ขอระบายแล้วกันครับ เผื่อมีสมาชิกในบอร์ดเป็นครู หรืออยู่แวดวงการศึกษา
ผมส่งข้อความนี้เข้าเพจกระทรวงศึกษาธิการ // สพฐ. แล้วด้วยครับ

ปกติโรงเรียนประถมของรัฐ ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธนักเรียนที่ย้ายเข้ามาใช่ไหมครับ แม้นักเรียนคนนั้นจะมาจากนอกเขตพื้นที่บริการของโรงเรียน ?

ถ้าเช่นนั้น....ขอสะท้อนปัญหาจากใจครูผู้สอน
ใน 1 เครือข่าย / 1 ตำบล มีโรงเรียนหลายโรง
แต่เด็กมากระจุกที่โรงเดียว
โรงเรียนอื่น ๆ เงียบเป็นป่าช้า จะยุบโรงเรียนก็ไม่ได้ มีเสียงต่อต้านจากศิษย์เก่า คนในพื้นที่ สุดท้ายรัฐบาลก็ต้องส่งงบไปเลี้ยงโรงเรียนเหล่านั้นอยู่เรื่อย ๆ

จากใจครูคนหนึ่งที่สอนในโรงเรียนประถมที่มีผลสัมฤทธิ์สูง (โอเน็ต / NT / RT) และมีนักเรียนสอบเข้าศึกษาต่อระดับชั้น ม.1 ในโรงเรียนยอดนิยมในเมืองได้หลายคน จนผู้ปกครองมีความเชื่อมั่น ส่งลูกหลานเข้ามาเพิ่มขึ้นทุกปี

มองจากตรงนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องดีใช่ไหมครับ โรงเรียนได้รับความเชื่อมั่นจากผู้ปกครอง ชุมชนรอบนอกด้วย

อย่างไรก็ตาม เมื่อจำนวนนักเรียนมากขึ้น การควบคุมคุณภาพก็ทำได้ยากขึ้น ทั้งในด้านผลสัมฤทธิ์และพฤติกรรมของนักเรียน เพราะตอนนี้มีนักเรียนนอกเขตพื้นที่บริการของโรงเรียน ย้ายเข้ามาเรียนจำนวนมาก เช่น ย้ายเข้ามาชั้น ป.3 ป.4 เป็นต้น

หากเราสามารถทำให้นักเรียนเข้าเรียนกระจายกันในโรงเรียนละแวกใกล้เคียงหรือเฉพาะในเขตพื้นที่บริการของตนเอง จะช่วยแบ่งเบาภาระครูในโรงเรียนหนึ่ง และกระจายนักเรียนให้เกิดความสมดุล จะดีกว่าหรือไม่ ?


หาก **สพฐ. // เขตพื้นที่** กำกับ ติดตาม การจัดการเรียนการสอนของทุกโรงเรียนที่ตนเองรับผิดชอบให้มีคุณภาพ มาตรฐานใกล้เคียงกัน จะทำได้หรือไม่ ?


ผมไม่เห็นประโยชน์ จากการที่เด็กมากระจุกอยู่ที่โรงเรียนเดียว ห้องละ 30-40 คน

ส่วนโรงเรียนอื่น ครูนั่งสอนเด็กห้องละ 6-7 คน

สพฐ. / เขตพื้นที่ ควรเข้ามาแก้ปัญหาตรงนี้

เด็กอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ ไม่ต้องไปสรรหานวัตกรรม เทคนิคอะไรมากมาย
แค่ให้ครูมีเวลาซ่อมเสริมเด็กตอนเย็นหลังเลิกเรียน เรียนตัวต่อตัว

แต่ถ้าจำนวนนักเรียนมากเกินไป ยากมากครับ ที่จะสอนตัวต่อตัวกับนักเรียนได้


จากใจครูผู้สอนคนหนึ่งที่ทุ่มเทชีวิตและแรงกาย แรงใจให้เด็กทุกวัน ทุกเดือน ทุกปี แต่มาถึงจุดหนึ่ง รู้สึกท้อ ทุกอย่างถาโถม และเทเข้ามาจนคิดว่า ผมคงไม่สามารถคุมคุณภาพนักเรียนให้เป็นอย่างเดิมได้

