันคือที่จอดรถ หายากไม่พอ บางที่จอดแพ๊งแพง อย่างในห้างยอดไม่ถึงก็ปั้มจอดฟรีไม่ได้

ถ้าการขนส่งสาธารณะดีจริง การเดินเข้าออกบ้านจะไม่ใช่เรื่องลำบาก

ถ้าขนส่งสาธารณะ ในกทม ได้แบบโตเกียว ในญป รถยนตร์มันก็ไม่จำเป็นจริงๆนะ

ขนส่งที่เข้าถึงนี่ต้องมาตีความกันใหม่ เพราะเข้าถึงสำหรับต่างประเทศ อากาศดีๆ เดินเกือบโลหรือโลกว่าก็ยังไหว

แต่ถ้าร้อน เหนอะๆ แบบบ้านเรา ผมว่าได้แค่ 300 เมตรเองมั้ง

ต้องรีเสิร์ชหาจุดที่คนจะยอมใช้รถสาธารณะก่อนแล้วค่อยมาออกแบบขนส่ง ไม่ใช่ทำไปก่อนแล้วค่อยมากระตุ้นให้ใช้

ถูกต้องครับถ้าไม่ได้ขนสำภาระอะไรมากมายมีขนส่งสาธารณะดี ๆ รถไม่จำเป็นต้องใช้เลยครับ ยกตัวอย่างง่าย ๆ สิงค์โปร์ก็ได้ไปไหนไม่จำเป็นต้องใช้รถเลย

ปล. ทุกวันนี้ผมก็ปั่นจักรยานมาทำงานนะ ปกติก็ปั่นอยู่แล้ววันละ 70-80 โลบอกเลยถ้าถนนไทยดีกว่านี้การปั่นจักรยานก็ถือว่าแจ๋วเลยครับ แต่ช่วงนี้ฝนตกจะไม่สะดวกบ้างบางทีก็ต้องขับรถไป

จากที่เจอแต่ละคนมา ผมเชื่อเจ้าของกระทู้ครับว่ามันใช่อ่ะ

ไม่ถูกซักทีเดียว

ถ้าไปทำงานแล้วนั่งรถสาถารณะใช้เวลาทั้งหมดเท่ากับขับรถไปเองตอนรถไม่ติด

แล้วจะขับรถเองให้เมื่อยทำไม

คุณต้องเข้าใจคำว่าโครงสร้างพื้นฐาน ซึ่งขนส่งสาธารณะคือ 1 ในนั้น มันคือพื้นฐานของการดำรงชีวิตที่รัฐจัดหาให้เพื่อประชาชน

ส่วนรถยนต์มันคือเลือกที่จะขับหรือไม่ขับ มันไม่ใช่โครงสร้างพื้นฐาน
รวย = มี option ในการใชีชีวิตเพิ่ม เช่นจะขึ้นรถสาธารณะหรือไม่ก็ได้

ทีนี้มาถึงคำถามว่า คนคิดแบบนั้นมั้ยก็คงเป็นส่วนหนึ่ง แต่ถ้ามันสะดวกรถสาธารณะจะเป็น 1 ในทางเลือกของผมแน่ๆ

ส่วนตัวคิดว่าปัญหาของเราหลักๆคือเรื่อง last mile connectivity มากกว่า รองมาก็เป็นเรื่อง network ของรถสาธารณะ ราคาและ operation

จิงแฮะ ส่วนตัวอยากขับรถที่ถนนโล่งๆ มากกว่าอยากขึ้นรถไฟฟ้าไปเบียดคนอื่น

ผมไม่ชอบขับรถ ระบบขนส่งสาธารณะดีๆ ช่วยให้ชีวิตสบายขึ้นจริง แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่ารถยนต์ส่วนบุคคลยังมีความจำเป็นอยู่ คุณพาพ่อแม่ลูกเมียไปหาหมอ การใช้รถส่วนตัว มันสะดวกกว่าจริงๆในหลายๆความหมาย

สุดท้ายนะบรรดาคนมีอันจะกิน เขาไม่ชอบนั่งรถแชร์กับใครหรอก ขับรถส่วนตัวสะดวกกว่าแยะ ไปดูลูกหลานคนรวยตระกูลรวย แทบจะออกรถให้ลูกตั้งแต่อายุ 18 ล่ะ หรือไม่ก็มีรถพร้อมคนขับส่วนตัวไปไหนมาไหน

เอาต่างจังหวัดดิ ถ้าไม่มีรถคือจบอะ ไปไหนมาไหนลำบากชิบ

ผมขี้เกียจขับรถนะ แต่ public transport มันไม่ได้จริงๆ
วัน ส ที่ผ่านมาลองเดินทางจาก พระราม 2 ไปโชคชั้ย 4 โดนไปเกือบๆ 2 ชม.