กระทรวงอยากยุบ มีนโยบายทั้งออกหน้าและลับๆ แต่ชุมชนไม่ยุบ แต่ไม่ส่งลูกมาเรียน

สงสารและเห็นใจเลย

มีครูหลายคนพยายามที่จะเอาใจใส่ ให้สมเกียรติให้หน้าที่ความเป็นครูจริงๆ

แต่ระบบมันทุเรศสิ้นดี

ตอบแบบเห็นแก่ตัวเลยคือมีโอกาสย้ายที่ทำงานก็ย้ายเถอะ

ไปหาที่ที่ดีกว่าครับ

ระบบพวกนี้มันฝังรากนาน ทางแก้มันต้องเริ่มจากแก้ไอหัวๆ

คือรอให้ไอพวกไดโนเสาสูญพันธ์ไปก่อน

แต่ผมก็หวังว่าวันนั้นจะมาถึงเหมือนกัน

1. ใช่ครับ ถูกต้องว่าไม่เห็นแปลก ซึ่งนั่นสื่อชัดเจนว่ามันยังมีระดับ มีความเหลื่อมล้ำในระบบอยู่มาก ซึ่งแม้แต่บุคลากรยังต้องการขยับ และก็ไม่เห็นแปลกเช่นกันที่ผู้เข้ารับการศึกษา"เลือก" แต่แปลกตรงที่กลายเป็นว่า ต้นกระทู้สื่อเหมือนว่า"อย่าเลือกนะ" ใกล้ๆก็มีโรงเรียนเล็กๆอื่นๆ

2. นักเรียนมาก = ห่วยเสมอไปหรือ? ผมแอบสงสัยครับ

ยุบ ควบรวม คือคำตอบของปัญหานี้

โรงเรียนที่สอนเด็ก 7-8 คนต่อห้อง ที่ท่านว่า อย่าว่าแต่มีครูครบทุกรายวิชาเลย แค่ครูครบชั้นหรือเปล่ายังไม่รู้ ไม่ต้องถามถึงเวลาว่าง ตารางสอนเต็มทุกชั่วโมงแน่ๆ งานฝ่ายก็ต้องทำ เอาเวลาไหนไปเตรียมการสอน คุณภาพการเรียนก็ได้ในระดับหนึ่ง แต่คุณภาพชีวิตครูแย่แน่ๆ

ก็คงตอบท่านได้แค่ว่า เป็นความ"ดักดาน"ของผมเองล่ะ ที่โคตรเห็นความย้อนแย้งของความคิดครับ

ตอบว่าใช่นะ นั่นคือโจทย์"โคตรๆๆๆ"ของ สพฐ.ที่ต้องกระจายความน่าเชื่อถือให้ทั่วถึง โดยใช้พื้นฐานและตัวชี้วัดเดียวกัน แต่นั่นก็ต้องรวมถึงกระแส/คำบอกเล่าปากต่อปากในวงสังคม โดยเฉพาะสังคมชนบทด้วยเช่นกัน

ปัญหาของท่าน ท่านกำลังชี้ว่า สิ่งที่ท่านทำ คือคนละแบบคนละมาตรฐานกับตัวชี้วัดที่เป็นพื้นฐานที่กำหนด ถูกมั๊ยครับ ผลสัมฤทธิ์ถึงต่างจากโรงเรียนอื่น
วิธีการมันไม่ได้ยาก แค่กระจายพื้นฐานเดียวกันออกไปในพื้นที่ ซึ่งเป็นกลุ่มโรงเรียนตามสังกัดเดียวกัน เพื่อกระจายความน่าเชื่อถือ กระจายคนออกได้...แต่อ้อ ทำไม่ได้ เราคือราชการ เราทำแค่ในโรงเรียนในพื้นที่จำกัดก็พอ ที่เหลือรอฟ้าประทานเอา เราเด่นแล้วฟ้าไม่ประทานก็ตีโพยตีพาย บ่นทำเยอะเหนื่อยจัง ได้แค่นั้น