หลาคนพยายามบอกว่า เรื่องคุณภาพก็ปล่อยมันไปบ้าง ลูกใครลูกมันให้พ่อแม่เขาดูแลกันเอง ในเมื่อครูสอนแล้วไม่ฟัง

แต่ผมทำไม่ได้จริง ๆ

ฝาก สพฐ. / เขตพื้นที่ทั่วประเทศ พิจารณาได้ไหมครับ

หากข้อความข้างต้นทำให้ผู้อ่านท่านใด ไม่พอใจ ต้องขออภัยครับ

หรือถ้าผมเข้าใจในกฎระเบียบข้อไหนผิดพลาด
เช่น โรงเรียนสามารถปฏิเสธได้
โรงเรียนสามารถสอบคัดเลือกได้ กรณีนอกเขตพื้นที่บริการ

รบกวนท่านผู้รู้ ชี้แนะได้ครับ

มันงานของครูต้องบริหารจัดการเองอ่ะ ผมซึ่งเคยเรียนอยู่
ทั้ง ร.ร. ที่ทั้งห้องมี7-9 คน ครู4 คนดูตั้งแต่
3ขวบยัน ม.3 ตอนหลังยุบเหลือแค่ป.6 กับ ร.ร.
ที่มีห้องละ 50 คน 12ห้องต่อชั้น ครูคนนึงต้องสอน
6ห้อง ต่อสัปดาห์เป็นขั้นต่ำ งานมันก็ล้นกันคนละแบบ
ถ้าคิดแบบท่านก็ท้อตายกันหมดอ่ะ

ส่วนตัวผมคิดว่าการเรียน การสอนระดับห้องละไม่เกิน 40 คนเป็นปัญหานะครับ

แต่คิดว่าควรยุบ รร เล็กๆ ที่นักเรียนน้อยๆ เพื่อเอางบประมาณ รร ให้มีคุณภาพมากขึ้น สามารถรองรับนักเรียนได้มากขึ้น

เพราะ พอ รร เล็กจำนวนมาก สัดส่วนครูที่ด้อยคุณภาพก็เพิ่มมาตามด้วย ส่งผลกับเด็กเหมือนกัน

เพราะปัจจุบันผมว่าการเดินทางมันไม่ได้ยากเหมือนแต่ก่อนแล้วครับ. ยกเว้นพวก รร บนดอยอาจจะต้องเป็น รร เล็กตามดอยต่างๆไปก่อน

หลายๆอย่างก็ต้องมองกลับไปที่ระบบอีก

ปัจจุบันผมก็ได้สอนประจำชั้นทุกวิชา ควบชั้น ป.5 และ ป.6 ครับ (นี่ยัังไม่รวมงานเอกสารพัสดุนะครับ)

ถามหน่อยจะเอาคุณภาพมาจากไหนยังไง 555555

แต่ผมก็เข้าใจในฝั่งผู้ปกครองที่ท่านว่านะ เขาก็อยากให้ลูกได้รับการศึกษาที่ดีเหมือนกัน

เป้นเราก็คงไม่ต่างกัน (และแน่นอนผมถ้าผมมีลูก ผมไม่เอามาเรียน รร ที่ผมสอนแน่)

ละผมเห็นด้วยเลยเรื่องโรงเรียนขนาดเล็ก

ยกตัวอย่างโรงเรียนนึงใกล้ๆโรงเรียนผม ครูมีอยู่ 2 คน

ทางเขตอยากจะทำเรื่องยุบ ปรากฎว่าชุมชนไม่ยอม

บอกเป็นของหมู่บ้าน สืบต่อกันมาไม่อยากให้ยุบ

กรรมการสถานศึกษาบอกจะช่วยแก้ไขปัญหา (นักเรียนน้อย)

แต่คนที่พูดก็ส่งลูกไปเรียน รร ใหญ่ๆ 5555555

ผมก็งงทำไมไม่ควบรวมไปอยู่ด้วยกัน ครูจะได้ครบชั้น การสอนก็จะได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น

