ผมมีอาชีพเสริมหลายอย่าง แต่หลักๆคือค้าขายทั้งนั้น ตั้งแต่เมษา ขายไม่ดีซักอย่าง ถามลูกค้าที่สนิทกันตรงๆ บอกว่าช่วงนี้ไม่อยากใช้เงิน เพราะรายรับลดลง อยากกอดเงินสดไว้กับตัว ไม่เคยเจอวิกฤตแบบนี้เหมือนกัน

ทุกวันนี้เราเห็นร้านใหม่มาเปิด ร้านเก่าทะยอยหายไป
หลักๆ ก็อยู่ที่คุณภาพแหละครับ อีกเรื่องก็ทำเล

ถ้าร้านดีจริงๆ อยู่ในซอกหลืบแค่ไหนคนก็ตามไปกิน ธุรกิจอาหารมันแข่งกับทุกเซกเม้นอะผมว่า ไม่ได้แบ่งเกรด

บางร้านก็แปลก เปิดสาขาเดียวคนแห่ไปกินตรึม พอขายแฟรนชายส์เท่านั้นแหละ พากันเจ๊งหมด แต่เคสนี้คนขายแฟรนไชส์คงรวยไปละ คนซื้อไปเนี่ยสิเหนื่อย

ประเด็นเรื่อง app น่าสนใจ
จากเดิมที่จะหาไรกินก็คิดแต่ร้านแถวบ้าน (เดี๋ยวเดินไปซื้อ)
แต่พอมี app เรากินร้านไหน อะไรก็ได้เลยอ่ะ
คู่แข่งมันเพิ่มขึ้นมหาศาล

ยังไม่คุ้มกับที่ลงทุนสร้างไปหลายอย่างเลยครับ
ถึงแม้ท่านบอกว่า ไม่มีค่าเช่า ยังทนอยู่ได้ แต่ท่านกำลัง ควักเนื้อ เอาเงินจากทางอื่น มาโปะค่าใช้จ่ายของร้าน
ผมคิดว่า ไม่ควรอยู่นิ่งเฉย รอดูสถาณการณ์ ท่านควรลงมือทำอะไรสักอย่าง
สำรวจความเห็นลูกค้า ดูหน่อยไหม อาหารเป็นไง รสชาติถูกปากไหม
ทำการตลาด เช่น เทศกาล หรือ คุยกับแม่ครัวทำเมนูใหม่

แล้วแต่ ท่านนะ จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป หรือว่า จะลงมือทำอะไรสักอย่าง

ในส่วนค่าก่อสร้าง + อุปกรณ์ต่างๆประมาณ 4 แสน เราใช้เงินเก็บ(เงินเย็น)ของปีที่แล้วสร้าง ตรงนี้เลยไม่กระทบ ยังไม่คืนทุนตอนนี คาดว่าอีกหลายปีด้วยกว่าจะคืนทุน สมมุติว่าเจ๊งจริง ก็จะเปลียนเป็น ออฟฟิศ-โกดังเก็บเสื้อผ้าครับ เพราะรายได้หลักผมมาจากการขายออนไลน์แต่ตอนนี้ โกดังที่เก็บของอยู่นนทบุรี พนักงานก็อยู่นนทบุรีทำงานแทนผมทั้งหมด ( ซึ่งพนักงานที่ทำ ก็คนพื้นถิ่นนี้แหล่ะ สลับที่อยู่กันเฉยๆ)

ส่วนต้นทุนที่ต้องจ่ายเกือบทุกวัน
1.ค่าวัตถุดิบต่างๆในการปรุงอาหาร พวกนี้ เราวางแผนซื้อของทีละน้อย ไม่ได้ซื้อตุน
เพราะผมต้องขับรถเข้าเมืองไปส่งลูกที่โรงเรียนทุกเช้าและเย็นอยู่แล้ว

2.ค่าแก๊สกับค่าไฟ อันนี้แหล่ะที่ดูว่าแพงหน่อย ถ้าเฉลี่ยเป็นวัน รวมกันจะวันละ 200
(ห้องแอร์ตอนนี้จะเปิดเฉพาะลูกค้ามา ถ้าลูกค้าไม่มาก็ปิด) บางวันดีหน่อยลูกค้าไม่เข้าข้างในก็ดีไป

3.รายได้หลักจริงๆของร้าน น่าจะอยู่ที่ เมนูน้ำชง กับของกินเล่นเฟรนฟรายด์ทอด ที่ได้กำไร 50%
ซึ่งของพวกนี้จะขายดี เพราะลูกค้าที่มาจะสั่งเกือบทั้งนั้น ไม่อย่างใดก็อย่างนึง
โดยเฉพาะพวกเด็กๆที่มาเล่นน้ำ จะสั่งกันแค่ 2 เมนูนี้ กับ ข้าวไข่เจียว2ฟอง ที่เราขายให้เด็กๆแค่ 25-30 บาท

รวมๆแล้ว ต่อเดือน ยังกำไรอยู่ครับ แต่บางมาก เหมือนเราทำงานไม่ได้เงินเดือน เพราะกำไรที่ได้ก็เอาเข้าไปหมุนในร้านหมด แต่ก็ไม่ได้เอาเงินส่วนตัวไปเติม

