สงสัยว่าคนที่ซื้อตั๋วBusiness Classแบบซื้อเองไม่แลกไมล์นี่ต้องรายได้เท่าไรขึ้นไปถึงซื้อได้แบบไม่เสียดายเงิน


อย่างที่รู้ว่าตั๋วBusinessกับEconomyนี่ราคาต่างกันมาก เฉลี่ยประมาณ4เท่าแล้ว

ยิ่งเทียบกับLow-costที่ผมนั่งประจำนี้ ต่างกัน6เท่าได้(เทียบแบบรวมน้ำหนักกระเป๋าที่โหลดเท่ากันแล้ว)

คือผมบินไปกลับออสเตรเลียด้วยLow-costนี่18,000เอง แต่ถ้าBusinessของการบินไทยนี่ล่อไป110,000 ราคาต่างกันเกือบแสน




ขนาดคนที่รู้จักหลายๆคนที่เงินเดือน100-200k ก็ไม่มีนั่งBusiness Classแบบจ่ายเองเต็มๆ ยกเว้นrouteใกล้ๆราคาหมื่นสองหมื่น

กลุ่มที่เห็นนั่งBusiness Classประจำก็พวกเจ้าของกิจการนี่รวยมากๆไปเลย

เลยอยากรู้ว่าคนที่ซื้อตั๋วBusiness Classแบบซื้อเองไม่แลกไมล์นี่ต้องรายได้เท่าไรขึ้นไปถึงซื้อได้แบบไม่เสียดายเงิน

มันอยู่ที่บินบ่อยแค่ไหน ภาระเยอะน้อยแค่ไหนด้วยนะผมว่า
อย่างพ่อแม่ผมไม่มีภาระไรแล้ว ลูกเรียนจบหมด ไม่มีหนี้สิน ไม่ต้องผ่อนอะไรทั้งนั้น เงินได้สุทธิต่อเดือน 3-4 แสนเขาก็บินกันสองคนปีละครั้งสองครั้งตลอด ในเอเชีย 1 ยูโรป-อเมริกา 1 ไม่เดือดร้อนไรเลย เพราะไปประหยัดที่ค่าที่พักเอาแทน

เขามองว่า อายุเยอะแล้ว นั่งให้สบายๆ หลับได้ยาวๆ เครื่องลงแล้วเที่ยวได้เลยพร้อมลุยเลย แล้วไปประหยัดค่า รร. เอา เพราะ รร. มีไว้แค่นอนไม่กี่ ชม. นอน 3 ดาวก็เดินพอแล้วในยุโรป

แต่ถ้าคนที่กินหรู อยู่หรูตลอดทั้งทริป 3-4แสนก็อาจจะไม่พออีกอยู่ดี

หรือถ้า 3-4 แสนมีลูกยังเรียนไม่จบ บ้านต้องผ่อน เงินเก็บยังไม่เยอะ ไม่รู้สึกมั่นคง ฯลฯ หรือว่าเที่ยวบ่อย บินบ่อยปีละ 3-4 รอบก็คงไม่ไหว แบบนั้นน่าจะต้องเดือนละ 5-6 แสนถึงล้านอะ

สุดท้ายปัจจัยหลักมันอยู่ที่เม้นแรกบอกเลยว่า เสียดายเงินไหม คิดไหมว่าเอาเงินนี้ไปทำไรแทนได้บ้าง แต่ถ้าคิดในมุมคนที่เงินได้สุทธิต่อเดือน 4แสน++ และเงินเก็บอีกมากมาย เขาไม่ได้มานั่งคิดว่าเงินอีก 1แสนที่จ่ายเพิ่มไปเอาไปทำไรได้บ้าง เขาคิดว่า ไอ้ตรงนั้นเขาก็จ่ายได้ และพร้อมจ่าย ตรงนี้ก็พร้อมจ่ายเหมือนกัน ง่ายๆก็คือไม่ได้ขัดสนอะไรเลย ไม่ต้องมานั่งคิดว่าจ่ายไปแล้วต้องแลกสิ่งหนึ่งกับอีกสิ่งนึงอะว

จะเรียกว่าบ่อยมั้ยก็ไม่แน่ใจ แต่ตั้งแต่ปี 2019 เป็นต้นมา ผมบิน BC ตลอดนะครับ แต่ปีๆนึงผมบินแบบซื้อเองจริงๆแค่ 2-3 ทริป/ปี เลยไม่แน่ใจว่าเรียกว่าประจำหรือเปล่า แต่ก็ยุโรป/เอเชียประมาณนี้วนๆกัน (ที่เหลือเป็นเรื่องงานที่ได้บิน BC/PremEco/Eco สลับๆกันเบสตามระยะทาง)