บ้านเราอะไรหลายๆ อย่างยึดติดกับ
การทำแบบเดิมๆ คนในอดีตทำมายังไงก็ต้อง
ทำตามเดิมไปแบบนั้น ทั้งๆ ที่สังคมในปัจจุบัน
เปลี่ยนแปลงจากอดีตไปเยอะแล้ว ปัญหาของคุณ
ควรได้รับการแก้ไขจาก สพฐ. ครับ

เอาจริง มันต้องควบรวมให้ได้อ่ะ ถ้าชุมชนไม่ยอม ก็ยิ่งต้องสร้างความเข้าใจกับชุมชน ชี้ข้อดีของการควบรวมโรงเรียนให้พวกเขาเข้าใจ (คุณภาพ, งบประมาณ, การบริหารจัดการ) ผันงบที่จะใช้บริหารโรงเรียน ไปเป็นงบที่ใช้จัดรถรับส่งตามหมู่บ้านแทน

ผมตอบในฐานะคนที่เคยเอาอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ไปบริจาคที่โรงเรียน ตจว ขนาดเล็ก นะครับ สิ่งที่ครูเล่าให้ฟังคือเด็กๆ ส่วนใหญ่ที่มาเรียนเป็นเด็กกลุ่มเปราะบาง คือพ่อแม่ไม่ได้เลี้ยง เป็นเด็กกำพร้าบ้าง พ่อแม่หย่าร้างบ้าง คือถ้าโรงเรียนอยู่ไกล ก็ไม่มีกำลังที่สามารถไปเรียนได้ ส่วนพ่อแม่ที่มีกำลังเค้าก็ส่งไปเรียนโรงเรียนที่ดีกว่านี้อำเภออื่น ทางรัฐก็อยากจะยุบโรงเรียนเล็กๆ พวกนี้ แต่ครู และคนในชุมชนก็พยายามให้คงอยู่ เช่นทำทอดผ้าป่า หาเงินมาสนับสนุน หรือขอบริจาค ผมก็ไม่แน่ใจว่าถ้ายุบโรงเรียนพวกนี้ เด็กๆกลุ่มนี้จะยังได้เรียนหนังสือต่อหรือป่าว เพราะผู้เลี้ยงดูไม่น่ามีกำลัง ผมเห็นความตั้งใจของครู และคนในชุมชน ที่พยายามสร้างโอกาสทางการศึกษาให้เด็กๆ แล้วไม่อยากให้ยุบโงเรียนเล็กๆเลยครับ ถึงแม้มันอาจจะไม่ได้มีมาตรฐานสูง แต่สำหรับเด็กๆ ที่ด้อยโอกาสแล้ว มันก็มีความสำคัญมาก เพราะสิ่งเดียวที่จะทำให้เค้ามีโอกาสมากขึ้นคือการศีกษา และครูโรงเรียนกลุ่มนี้ ส่วนใหญ่ก็สอนด้วยใจนะครับ รายได้ก็น้อย รับผิดชอบก็เยอะ ถ้าเค้าไม่รัก และสงสารเด็กกลุ่มนี้จริงๆ เค้าไปทำอย่างอื่นแล้วครับ

เท่าที่อ่านมา ปัญหาคือเด็กย้ายมาช่วงกลางๆแล้วมีปัญหาความรู้พื้นฐานไม่เท่ากับเด็กที่อยู่ คราวนี้ก็จะตามเด็กที่เดิมไม่ทัน ท่านก็ไม่อยากทิ้งเด็กพวกนั้นไว้ แถวบ้านก็มีนะ รร.ประถมเอาเด็กจากหมู่บ้านอื่นมาเรียนด้วยกัน ครูจากหมู่บ้านอื่นก็มาสอนอยู่รร.ที่มารวมกันเลย จบ ซึ่งไม่รู้ว่าแต่ละที่ทำเหมือนกันไหม