ถามจริงๆว่า ท่านและบุคลากรในโรงเรียน รวมถึงบุคลากรในพื้นที่การศึกษาเดียวกัน ทำได้แค่นั้นจริงๆเหรอ การพบปะแบ่งปันข้อมูลกันระดับพื้นที่ โดยไม่รอส่วนกลาง"สั่ง" เป็นอะไรที่...ขนาดนั้นเลยเหรอ ในฐานะเอกชนที่ทำเสมอๆ แปลกใจมากครับ

นี่ยังไม่รวมในภาคสังคม ที่ผม"ดักดาน"ว่าการได้สร้างบุคลากรที่มีคุณภาพเข้าสู่สังคม เป็นสิ่งที่ต้องตีโพยตีพายขนาดนี้

"โรงเรียนเล็ก ๆ ไม่มีมาตรฐาน ครูไม่อยากสอน" ตามที่ผมหมายถึง ท่านหันซ้ายหันขวารอบๆโรงเรียน ตัวอย่างก็มีเห็นมั๊งครับ ตรงนี้แนะนำให้ท่านกระทุ้งยุบโรงเรียนพวกนี้ ควบรวมอัตราบุคลากรมานะครับ เนื่องจากท่านเองก็บอกว่า อัตราการเจริญเติบโตของโรงเรียนท่าน มองได้ว่าการเดินทางไม่ค่อยเป็นอุปสรรคมากต่อพื้นที่นัก ซึ่งก็อาจมองได้เช่นกันว่า เป็นการสิ้นเปลืองงบประมาณเกินความจำเป็นครับ

สู้ สู้ ครับ

เอาเป็นว่าคงคุณภาพการสอน จัดการชีวิตให้พอดีในหลายๆมิติในทุกเรื่องๆ

พักผ่อนให้เพียงพอ(สำคัญมาก)ครับ แค่สอนเด็กแบตร่างกายก็หมดไป70-80%แล้ว

ต้องเอาพลังงานและสติปัญญาที่เหลือมาบริหารชีวิตในหน้าที่อื่นๆด้วย เช่น เป็นลูก เป็นพี่น้อง เป็นแฟนฯลฯ

อะไรที่เปลี่ยนได้เลยในโรงเรียนของตัวเองทำเสียให้ชื่นหัวใจ

อะไรที่เปลี่ยนไม่ได้เพราะไม่ใช้ตำแหน่งหน้าที่ที่จะทำมันได้ วางมันซะเพราะมันเกินกำลังของคนๆเดียวที่จะทำได้

วาง ปลงใจ ให้จงหนัก ยินดีในสิ่งที่เราจักการได้ครับ นอกเหนือจากที่ควบคุมไม่ได้คือเครียด ทุกข์ เสียเวลา

การเปลี่ยนระบบต้องให้คนจำนวนมากเห็นด้วยและยินดีเปลี่ยนแปลง ถ้าไม่มากพอละ ก็แปลว่ายังไม่ถึงเวลาครับ

ดั่งต้นทุเรียนให้ผลเมื่ออายุ4-5ปี เมื่อเริ่มปลูกได้1-2ปีจะให้ออกผลเลยได้ฉันใด

กระบวนการเปลี่ยนแปลงของสังคมไทยในแต่ละเรื่องมันนานกว่า มันยากกว่า มันซับซ้อนกว่า การปลูกทุเรียนเป็นโกฏิ ฉันนั่นครับ

จำได้ว่าตอนมี รมต.ศึกษา ท่านหนึ่งมีนโยบายจะยุบ รร. เล็กๆ

ได้รับแต่ก้อนหินเลยครับ ดราม่าเรื่องเด็กยากจน ห่างไกลการศึกษาก็มา

ทั้งๆ ที่ถ้าจัดงบจ้างรถรับส่งเด็กมาเรียนตาม รร.ที่มีมาตรฐานอยู่แล้ว ประหยัดกว่างบประจำที่ลงไปในแต่ละ รร. อีก