ผมมองว่า มนุษย์เรามีสามแกนนะ - สุขภาพ เวลา เงิน... ปีนี้ผมขึ้นหลักสี่แล้ว ผมคิดมาได้ระยะนึงแล้วว่าบางครั้งบางทีเราก็ต้องเอาเงินซื้อสุขภาพและเวลาครับ เพราะว่าในหลายๆครั้งมันต้องเลือก

ยกตัวอย่างเลยก็ทริปเกาหลีหรือญี่ปุ่น บินกลางคืนถึงเช้า แค่จะออกจากสุวรรณภูมิก็สบายกว่าแล้ว ไม่ต้องไปรอคิวตรวจ customs/passport เพราะมี fast track รวมถึงนั่ง BC คือได้หลับแน่ๆอย่างน้อยก็ 4 ชั่วโมง ลงเครื่องอาบน้ำที่เลาจ์นแล้วเที่ยวต่อได้เลย ยุโรปเองก็เหมือน บินออกกลางคืนถึงเช้าที่นู่น ได้นอนซัก 6-7 ชั่วโมงนี่ลงเครื่องทำงานหรือเที่ยวต่อได้เลยนะครับ เฟรชๆเลย

นั่นคือเราซื้อทั้งสุขภาพและเวลาไปพร้อมกัน อย่างไรก็ดี lowcost ผมก็บินนะ นี่จะไปกระบี่ปลายเมษาก็ lowcost ครับ เพราะเวลามันได้

ผมไม่ได้คิดมาระยะนึงแล้วว่า เซฟเงินค่าเครื่องไปทำx y z ดีกว่า เพราะเราแบ่งไว้แล้วตั้งแต่ต้นว่าเงินตรงนี้คือเงินไปเที่ยว ผมแยกกับเงินเก็บ/ลงทุนไปเลย และก็มองว่าถ้าอยากใช้เงินเก่งแบบเรา ก็ต้องรู้จักหาให้เก่งด้วยเช่นกัน

ส่วนตัวผมกับแฟนไม่ได้รายได้อู้ฟู่เดือนละเป็นล้านอะไรหรอกครับ บ้านกับรถก็ยังผ่อน แต่เราไม่ได้คิดแค่ว่า"วันข้างหน้า"เราจะต้องสบาย ต้องรีบผ่อนทุกอย่างให้หมด แต่"ระหว่างทาง"เราเองก็ต้องรู้จักใช้ชีวิตด้วยเช่นกันครับ

นั่นสิ เคยคิดเหมือนกัน

ขนาดตัวเองว่าเงินเยอะแล้วยังไม่นั่งเลย คือเป็นสิ่งสุดท้ายที่คิดว่าจะใช้เงินซื้อเลยอะ

สมมติ เพิ่มเงิน 6 หมื่น เพื่อนั่งสบายขึ้นนิดเดียว ประมาณไม่เกิน10ชม ไอเงิน6หมื่นนั่นมันเอาไปทำอะไรได้อีกเยอะเลยอะ

ซื้อเพชร ซื้อเสื้อผ้า รองเท้า กินของแบบโคตรดีๆ

พอเห็นเพื่อนหลายๆคนบินBusinessไปเที่ยวบ่อยๆนี่ก็คิดได้ว่าก่อนหน้านี้ผมประเมินรายได้กิจการพวกมันต่ำเกินไปเยอะ

ผมว่ากำไรสุทธิสัก 2 ล้านต่อเดือน ถึงจะไม่เสียดาย

เหลือจัด ๆ หักจ่ายค่างวดต่าง ๆ แล้วเหลือเงินเกบต่อเดือนสัก 5 แสน

มนุษย์ทั่วไปไม่มีธุรกิจแต่พอร์ตสัก60-70m ก็เริ่มซื้อบ่อยขึ้นละแต่ไม่ถึงกับซื้อประจำนะ ราวๆ50%ละกัน แต่ต่ำสุดแค่premium ecoแล้ว

จนๆแบบเรานั่ง Eco อย่างเดียว ถถถถถถถ 30 ชม ก็นั่งอันถูกสุด

คนรู้จักที่เป็นหมอ รายได้ประมาณ 4 แสนก็เห็นนั่ง business class เกือบทุกครั้ง แต่ไปเที่ยวไม่บ่อย ไม่ค่อยมีเวลาใช้เงิน

