สำหรับผมใครทำอะไรเก่งซักด้านแบบTop1%นี่เท่หมดอะ

ทำธุรกิจเก่งมากก็เท่
เรียนจบปอเอกก็เท่
เป็นมนุษย์เงินเดือนหลักหลายแสนก็เท่
หรือทำอะไรเพื่อส่วนรวมจัดๆก็เท่

ตอนเรียนมหาวิทยาลัยผมมีเรื่องแปลก เรียนใกล้จบแล้วก็มีอาจารย์พูดเรื่องในอนาคตใครอยากไปทำอะไร ใครอยากเรียนต่อ ใครดูมีแนวโน้มจะเติบโต


ผมก็พูดถึงเพื่อนคนนึง ที่เรียนจบช้าว่าคนนี้น่าจะไปไกลสุดแล้ว

เพราะความคิดตอนผมอายุ 20 ต้นๆ แต่คนนี้ Mindset ทุกอย่างคิดเหมือนผู้ใหญ่อายุ 40 ได้ เรียนเก่งก็แค่เรื่องนึง แต่คนนี้ศึกษาธุรกิจเป็นเจ้าของกิจการตั้งแต่เวลานั้น

จนวันนี้เรียนจบมาก็ไม่ได้ทำงาน เป็นเจ้าของกิจการ เปิดทั้งหจก. บริษัท ทำธุรกิจอาหาร


ล่าสุดผมก็คุยกันผมจะทำบริษัทเองด้วย มันก็บอกว่าดีใจ แล้วก็อวยพรให้ทำได้ เพราะตอนเรียนเหมือนมีผมคนเดียวที่เข้าใจมัน ในขณะที่คนอื่นมองว่ามันเรียนไม่เก่ง

ผมยังอยากมีอารมณ์เป็นเจ้าของกิจการบ้างจังครับ คือคิดไม่ออกเลยว่าจะทำอะไรดี

ตอนนี้ติดกับดักพนักงานเงินเดือนเต็มๆ รู้สึกตัวเองโครตห่วยเลย

ภายนอกดูเท่ห์ แต่เบื้องหลัง ทำทุกตำแหน่ง เครียดหมุนเงินน เสี่ยงขาดทุน ปัญหาล้านแปด

เท่สุดๆเลยครัช

ยิ่งช่วงโควิดรายรับหายแทบหมดรายจ่ายแทบเท่าเดิมนอนแทบจะเอาทีนก่ายหน้าผากนี่ยิ่งเท่สุดๆ

เอาตรงๆจะถึงจุดเท่ได้นี่มันต้องหาคนมาทำงานแทนเราได้ที่ไว้ใจได้ก่อนนี่สิ
(ไม่นับพวกล้มบนฟูกได้นะ)
ยักยอกของ ปลอมบัญชี รวมหัวกันทุจริต หน้าไหว้หลังหลอก เจอจนเอียนไม่ได้เท่ๆสบายๆสักที

ถ้ากิจการยังไม่ดีพอหรือยังไม่มีลูกน้องที่ไว้ใจได้นี่เหนื่อยสัสเลยจริงๆนะครับ สมองคือทำงาน 24/7 จริงๆ

ตอนโควิดเครียดขนาดเอาไปฝันร้าย
ฝันว่าล้มละลาย แล้วมีคนมาซื้อกิจการ แล้วเจ้าของใหม่สงสารจ้างเราต่อ
แต่ทำตำแหน่งล่างสุดเลย ทำความสะอาด เทขยะ ไล่หมาไล่นก เฝ้ายามกลางคืน
ห้องรับแขกแต่งมาสวย ๆ เจ้าของใหม่เอาไปทำห้องพักผ่อน
เรามีหน้าที่ทำให้เรียบร้อย รอให้เค้ามานั่งนอน



ปัจจุบันผ่านมาได้ แต่ทำงานหนักขึ้นเพื่อชดเชยเวลาที่เสียไป
นอนตีสาม ตื่นหกโมงเช้า ทำงานทุกวัน ปีใหม่ยังต้องเปิดตลอด

คนที่กล้า Take ความเสี่ยง เท่หมดและ

จากคนที่เคยทำร้านขายออนไลน์ แค่นั้นก็วุ่นวายและเหนื่อยมากๆ แล้ว

ตอนนี้เท่ห์ ไม่เกี่ยวแล้ว 555

ขอกู้ก็ยาก ขอทำบัตรเครดิตก็ยาก เพราะไม่มีสลิปเงินเดือน

ทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด ช่วงเทศกาลก็ต้องเปิดเพราะเป็นช่วงน้ำขึ้นให้รีบตัก

แต่เรื่องความสุข ความชิว ความสบายใจ มีเยอะกว่า

คือถ้าแบบดันเข้าตลท. หรือ มูลค่าหลายร้อย หลายพันได้มันก็เท่ห์แหละครับ


แต่ถ้ายังไม่ถึงตรงนั้น ก็แค่พนักงานเงินเดือนคนนึงที่ต้องมีความรับผิดชอบ และคอมมิทเม้นท์ระดับสูงมากตลอดเวลา และได้รับค่าตอบแทนที่สูงกว่าคนอื่นๆเฉยๆแหละ


เหนื่อยนะ เหนื่อยมากด้วย และอัตราการสำเร็จในระดับที่มันจะเท่ห์ได้ในประเทศนี้เนี่ย โคตรต่ำ….

บางอย่างมันไม่สวยหรู อย่างที่คนอื่นคิดนะครับ แต่ก็ได้ประสบการณ์ มุมมองอื่นๆ มากมาย

จากใจ เจ้าของกิจการเล็กๆ

ทำงานจริงๆจังๆไม่ได้คิดว่าเท่หรือคนภายนอกจะมองเราไงหรอกครับ
สมองคิดสองสามอย่าง
1ลูกน้องมีกิน
2เรามีกิน
3กิจการเติบโต

ทำงานเอาตัง

ความเครียดx100

มาพร้อมวลีเท่ๆ "นายตัวเอง"