เป็นคนไม่เอาไหนมากๆเลยครับ ทำไงดี อายุเยอะแล้วด้วย
แค่โชคดีที่ครอบครัวทิ้งมรดกไว้ให้พอสมควร เดิมทีก็ลาออกจากงาน ใช้ชีวิตชิวๆมาหลายปี ตอนนี้สิ่งที่น่ากลัวคือ เงินเฟ้อ ครับ ไอ้ที่เคยคิดว่าน่าจะเพียงพอ มันเริ่มไม่ใช่แล้ว ที่ผ่านมา นับว่าประมาทกับการใช้ชีวิตไปมาก ยังดีไม่มีหนี้สินเลย มีบ้าน มีรถ มี passive income นิดหน่อยจากตึกแถวให้เช่า เคยคิดจะสมัครงานนะ แต่ด้วยอายุขนาดนี้ ในสายวิชาชีพผมที่ปล่อยเวลาล่วงเลยไปจนไม่ได้พัฒนาทักษะเท่าที่ควรจะเป็น ไม่น่ามีบริษัทไหนรับหรอกครับ เหลือแต่ลงทุนทำธุรกิจ แม้มีเงินลงทุนแต่ไม่มีประสบการณ์เลย ถ้าเจ๊งสถานการณ์จะแย่กว่านี้มาก ทำไงกับชีวิตดี เบื่อตัวเองที่ไม่เอาถ่าน

คนอื่นไม่มีตังเยอะแยะไปครับ ใช้ประหยัดๆ ไม่ฟุ่มเฟือย ใช้ชีวิตได้สบายๆ

เป็นน้องของมู้ล่างป่าวครับเนี่ย 555+

เหมือนผมเลยแฮะ แต่ผมยังอายุไม่เยอะมาก และยังทำงาน Freelance
ส่วนงานประจำนี่ไม่ค่อยเอา ทำได้ 1-2 เดือนก้ออก พักไปสักครึ่งปีก็กลับไปหางานทำ แปบๆก็ออกเหมือนเดิม วนไป

เป็นผม ผมจะไม่ขยับนะ
อย่างมากก็ อาจจะหาพวกกองทุนผลตอบแทนสูง แบ่งเงินส่วนนึงไปเสี่ยง

หรือ ถ้าจะขยับ เพื่อหาเงินเล็กๆ น้อยๆ
หางานที่ไม่ต้องลงทุนเยอะครับ
พวก ขับ Grab อะไรแบบนี้

คนไม่เอาถ่านปะคับ

รายละเอียดเพิ่มหน่อยครับ อายุเท่าไหร่ เรียบจบด้านไหนมา จะได้แนะนำถูก

ส่งไปทำค้าขาย เรียนรู้การขาย อายุเยอะไม่ใช่ปัญหา

ซื้อหวย งวดละใบ ให้โชคนำทาง

คำตอบอยู่ในคำถามบรรทัดแรกที่พิมแล้วนิ

เป็นคนไม่เอาไหน ก็หัดเป็นคนเอาไหน หัดทำมาหากินครับ

จะเริ่มยังไง ทุกอย่างมีทางออกเสมอ ลองนั่งศึกษาหาแนวทางด้วยตัวเองครับ เพราะไม่มีใครรู้ดีเท่ากับตัวคุณเอง

อะไรที่เริ่มเปลี่ยนได้ ก็เริ่มเปลี่ยน

ไม่ได้กวนนะครับ
ถ้ามีรถหรือมอเตอร์ไซค์
ลองไปสมัครกับพวกแอฟดู
อย่างน้อยก็ได้ค่าข้าว
ได้ขับรถไปดูโน่นนี่บ้าง

เป็นผมลงทุนหาอะไรเล็กๆน้อยๆลงทุนไม่เยอะทำ จะได้ไม่ฟุ้งซ่านด้วย

หาพาร์ทไทม์ทำก้ได้ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้ลำบากด้านการเงิน ค่อยๆปรับไป

ถ้าเงินเย็นพอก็ต้องสลากออมสิน เผื่อมีโชค ยิ่งตอนนี้สลากไม่ต้องถือยาวแค่ 1 ปี แถมเงินรางวัลเพิ่มด้วย

"สลากออมสินพิเศษดิจิทัล 1 ปี

และสลากออมสินพิเศษ 1 ปี จากเดิม รางวัลที่ 1 เงินรางวัล 10,000,000 บาท

เป็นเงินรางวัล 111,000,000 บาท

ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน 2567 ถึงวันที่ 15 พฤษภาคม 2567"

เผื่อมีโชค ลุ้นไม่ได้แล้วค่อยหาวิธีต่อไปครับ

ก็มีอยู่ว่า หารายรับให้มากกว่า รายจ่ายแค่นั้นละ
แก่ไม่แก่ ก็ต้องทำ ยังอยากกินข้าวอยู่ ก็ต้องไปทำงาน เพราะเป็นหน้าที่
มัวแต่คิดก็ทุกข์