กำลังใจท่านจูโน่ดีมากเลยนะครับ

แต่ถึงอย่างงั้น ผมขอเป็นอีก1กำลังใจให้นะ

เมื่อต้นปี เจอสถานการณ์เดียวกัน แต่เป็นน้าสาว (มะเร็งปากมดลูก ลามมาที่ปอด)

ทีมหมอประคับประคองเรียกญาติเข้าไปคุย ก็มีแต่ผมกับแม่

หมอก็อธิบายความเป็นไปได้ต่างๆ ถ้าดีขึ้น ก็จะมีแนวทางแบบนี้ๆ

แล้วหมอก็ถามว่า ถ้าแย่ลง ความดันตก อยากให้หมอทำอย่างไร

แม่ก็บอกให้เราเป็นคนตัดสินใจ คิดว่าสงสารเค้า ไม่อยากให้เค้าทรมาน

บอกตรงๆ ว่าน้ำตาไหลที่ต้องตัดสินใจอะไรแบบนี้ แต่มันดีที่สุดแล้ว

ส่วนญาติๆ ปากหมาก็มีหลายคน โผล่มาให้เจอเป็นประสบการณ์ชีวิต

ไม่เคยมาเฝ้า ไม่เคยมาเยี่ยม แต่จะมาขอแบ่งมรดก ฟวย

ปัญหาคือญาติฝั่งพ่อท่านใช่มั้ยครับที่ไม่อยากปล่อยแกไป ลองแจกแจงค่าใช้จ่ายค่ารักษาให้ชัด

ครอบครัวท่านไม่ไหวแล้วให้ญาติเขาช่วย แบบนี้อาจจะตัดสินใจง่ายกว่าเดิมครับ

อาม่าผมก็ทรงนี้เลย พอแจกแจงค่ารักษาหลักล้าน เงียบกริบทุกคน

ผมว่าผมเข้าใจเรื่องการตัดสินใจนะครับ

แต่ไม่เข้าใจคำว่า "แม่งเกร็งเฉย" ไม่คิดว่าเราจะเอาคำนี้มาใช้ในบริบทนี้
ถึงเป็นเพื่อนสนิทจริงๆ ในเคสนี้อย่างมากผมก็ใช้คำว่า มันเกร็งเฉย แต่นั่นคือถ้าเป็นเพื่อน

ย่าผมเป็นโควิด ลิ้นหัวใจรั่ว ปฏิเสธการเจาะคอเหมือนกัน

เป็นปมในชีวิตที่ไม่ได้ไปอยู่ดูวาระสุดท้าย

ผมถามจริงด้วยความเคารพเลยนะ เรื่องแบบนี้มันเดือดร้อนอะไรยังไงขนาดนั้นเลยหรอครับ 5555+
ถ้าท่านเข้าใจบริบทบ้านผม คำว่าแม่งนี่เรื่องโคตรเล็กน้อยกระจ้อยร่อยมากๆครับ
ตอนพ่อผมยังไม่รอดแกยังพูดเองกับผมเลย แม่งไม่รู้ว่าจะเป็นหนัก แม่งนู่น แม่งนี่

เขาแค่เข้ามาฟังเฉยๆครับไม่ได้ส่งเสียงอะไรหรอก เสียงผมกับพี่สาวเป็นหลักแล้วตอนนี้
ญาติก็น้องสาวเขาเองครับ แกก็ยังพอมีหวังเล็กๆหน่อย คุยเรื่องอะไรแบบนี้กับแกไม่ค่อยได้
แต่ผมก้บอกแกตลอดให้ดูความเป็นจริงบ้าง

แจกแจงค่ารักษาแล้วก็สบายตัวครับ ข้าราชการ เบิกเต็ม

ญาติเขาไม่ได้ทำอะไรไม่ดีหรอกของผมอะ แต่แกก็ยังหวังเล็กๆน้อยๆก็แกยังหวัง
ผมเข้าใจความหวังเป้นเรื่องดี แต่ต้องดูความจริงที่มันประจักษ์บ้าง

ไม่เสียใจเลยซักวินาทีเดียวครับ ที่กำลังใจดีแบบนี้ เพราะผมกับพ่อต่างคนต่างเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
เป็นลูก เป็นพ่อที่ ดีต่อกันซัพพอร์ตกัน ผมทำได้ดีที่สุดแล้วครับ ในช่วงที่เขายังเดินเหินได้อยู่

แต่ที่ยังพอร้องไห้คือ มันเร็วเกินไปที่เขาจากไปแบบนี้ เราเสียดายเขา คนเก่งเรียน ทำงานเก่ง แบบเขา
ควรได้รับรางวัลคือชีวิตเกษียนใช้เงินหลวงนอนดูหนังเปิดแอร์ฉ่ำๆไปวันๆมากกว่า มานอนเปลี้ยอย่างนี้

