ผมว่าอยูที่คุณทำงานอะไร แล้วมีจุดแข็งยังไงบางคน40 กลางๆ wfh job offer มาอย่างเยอะก็มี5-6 ที่ เปลี่ยนงานได้แทบทุกปี skill เป็นที่ต้องการของตลาด คนทำได้ไม่เยอะ ก็สบาย แต่ที่เหลือก็รู้ๆกัน

ปรับตำแหน่งงานถ้าแย่กว่าเดิม หรือย้ายไปประจำที่อื่นไม่มีค่าเดินทาง เรื่องพวกนี้เสี่ยงถูกฟ้องแรงงาน
ส่วนฟรีซเงินเดือน ตัดโบนัส ก็อย่างที่ว่า อยู่แบบกูไม่ออกก็ทำอะไรยาก

แล้วแต่ละบริษัทก็ไม่ได้ใสสะอาด ไปบีบพนักงาน เขาแฝงตัวอยู่คอยจับผิด เอาอย่างเรื่องภาษีไปร้องเรียนสรรพากรก็ได้
แล้วเรื่องพวกนี้ไม่ได้มองว่าพนักงานแย่ด้วย ไม่ดีก็จ่ายค่าชดเชย อยากบีบให้ออกฟรีๆ พนักงานก็เอาคืน แค่นั้นเอง

ดูทีีขนาดองค์กรด้วย
ต่อให้ไม่เก่งเเบบoutstanding เเต่ทำงานได้ มันก็ไปต่อได้
อย่ายึดติดเเค่performanceตัวเองอย่างเดียว


ปล ไม่ได้ตั้งใจโควทนะฮะ กดผิดคัฟ

ลองแทนตัวเองเป็นนายจ้างดูก็ได้ครับ ประโยชน์ของคนอายุเยอะๆ คืออะไร ประโยชน์ของเด็กๆ จบใหม่คืออะไร

้ถ้าอายุเยอะแล้ว แต่เราไม่สามารถให้ในสิ่งที่นายจ้างอยากจ่ายเงินเพื่อจ้างเราได้
นั้นหละครับคือความเสี่ยง

เสี่ยงครับแม้แต่คนที่ว่าเก่งก็โดนจ้างออกได้ครับแต่โอกาสหางานที่อื่นได้จะง่ายกว่าคนอื่น
ยิ่งเทคโนโลยีสมัยนี้ด้วยแล้วสภาพเศรษฐกิจการแข่งขันต่างๆ บริษัทใหญ่ๆยังลดคนกันเป็นว่าเล่น

ถ้าหนีตำแหน่งระดับล่างๆไม่ได้ โอกาศตกงานเยอะ
อายุ 40 ต้องขึ้นไประดับผู้จัดการให้ได้

เจ๋งจริงแต่ฐานเงินเดือนสูงก็สั่นไหวได้ครับ ดาวรุ่งพุ่งแรงมีเยอะแยะ ที่สเปคเดียวกัน
อาจไม่เจ๋งเท่าแต่ปั้นได้

ยิ่งยุคนี้บริษัทต่างๆพยายามลดต้นทุน ความเสี่ยงยิ่งสูง

ลองนึกภาพ พิธา อายุ 50-60 ครับ คิดว่าถ้าสมัครงาน จะมีคนแย่วตัวไหม

อยู่ที่ทักษะที่ติดตัวมา ถึงอายุเยอะ แต่มีสกิล ยังไงก็ได้งาน

คนที่ึคนส่วนใหญ่หมายถึงน่าจะเป็นคนที่มี EGO สูง เช่น คิดว่าประสบความสำเร็จแล้วไม่ปรับตัวตามยุคนี้แหละที่น่าจะไม่ได้ไปต่อ

สมัยนี้เด็กใหม่เก่งและเร็วเยอะ ค่าจ้างก็ถูกกว่า ถ้าเราไม่ปรับตัวก็ไม่รอดแหละครับ

ผมในวัย 39 เริ่มเดินสายบริหารยังมีอะไรที่รู้สึกว่าเราต้องพัฒนาตัวเองตลอดครับไม่งั้นก็ไม่รอด

ทำงานเอกชนปัจจัยหลักอยู่ที่ ศักยภาพการทำงาน(พูดง่ายๆว่าฝีมือ) ความเป็นมืออาชีพ แงะสายงานที่ทำ(disruption ได้รึเปล่า) ไม่ได้เกี่ยวกับอายุ อายุเกี่ยวน้อยมากสำหรับเอกชน อายุเยอะแต่เก่ง บริษัทก็แค่จะมี option ในการต่อสัญญาการงานเพิ่มเติม แค่นั้นเอง