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ
ส่วนที่ผมได้จากท่านและปรับใช้ได้เลยคือ
1.เรื่องทำโปรโมชั่นเพราะคิดจะทำอยู่พอดี จริงๆเริ่มทำแล้วแต่ยังไม่ได้โฟกัสเต็มที่
2.เรื่องเพิ่มเมนูแปลกใหม่ ที่คนพื้นที่นี้ไม่มีขาย

ส่วนรสชาติอาหารนั้นไม่น่าห่วงครับ เพราะแม่ยายเป็นแม่ครัวแกขายมานานกว่า 30 ปีแล้วแต่หยุดไปช่วงนึง
พอมาเปิดร้านลูกค้าเก่ารู้ก็ตามมากิน บางคนเคยกินตั้งแต่ วัยประถมตอนนี้ทำงานแล้ว มีลูกแล้ว ก็บอกว่ารสชาติอร่อยเหมือนเดิมที่เคยกินตอนเด็กๆ กลุ่มลูกค้าที่มาส่วนใหญ่จะเป็นช่วงอายุ 9-18 , 40-70
พวกวัยรุ่นไม่ค่อยมีเท่าไหร่ เพราะไปเรียนในเมืองกับทำงานในเมืองหรือต่างจังหวัดกันหมด

กับราคานั้น ถือว่าค่อนข้างถูก บางทีผมก็คิดว่าถูกเกินไปด้วย
ก๋วยเตี๋ยวเราเริ่มที่ 30 บาทเอง
ราดหน้า 35
พวกพิเศษก็เพิ่มอีกแค่ 5-10 บาทแล้วแต่ว่าเพิ่มอะไร

ข้อจำกัดของทีนี่คือ เป็นอำเภอเล็กๆ ไม่ใช่ตัวเือง และตำบลก็ยังเล็กประชากรไม่เยอะ ส่วนใหญ่ทำนา ทำสวน จะมีเงินเยอะเฉพาะช่วงฤดูเก็บเกียวเท่านั้น (ยกเว้นพวกเด็กๆ) ที่มีเงินค่าขนมไปโรงเรียนที่่พ่อแม่ให้

ข้อเด่นของร้านผมที่ลิสต์ไว้
1.ราคาถูกกว่าร้านอื่นๆ 5-15 บาท ( กระเพราะหมูสับร้านผมขาย 40 // ร้านในหมู่บ้านขาย 60-70 )
2.เป็นร้านอาหารร้านเดียว ในตำบลนี้ ที่เป็นร้านอาหารห้องแอร์
3.รสชาติแม่ครัวเก่าที่ขายอาหารร้านแรกในหมู่บ้านนี้ เพียงแต่หยุดขายไป 10 ปี(มาช่วยผมเลี้ยงลูกที่ กทม)
4.บรรยากาศร้าน ที่เป็นมากกว่าร้านอาหารทั่วไป แต่ก็เรียกตัวเองได้ไม่เต็มปากนักว่า คาเฟ่
เพราะมี ศาลาริมน้ำ มีสระน้ำ มีเรือถืบจักรยานน้ำ(เรือเป็ด)ให้บริการฟรีด้วย ถ้ามากินอาหารในร้าน
5.พื้นที่กว้างขวางเหลือเฟือจอดรถได้ไม่แอร์อัดไม่ต้องกลัวไม่มีที่จอดรถ (เพราะเป็นทุ่งนา 555 )
6.มีสะพานไม้เสาปูนกว้าง 1.5 เมตร ยาว 66 เมตร ลงไปกลางทุ่งนา ที่ข้าวกำลังปลูก ไว้ถ่ายรูปเช็คอินได้

ส่วนข้อด้อย
1.ร้านอยู่ห่างจากแหล่งชุมชนหมู่บ้าน 800 เมตร ซึ่งถือว่าไกลและในหมู่บ้านก็มีร้านอาหารเหมือนกันถ้าต้องการแค่อิ่มท้อง ก็ซื้อกินใกล้ๆได้
2.ถ้าฝนตกก็จะยิ่งมาลำบากเข้าไปอีก ถ้ามอไซค์คือเปียกแน่นอนกว่าจะมาถึงร้าน
3.ยังไม่มีบริการส่งแบบเต็มรูปแบบ เพราะยังเคาะราคาไม่ได้ว่าจะคิดค่าส่งยังไง และ จะให้ไปส่ง
4.ด้วยความที่ ร้านสร้างในพืนที่เดียวกับบ้าน บางทีทำให้ลูกค้าลังเล ว่าเป็นร้านอาหาร หรือ บ้านคน
มีหลายคนขับรถเข้ามาจอดแล้วก็วนรถออกไปเลย หลายคันอยู่ หรือ แม่กระทั่งชะลอๆจะจอด ก็แต่ขับเลยไป แล้วกลับรถกลับบ้านไปเลยก็มี

ท่านวิเคราะห์ competitive advantage ตัวเองได้แล้ว รู้เขารู้เราแล้ว ผมคงไม่มีแนะนำเพิ่มเติม
ที่เหลือ คงเป็นการลงมือปฎิบัติ
เท่าที่อ่านดู แสดงว่า ร้านเป็นแบบอยู่กับชุมชนคนในพื้นที่ ราคาเป็นมิตรภาพ
ก็ขออวยพร ให้ คนในพื้นที่ มา อุดหนุน เยอะๆ ครับ