มันอยู่ที่บินบ่อยแค่ไหน ภาระเยอะน้อยแค่ไหนด้วยนะผมว่า
อย่างพ่อแม่ผมไม่มีภาระไรแล้ว ลูกเรียนจบหมด ไม่มีหนี้สิน ไม่ต้องผ่อนอะไรทั้งนั้น เงินได้สุทธิต่อเดือน 3-4 แสนเขาก็บินกันสองคนปีละครั้งสองครั้งตลอด ในเอเชีย 1 ยูโรป-อเมริกา 1 ไม่เดือดร้อนไรเลย เพราะไปประหยัดที่ค่าที่พักเอาแทน

เขามองว่า อายุเยอะแล้ว นั่งให้สบายๆ หลับได้ยาวๆ เครื่องลงแล้วเที่ยวได้เลยพร้อมลุยเลย แล้วไปประหยัดค่า รร. เอา เพราะ รร. มีไว้แค่นอนไม่กี่ ชม. นอน 3 ดาวก็เดินพอแล้วในยุโรป

แต่ถ้าคนที่กินหรู อยู่หรูตลอดทั้งทริป 3-4แสนก็อาจจะไม่พออีกอยู่ดี

หรือถ้า 3-4 แสนมีลูกยังเรียนไม่จบ บ้านต้องผ่อน เงินเก็บยังไม่เยอะ ไม่รู้สึกมั่นคง ฯลฯ หรือว่าเที่ยวบ่อย บินบ่อยปีละ 3-4 รอบก็คงไม่ไหว แบบนั้นน่าจะต้องเดือนละ 5-6 แสนถึงล้านอะ

สุดท้ายปัจจัยหลักมันอยู่ที่เม้นแรกบอกเลยว่า เสียดายเงินไหม คิดไหมว่าเอาเงินนี้ไปทำไรแทนได้บ้าง แต่ถ้าคิดในมุมคนที่เงินได้สุทธิต่อเดือน 4แสน++ และเงินเก็บอีกมากมาย เขาไม่ได้มานั่งคิดว่าเงินอีก 1แสนที่จ่ายเพิ่มไปเอาไปทำไรได้บ้าง เขาคิดว่า ไอ้ตรงนั้นเขาก็จ่ายได้ และพร้อมจ่าย ตรงนี้ก็พร้อมจ่ายเหมือนกัน ง่ายๆก็คือไม่ได้ขัดสนอะไรเลย ไม่ต้องมานั่งคิดว่าจ่ายไปแล้วต้องแลกสิ่งหนึ่งกับอีกสิ่งนึงอะว

ถ้ากลับไทย นั่ง BC ตลอด แต่ก็ไม่ได้กลับบ่อย 2-3 ปี ครั้ง มันก็พอได้แหล่ะ ตอนสมัยเรียนก็นั่ง Eco พอจบมาทำงาน ได้ Pr รายได้ก็เพิ่มขึ้น รายจ่ายน้อยลงค่าเรียนก็ไม่ต้องจ่ายก็พอมีเงินเก็บบ้าง ยิ่งช่วงหลังๆการบินไทย SYD-BKK / BKK-SYD แทบจะไม่นั่ง Eco เลย ไม่ได้กระแดะนะ แต่รำคาญ ผดส แขกทั้งหลาย พวก อินเดีย ปากี นี่ตัวดีเลย นั่งการบินไทยเจอทุกครั้งและโคตรบันเทิงทุกครั้ง ทั้งเดินเข้าเดินออก ขอแลกที่นั่ง คุยเสียงดัง

ก็เลยใช้เงินแก้ปัญหาเอา ตัดรำคาญไปเลย

จะเรียกว่าบ่อยมั้ยก็ไม่แน่ใจ แต่ตั้งแต่ปี 2019 เป็นต้นมา ผมบิน BC ตลอดนะครับ แต่ปีๆนึงผมบินแบบซื้อเองจริงๆแค่ 2-3 ทริป/ปี เลยไม่แน่ใจว่าเรียกว่าประจำหรือเปล่า แต่ก็ยุโรป/เอเชียประมาณนี้วนๆกัน (ที่เหลือเป็นเรื่องงานที่ได้บิน BC/PremEco/Eco สลับๆกันเบสตามระยะทาง)

ผมมองว่า มนุษย์เรามีสามแกนนะ - สุขภาพ เวลา เงิน... ปีนี้ผมขึ้นหลักสี่แล้ว ผมคิดมาได้ระยะนึงแล้วว่าบางครั้งบางทีเราก็ต้องเอาเงินซื้อสุขภาพและเวลาครับ เพราะว่าในหลายๆครั้งมันต้องเลือก