ถ้ามองจากมุมโรงเรียนเล็ก เค้าก็จะบอกอีกแบบครับ

โรงเรียนเล็กอะไรๆ ก็ไม่มี
เครื่องถ่ายเอกสาร เครื่องคอม โปรเจ็คเตอร์ ไม่ต้องพูดถึง กระดานดำกับชอล์คยังไม่สมบูรณ์
คณุแทนที่จะได้สอน เน้นพัฒนาการสอนในสิ่งที่เรียนมา ก็ต้องไปทำจิปาถะ ทำอาหาร ทำบัญชี
วิชาที่สอน แทนที่จะได้ทำวิจัยเพื่อความก้าวหน้าในอาชีพ ก็ต้องสอนหลายวิชามั่วไปหมด เพราะครูไม่พอ
จบเลขมาต้องมาสอนภาษา วิทย์ สังคม เอาเวลาที่ไหนไปเตรียม เอาเวลาที่ไหนไปทำตำแหน่ง
จะปิดโรงเรียนนี้ไป เด็กชั้นละ 5 คน 6 ชั้นปี พวกนี้ไม่มีปัญญาไปโรงเรียนที่ไกลออกไปนะ ปิดโรงเรียนปุ๊บพวกนี้หลุดจากระบบการศึกษาเลยทันที
บอกจะมีรถรับส่งเหรอ? ...เดินทางเช้าชั่วโมง เย็นชั่วโมง คิดถึงเวลาที่เสียไปของเด็กกลุ่มเปราะบางไหม?
แล้วคิดถึงครูที่เค้าอยู่แบบทุลักทุเล อะไรก็ไม่มี จะทำอะไรต้องควักกระเป๋าตัวเอง สู้แบบนี้มาหลายสิบปี ตอนนี้ลงหลักปักฐานใกล้โรงเรียน พอส่วนกลางเห็นเด็กน้อย จะย้ายเค้าไปทำงานไกลจากเดิม 70-80 โลไหม?
ทำไมไม่ลดขนาดโรงเรียนใหญ่ลง แล้วกระจายกำลังลงไปตามชุมชนเพื่อเพิ่มคุณภาพโรงเรียนขนาดเล็กแทนล่ะ?

ไม่ใช่บุคลากรทางการศึกษา แต่ผมแอบงงคำว่า"ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ..."ที่ท่านว่าครับ

คือยังไงนะ...คนแห่กระจุกมาในโรงเรียนที่ท่านสอน ตั้งห้องละ 30-40 คน(??????) ทำไมไม่กระจายไปโรงเรียนข้างเคียง ผมเข้าใจถูกมั๊ย?

ไม่เห็นสภาพ แต่อนุมานได้ว่าโรงเรียนที่ท่านสอน มีสภาพแวดล้อมและขนาด รวมถึงคุณภาพและงบประมาณ ดีกว่าโรงเรียนในพื้นที่

ทีนี้คำถามผมมีแค่
- ท่านพร้อมมั๊ย ที่โรงเรียนจะถูกยุบ/ลดเกรดให้เป็นมาตรฐาน/งบประมาณ รวมถึงการบริหารจัดการต่างๆ ให้เป็นมาตรฐานเดียวกับโรงเรียนห่างไกล/บนดอย แล้วบุคลากรจากโรงเรียนใหญ่ต่างๆกลับเข้าสู่พื้นที่ กระจายกันออกไป?

สพฐ.เป็นจุดใหญ่ที่จำเป็นจะต้องกระจายให้ครอบคลุมและเท่าเทียมนี่ ผมไม่เถียงนะ แต่นั่นคือโจทย์แรกคงต้องเลิกระดับ/ขนาดโรงเรียนก่อน...บุคลากรทางการศึกษาเราพร้อมมั๊ย?
แอบแซะว่า เหมือนว่าบุคลากรทางการศึกษาเอง ยังไม่เลือกกระจายไปโรงเรียนเล็กเลยนะครับ หรือเลือกลงได้ ก็ย้ายออกเพื่อความเจริญก้าวหน้า

ส่วนตัวมองว่า มันคู่ขนานกันครับ ความพร้อมก็ใช่ แต่จิตสำนึกที่จะเข้าสู่พื้นที่ของบุคลากรก็ใช่เช่นกัน จะโยนไปฝั่งใดฝั่งนึง ผมก็ยิ้มอ่อนนะ 555