ปู่ผมนี่รู้งานจัด นอนเป็นผักมาหลายอาทิตย์ รอลูกมาครบ

พอลูกมาครบ พ่อหนูมาแล้ว แกตายเลย ต่อหน้าต่อตาทุกคน

เสียงชีพจร ปี๊ดดดดดด ลากยาว แบบในหนังเลย

อันนี้ผมก็คิดว่าจะเกิดกับพ่อผมบ้าง สรุป ไม่วุ้ย

เล่าเคสผมละกัน ญาติเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแบบท้ายมากๆ หมอจะรู้อาการครับและพอเดาได้เลยว่าประมาณกี่วัน ตอนนั้นเค้าจะให้ช้อยส์มาเลือกครับว่าจะให้ติดตั้งเครื่องประคองชีวิตไว้มั้ย ก็คือต้องเจาะนั่นนี่นั่นล่ะครับ กับให้กลับไปที่พักที่บ้านรักษาประคับประคองไปตามอาการเท่าที่ทำได้

เคสนี้ก็คุยกันสุดท้ายให้แกกลับมาพักผ่อนที่บ้าน เพื่อจากไปอย่างสงบครับ และก็เป็นอย่างนั้นจริงล่ะครับอีกราวๆ 1 สัปดาห์ก็จากไปอย่างสงบ เอาจริงๆการกลับมาบ้านกลับมาอยู่กับครอบครัวในวาระสุดท้ายของชีวิตผมว่าดีกว่านอนตายในโรงพยาบาลเยอะมากๆเลยนะ สภาพจิตใจก่อนตายน่าจะดีกว่าเยอะ

อันนี้เขาก็แนะนำให้กลับบ้านแล้วครับ ถ้าเจาะคอก็กลับได้แหละ แต่ก็ยังต้องใช้เครื่องพยุงชีพอยุ่
แล้วก้ไม่รุ้แกจะอยุ่นานขนาดไหน ไม่ใช่เอากลับมาบ้าน พวกยังอยุ่อีกเป็นเดือนงิ แม่ผมเหนื่อยตายแน่นอน

จากประสบการณ์ตรง มันจะมีฟีลคิดแบบ ...

ตกลงเราใช่ไหม ที่เป็นคนทำ

เรื่องของเรื่องคือ ญาติผมแกนอนเป็นผักมาหลายวันมาก

เอาแบบรวบรัดคือ ทุกอย่างไปหมด เหลือแค่ยังหายใจได้

คราวนี้หมอเรียกเมียแกไปคุย ถ้าจะไว้ก็คงอยู่ไปแบบนี้แหละ

ถ้าไม่อยากให้แกทรมานก็ ดึงสายตามกระบวนการ แล้วให้แกจากไป

ซึ่งความคิดผมตอนนั้นคือ ให้แกไปเถอะ ได้ไม่ทรมาน (อันนี้คือคุยกับหมอแบบละเอียดยิบมากๆ)

เมียแกด้วยความที่ไม่กล้า ก็ไปเรียกลูกชายแก ซึ่งรุ่นเดียวกับผม แหละ เป็นญาติกัน สนิทกันนี่แหละ

แล้วลูกแกก็..คือผมเข้าใจนะ ถ้าจะให้ฟันฉับไปเลย สุดท้ายมันผลักผมไปคุยกับหมอเลย อ้าว เฮ้ย มันบอกแล้วแต่มึงเลย บอกหมอไปเลย

ผมเลยแบบ...บอกหมอไปตามที่ผมคิด

แต่มันมีความรู้สึกที่ว่า นี่เราเป็นคนส่งแกไปนะ

ทุกวันนั้นยังมีความรู้สึกอย่างนั้นอยู่ แต่ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรนะ เพราะก่อนบอกหมอ ผมก็คุยกับทางครอบครัวเขาดีแล้ว และทุกคนเห็นพ้องกัน

อารมณ์ประมาณ ให้ผมเป็นคนบอกหมอ เพราะเขาทำใจไม่ได้ที่จะบอกเอง

เป็นกำลังใจให้นะครับ
พ่อของแฟนผมก็เคยอยู่ในภาวะนี้เหมือนกัน ปอดติดเชื้อ ความดันต่ำ ให้ยากระตุ้นความดัน2ครั้ง เลยตัดสินใจไม่ให้เพิ่ม ให้แกจากไปอย่างสงบ ก็เสียใจกันหนักมากๆครับ อยากให้แกอยู่กับกลานนานๆ
ปล.พ่อผมเป็นโรคหัวใจที่ใส่ขดลวดทัน พ่อตาเป็นมะเร็ง ติดเชื้อเจอโรคแทรกซ้อนพึ่งเสียไป ช่วงที่ผ่านมาผมหนักพอสมควรครับ สลับดูแลทั้งพ่อตัวเองและพ่อแฟน

ถ้าโยนให้ผมแบบนี้กันนะผมโคตรแฮปปี้เลยครับ ให้มอร์ฟีนจนพ่อผมหลับปุ๋ยไปเลย จบแล้วทุกเรื่อง ทุกคนกลับสู่สภาวะปกติ จัดงานศพ บริจาคร่างกายได้ไม่ได้ว่ากัน