แล้วแต่เวรกรรมที่ทำมาเลยครับ บางคนก็เก่งแต่ก็โดนให้ออกด้วยเหตุผลร้อยแปด บางคนก็อยู่รอดยาว ๆ
แต่ยุคนี้สิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือ บริษัทเน้นลดต้นทุนอย่างเดียวเลย หลาย ๆ ที่คงรู้ทิศทางประเทศไทยว่าต่อไปจะเจออะไร

บริษัท มีพนักงาน เกษียณอายุ ไป 4 คน

คนแรก แม่บ้าน (บ. ให้ทำต่ออีก1ปี แล้วแกก็ออก)
คนสอง คนขับรถ (บ. ให้ทำต่ออีก ทำต่อมา2ปีหล่ะ)
คนสาม หัวหน้าแผนกคลัง (บ.ไม่ได้ให้ทำต่อ)
คนสี่ แผนก QC (บ.ไม่ได้ให้ทำต่อ)

มีทั้งอยู่จน เกษียณ และลาออก ก่อน...

ทั้งหมดก็อยู่ที่สถานการณ์ ของบริษัท

ถ้าบริษัทยังไปได้เรื่อยๆ ไม่ลดคน ก็อยู่ยาวๆได้

ถ้าบริษัท อยากลดคน ก็น่าจะเป็นกลุ่มแรกๆที่เขา เอาออก

สิ่งที่คนอายุเยอะมีมากกว่าคือ ประสบการณ์ ของคุณ
ขณะที่เด็กๆ เค้ามีพลังมีความรู้ใหม่ๆที่มากกว่าคุณ

ความสามารถของคนอายุมากกว่าคือการทำ assessment ของไอเดียของเด็กๆ ว่าอะไรมันทำได้ทำไม่ได้ และถ้าทำไม่ได้เพราะอะไร หรือว่า risk มันมีอะไรและใช้ความรู้เพื่อช่วย mitigate risk ให้เด็กๆ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่ต้องตำแหน่งสูงก็ได้ ในฐานะคนในทีมก็ contribute ได้เช่นกัน (เช่นงานสายผลิต เรารู้จุดเสี่ยงมากกว่าเพราะประสบการณ์มากกว่า อันนี้ต้องช่วยเด็กให้ได้สิ)

ถ้าคุณทำสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ สิ่งที่คุณจะมีไว้ leverage คืออะไรล่ะ ? ถ้าไม่มีก็แน่นอนว่าเสี่ยงต่อการโดนเอาออกอยู่แล้วครับ ฉะนั้น เราต้องรู้ว่าสิ่งที่เรามีมากกว่าคืออะไรครับ

จะอายุเท่าไรก็มีความเสี่ยงตกงานได้หมดเลยครับ

ถ้าไม่ได้พัฒนาตัวเองตลอดเวลา อายุ 20 กว่าแล้วโดนไล่ออกก็เจอมาแล้วละครับ

อย่างผมทำงานสาย QA แล้วเหมือนคนนอกมองมาจะคิดว่าเป็นแค่ Tester จิ้มๆ

แต่ลึกๆ Tools ในการเทสมันมีเยอะมาก แล้วถ้าแค่จิ้มๆ ก็เตรียมตัว Outdate ได้เลย เพราะมันมี Automation มารันเทสกันแล้ว ซึ่งแต่ก่อนเป็นอะไรที่ว้าวมากๆ เมื่อ 10 ปีที่แล้ว

เดี๋ยวนี้ มันกลายเป็นอะไรที่ต้องเป็นแล้วละครับ ไม่งั้น สมัครสายงานนี้ยากหน่อย ถึงได้ เงินเดือนมันก็ไม่เยอะเท่าไรเลยละครับ

ไม่นับเรื่องพวก Test technique ที่มันก็มีอะไรอัพเดตตลอด เพื่อให้ทำงานมากขึ้น ในเวลาที่น้อยลง แล้วมีประสิทธิภาพมากขี้น

บริษัทยุคนี้ต่อให้เก่ง แต่ฐานเงินเดือนสูง ก็มีตัวเลือกที่อายุน้อย เงินเดือนน้อย เอามาปั่นต่อได้

เก่งอย่างเดียวอาจจะไม่รอดแล้วครับ หรือ ย้ายงานใหม่มีปัจจัยอื่นๆ ทำให้ล้มเหลว