ปล. ห้องเรียนผมสมัยเรียน มีเพื่อนร่วมชั้น 54 คนครับ และไม่มี"บุคลากรทางการศึกษา"มานั่งตัดพ้ออ้างบุญคุณ"ทุ่มเทแรงกาย"อะไรแบบนี้เหมือนกัน...ยอมรับว่าอคติเลยกับการแสดงออกแบบนี้ นั่นอาจจะเป็นปัญหาที่ทัศนคติของท่านด้วยเช่นกัน

ท่านอย่ามาหาความเห็นใจ/ระบาย หรืออะไรจากทีนี่เลยครับเอาตรงๆ เขาไม่เห็นใจท่านหรอก กระทู้ก่อนหน้านี้เขายังบอก ครูคือเรือจ้าง/เรือใบ 3 แชมป์/เรือโกอิ้งแมรี่ อยู่เลย

เห็นความคิดพวกนี้ ผมว่าท่านสอนไปวันๆ รับเงินเดือนไปเดือนๆไปเถอะ ไงเขาก็มองท่านเป็นเรือจ้างอยู่แล้ว เด็กมันจะได้ไม่ได้ความรู้ไงก็ช่างแม่งไปงั้น

คือสมัยก่อนเราเรียนกันห้องนึง 40-50 คน+ ซึ่งมันไม่มีประสิทธิภาพในการสอน สมัยนี้ก็ต้องทนต่อไปหรอ? อารมณ์จะพูดว่าสมัยก่อนยังทนกันมาได้ สมัยนี้ก็ต้องทนได้เงี้ยหรอ

งั้นแม่งทุกวันนี้มานั่งเรียกร้องประชาธิปไตย ปฏิรูประบบ นู่นนี่นั่น กันทำส้นตีนเพื่ออะไรวะ มุงไม่ทนกันต่อไปอะ สมัยก่อนก็ทนมาได้นิ ขอโทษนะครับผมอ่านมา 2 กระทู้ละ ทนไม่ไหวจริงๆ

แม่งตัวเองยังไม่เคารพคนอื่นเลย แต่มาเรียกร้องให้คนอื่นเคารพตัวเอง ถุ้ย

ดูเหมือนคุณจะไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมสื่อ

แต่อนุมานได้ว่าโรงเรียนที่ท่านสอน มีสภาพแวดล้อมและขนาด รวมถึงคุณภาพและงบประมาณ ดีกว่าโรงเรียนในพื้นที่

รร.ผม มิใช่ รร.ในเมือง คุณภาพที่เกิดขึ้นมาจากผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียน การสอนของครูเป็นหลัก เรื่องงบประมาณเป็นปัจจัยรองลงมา ซึ่งรัฐจัดสรรตามรายหัวของนักเรียนอยู่แล้ว

รร.ละแวกใกล้เคียง จำนวนนักเรียน 4-5 ปีก่อน ใกล้เคียงกันกับผม แต่ปัจจุบันลดลงเรื่อย ๆ เพราะ ผปค. ไม่เชื่อมั่นในผลสัมฤทธิ์ ไม่เชื่อมั่นในประสิทธิภาพการสอน ซึง่มีปัจจัยมาจากหลายสาเหตุมาก โดยเฉพาะตัวผู้บริหารสถานศึกษา

ผมถามว่า เป็นหน้าที่ของ สพฐ. // เขตพื้นที่ไหม ที่ต้องกำกับดูแล รร. ในสังกัดให้มีคุณภาพทัดเทียมกัน ไม่ใช่ปล่อยให้มากระจุกในโรงเดียว

เรื่องงบประมาณ เขาจัดสรรมาให้ตามรายหัวนักเรียนที่มีตัวตนอยู่แล้ว อุปกรณ์การเรียน สื่อการสอน ก็เช่นกัน รัฐจัดสรรงบมาให้ทุกโรงเรียน มันไปเกี่ยวกับอะไรกับการที่เด็กลดลง แล้วโรงเรียนต้องถูกลดเกรด ลดมาตรฐาน