ยกตัวอย่างเลยก็ทริปเกาหลีหรือญี่ปุ่น บินกลางคืนถึงเช้า แค่จะออกจากสุวรรณภูมิก็สบายกว่าแล้ว ไม่ต้องไปรอคิวตรวจ customs/passport เพราะมี fast track รวมถึงนั่ง BC คือได้หลับแน่ๆอย่างน้อยก็ 4 ชั่วโมง ลงเครื่องอาบน้ำที่เลาจ์นแล้วเที่ยวต่อได้เลย ยุโรปเองก็เหมือน บินออกกลางคืนถึงเช้าที่นู่น ได้นอนซัก 6-7 ชั่วโมงนี่ลงเครื่องทำงานหรือเที่ยวต่อได้เลยนะครับ เฟรชๆเลย

นั่นคือเราซื้อทั้งสุขภาพและเวลาไปพร้อมกัน อย่างไรก็ดี lowcost ผมก็บินนะ นี่จะไปกระบี่ปลายเมษาก็ lowcost ครับ เพราะเวลามันได้

ผมไม่ได้คิดมาระยะนึงแล้วว่า เซฟเงินค่าเครื่องไปทำx y z ดีกว่า เพราะเราแบ่งไว้แล้วตั้งแต่ต้นว่าเงินตรงนี้คือเงินไปเที่ยว ผมแยกกับเงินเก็บ/ลงทุนไปเลย และก็มองว่าถ้าอยากใช้เงินเก่งแบบเรา ก็ต้องรู้จักหาให้เก่งด้วยเช่นกัน

ส่วนตัวผมกับแฟนไม่ได้รายได้อู้ฟู่เดือนละเป็นล้านอะไรหรอกครับ บ้านกับรถก็ยังผ่อน แต่เราไม่ได้คิดแค่ว่า"วันข้างหน้า"เราจะต้องสบาย ต้องรีบผ่อนทุกอย่างให้หมด แต่"ระหว่างทาง"เราเองก็ต้องรู้จักใช้ชีวิตด้วยเช่นกันครับ

ธุรกิจผมใช้แต่บัตรรูดเลยมีแต้มเยอะ...ถ้านั่งนานๆก็จะเอา business เท่านั้นแล้วผมเป็นคนนอนหลับยากมาก.

ส่สนคุณแม่ตั้งแต่ให้ท่านนั่ง business ท่านก็ไม่ยอมนั่ง economy อีกเลยเพราะท่านแก่แล้ว.นั่งนานๆมันทรมารสำหรับเค้า..แต่ผมไม่เคยใช้เงินซื้อนะเดราะซื้อไม่ลงแพงเกินใช้แต่แต้ม

ญาติคนนึงนั่งเรื่อยๆ เพราะบริษัทให้เดินทางบ่อยมากๆ เลยเก็บแต้มROP ได้เยอะ จนเอาแต้มมาแลก เป็นBC บางทริป

เคยคิดเอาไว้เหมือนกันว่า ถ้าไปอเมริกา หรือ แคนาดา ผมอาจจะยอมกลั้นใจซื้อ BC เพราะนั่งนานมากๆ
เคยได้ยินคนบ่นบ่อยๆ ว่าเข็ดกับการไป อเมริกา เพราะนั่งนานเมื่อย

ผมบินปี BC ปีละ 1 ครั้้งแต่ตั๋วแลกไมล์ครับแถมยังต้องใช้สิทธ Gold upgrade กับ 50% ไมล์เพราะบินทีสามคนทั้งครอบครัว ส่วนที่เหลือกบินตลอดปีบินเก็บ retain status บิน Eco ตลอด
ผมว่าถ้าบินแค่คนเดียวถ้าจะบิน BC ตลอดแต่ไม่ติดว่าต้องบินตรง สายการบินก็มีโปรถูกๆเยอะนะครับ ไม่ต้องเหลือมากขนาดนั้น แต่ถ้าต้องบินทั้งครอบครัว BC หมดตลอด อันนี้ต้องเหลือจริงครับ

ได้นั่งครั้งนึง แล้วตั้งใจเลยว่า จะพยายาม BC ขึ้นตลอดครับ แต่ไม่ได้ซื้อนะครับไม่ไหวจริงๆแพงมาก
เน้นแลกไมล์เอาอย่างเดียวครับ