และเบื้องหลังการไม่ยอมยุบนั้นก็มีพวกตำแหน่งผู้บริหารที่ไม่ยอมเสียไป ตำแหน่งเหล่านี้มีอำนาจ อิทธิพลในพื้นที่ สามารถเป็นหัวคะแนนให้นักการเมืองได้อีก

ส่วนเรื่องการเรียนการสอน นอกจากเกลี่ยเด็ก วิชาสอนให้เหมาะสมแล้ว ก็ควรลดภาระงานอื่นๆ ให้ครู ลดการประเมิน การประกันคุณภาพการศึกษา การเงิน การทำงบประมาณ ไร้สาระทั้งนั้น

ลองดูครูที่ฮอกวอร์ต เค้าไม่เห็นต้องทำเรื่องแบบนี้ เค้าเลยมีเวลามาพัฒนาการสอน การสร้างวิชาให้เข้มแข็ง สร้างนักเรียนให้แข็งแกร่ง

โห ร.ร. ต่างจังหวัดหรอครับ ผมเรียนในกทม. ห้องละ 45-50 คนอย่างต่ำ

1. ผมอ่านที่ จขกท.เขียนเค้าแต่ผมไม่เห็นเค้าจะบอกว่าอย่าเลือกเลย แค่ต้องการให้นักเรียนกระจายออกไป ให้เหมาะสมกับปริมาณที่ครูจะดูแลได้ทั่วถึง โดยไปทำให้ร.ร.ข้างเคียงมีมาตรฐานใกล้เคียงกัน และเท่าที่ผมรู้มา งบมันมากจากจำนวนเด็ก ถ้าเด็กน้อยงบไม่มีทางไปถึง แล้วถ้าเด็กมากระจุกกัน ร.ร.อื่นจะพัฒนาได้ไง

2. นักเรียนมาก = ห่วยเสมอไปหรือ?
ตอบ เสมอไป แน่นอนครับ อิงจากติวเตอร์ก็ได้ ครูคนเดียวกันสอนกลุ่มถูกกว่าสอนตัวต่อตัว ทำไมยังมีคนจ่ายเงินเพื่อเรียนตัวต่อตัวถ้าคุณภาพการสอนไม่ต่างกัน ครูในร.ร.ก็เหมือนกัน เด็กเยอะก็ดูแลไม่ทั่วถึง เด็กน้อยก็มีเวลาใส่ใจรายคนได้มากกว่า ยกเว้นครูกากๆที่ไม่เอาไรเลย เด็กเยอะน้อยก็ไม่ต่างกัน

ส่วนตัวคิดว่าการทำให้ประสิทธิผลด้านการศึกษาเพิ่มขึ้นคือการยุบรวมโรงเรียนเพื่อรวมครูมาสอน ผมคิดว่าโรงเรียนที่มีครู 1-2 คน จะสอนให้เด็กมีคุณภาพได้อย่างไร พอยุบรวมเป็นโรงเรียนใหญ่ก็ทำให้มีครูเพียงพอสอนในทุกวิชา เรื่องหลังจากนี้ก็อยู่ที่ตัวเด็กว่ามันจะใฝ่เรียนไหม ถ้าไม่ก็ปล่อยมันไป

อีกอย่างก็เรื่องคุณภาพของโรงเรียน หากคุณเป็นผู้ปกครองที่มีช่องทางส่งลูกไปเรียนโรงเรียนชั้นหนึ่งในพื้นที่นั้นๆ คุณจะไม่ส่งหรือครับ? คุณจะเอาอนาคตของลูกไปฝากไว้กับโรงเรียนชั้น 2-3 ที่รองบกำลังพัฒนาไหมอะ ไม่ว่าจะยากดีมีจน ผมว่าผู้ปกครองก็อยากให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้อยู่แล้ว