นี่แสดงถึงความไม่เข้าใจ และดักดานของท่าน

ความเชื่อมั่นของผู้ปกครอง ไม่ได้มาจากขนาดของโรงเรียน
โรงเรียนที่มีขนาดใหญ่ สักวันหนึ่งเด็กก็ลดลงได้ เหมือนในพื้นที่ของผม

ผู้ปกครองเขาดูผลสัมฤทธิ์ ผลการสอบเข้าศึกษาต่อ

โรงเรียนผม 10 ปีก่อน เด็กทั้งโรงเรียนแค่ร้อยคน

ปัจจุบันเพิ่มมาหลายร้อยคน

ท่านจะบอกว่า โรงเรียนเล็ก ๆ ไม่มีมาตรฐาน ครูไม่อยากสอน ถูกลดเกรด ไม่มีคุณภาพ

แล้วโรงเรียนผม มันโตมาได้อย่างไร ?

ผมว่าท่านสอนไปวันๆ รับเงินเดือนไปเดือนๆไปเถอะ ไงเขาก็มองท่านเป็นเรือจ้างอยู่แล้ว เด็กมันจะได้ไม่ได้ความรู้ไงก็ช่างแม่งไปงั้น

ผมพยายามจะไม่เป็นแบบนั้น

ผมคงขวางโลกมาก

และอยู่ยากจริง ๆ ทะเลาะกับคนในครอบครัวเหมือนกัน เสียสุขภาพจิตหมด

เพราะเขาก็อยากให้ผมคิดแบบนั้นแหละครับ

ห้องเรียน 40-50คนต่อครู1คน นี้แม่งโคตรห่วยเลย ปัญหามันไม่ใช่ว่าครูรับงานหนัก แต่เด็กไม่ได้รับการดูแลที่ทั่วถึงพอ

ตอนไปเรียน ตปท ห้องนึงไม่เกิน20นี้โคตรดี ครูมีเวลาลงรายละเอียดกับทุกคน

ถึง จขกท. ผมเข้าใจคุณนะ ผมไม่ได้เป็นครู แต่เมียกับแม่ยายเป็น เมียสอนชานเมืองเด็กน้อย แม่ยายสอนร.ร.ประจำจังหวัดมีแต่คนจะฝากเข้าให้ได้ ระบบมันห่วยครับ จะสพฐ.หรือเขต มันก็ไม่ได้ใส่ใจหรอก ขยันแต่งานที่ได้หน้า ตัวอย่าง ร.ร.เมียผม จังหวัดมีงานกีฬาเสือกเอาเด็กไปแสดงพิธีเปิด เอาเวลาเรียนมานั่งฝึกซ้อม

ทำได้อย่างเดียวคือต้องทำใจครับ ครูรุ่นใหม่ๆเบิร์นเอาท์กันไปหมดเพราะระบบห่วยๆแบบนี้ เราแก้ระบบไม่ได้ ถ้าวันนึงระบบมันเปลี่ยนไปแล้ว ค่อยกลับมาเต็มที่อีกรอบ

"แอบแซะว่า เหมือนว่าบุคลากรทางการศึกษาเอง ยังไม่เลือกกระจายไปโรงเรียนเล็กเลยนะครับ หรือเลือกลงได้ ก็ย้ายออกเพื่อความเจริญก้าวหน้า"

ไม่เห็นแปลกเลย คนทำงานบริษัทยังเลือกที่มั่นคง เจริญก้าวหน้ามากกว่า แล้วทำไมครูต้องเสียสละไปร.ร.เล็กหรือห่างไกลความเจริญละ มันเป็นหน้าที่ฝ่ายบริหารที่ต้องหาแรงจูงใจให้คนเลือกไปลงหรือป่าว



"ห้องเรียนผมสมัยเรียน มีเพื่อนร่วมชั้น 54 คนครับ"

ผมก็เรียนห้องละ50คนต่อครู1คน แต่มันห่วยครับ การที่ครูมาเรียกร้องให้มันดีขึ้นไม่ถูกหรอ งง