1.Istanbul 2005 ลิเวอร์พูลพลิกนรก 3-3 ตอนเจอกับ เอซีมิลาน นัดชิง UCL





2.ลิเวอร์พูล พลิกนรกชนะบาร์ซ่า 4-0 ในนัดที่ 2 ที่แอนฟิลด์ ปี 2019

อันแรก คือ ที่สุด สมัยนั้น ลิเวอร์ ยังไม่คืนฟอร์ม มีทรง จำได้มีเพื่อน เชียร์ ลิเวอร์ บอกจบครึ่งแรกปิดไฟนอนแล้ว

ผมอยากดูทันยุคนั้นมากเลย เสียดายจัด แมร่งคงเป็นโมเมนท์ที่สุดยอดจำไม่ลืมแน่ ได้แต่ฟังคนที่ดูทันพูดขนาดแค่ฟังเค้าเล่า

ยังขนลุกเลย ผมไม่แน่ใจมิลานชุดนั้น ท่าเทียบกับทีมในปัจจุบันประมาณทีมไหน แมนซิ มาดริด ไรงี้ได้ไหม

อิสตันบูลแน่นอนครับ ผมไม่ทันดูเกมนั้นนะเพราะมาเริ่มเชียร์หลังจากนั้นพอดี เริ่มเชียร์แบบไม่รู้ประวัติศาสตร์อะไรเลย

มิลานชุดนั้นมีแต่ตัวเป้งๆอะ มันยังเป็นยุคที่ลีกอิตาลีโคตรสุด ตัดภาพมาดูไลน์อัพทีตัวเอง สู้ได้ไม่กี่คนอะแล้วเป็นเกมนัดชิง นัดเดียวจบด้วย โดนมิลานยุคนั้นนำ 3-0 อะ แค่คิดภาพก็จบละแถมมีให้แก้ตัวแค่ครึ่งเดียว

แต่กับบาร์ซ่ามันยังมีให้แก้ตัวอีก 90 นาทีเต็มๆ โอเคแหละ ขาดโมกับบ๊อบบี้ แต่ตัวที่มาแทนก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร ชากีรี่งี้ เทพกี้ปีนั้นฟอร์มไม่แย่อีก เล่นในแอนฟิลด์อีก กับแอนฟิลด์อะไรๆมันก็เกิดขึ้นได้จริงๆ

ถ้าโหดหมายถึงยากกว่า ผมว่า Istanbul ยากกว่า

ได้ทันดูสดทั้งสองเกมส์ ส่วนตัวผมชอบ Barcelona มากกว่านะครับ เพราะลุ้นสนุกกว่าเพราะบอลไม่ได้ห่างกันมากเปิดเกมส์บุกใส่ ส่วน Istanbul ได้เฮแค่ตอน 6 นาทีนั้น ที่เหลือนั่งอึดอัดตลอดทั้งเกมส์ยันจุดโทษเลย

ของผมมาทันปีถัดมา ปีที่ได้เอฟเอคัพที่เจอร์ราร์ดยิงไกลสวยๆนาทีสุดท้าย ผมดูสดๆเกมนั้น โคตรมันเลยครับ

ถ้าให้นิยามมิลานยุคนั้น เหมือนทีมรวมดาราของลีกอิตาลีอะครับ ผมจำภาพดีด้าไม่แม่นเท่าไหร่ แต่ตำแหน่งอื่นคือท็อปของตำแหน่งนั้นๆทุกคน ตั้งแต่แบ็คขวายันกองหน้า2คนอะครับ มันแบบสุดๆแล้วอะครับ ยิ่งแบ็คซ้ายน้ามัลดินี่ ไม่รู้จะหาใครมาเทียบดีเลยอะ สำหรับผมแกคือกองหลัง no.1 ในใจตลอดกาลเลย

ปล.ถามแฟนมิลาน บอลอิตาลีหรือรุ่นเก่าๆก็ได้ครับว่าดีด้าถือว่าเก่งมั้ยครับ อันเดอร์เรตมั้ย เพราะไม่รู้ทำไมภาพจำที่ผมจำได้คือแกชอบมีจังหวะเหวอจนคนแซวเหมือนกัน

อิชตัลบูลสุดกว่า หงส์ชุดนั้นอ่อนกว่าค่อนข้างเยอะและมีเวลาน้อยกว่า เล่นสนามกลางด้วย รูปเกมส์สู้ไม่ได้เลยครึ่งแรก

Istalbul นัดชิง มีเวลาแก้เกมส์ 10นาที มีเวลาแก้ตัว 45 นาที เปลี่ยนตัวได้ 3คน

Anfield(ในบ้าน) มีเวลาแก้เกมส์เป็นอาทิตย์ มีเวลาแก้ตัว 90 นาที ปรับแผน เปลี่ยนตัวได้ทั้งทีม

เหมือนทีมรวมดารา ซิตี้+มาดริด
ดีด้า โกลท็อป 3 ตอนนั้น
คาฟู DR อันดับ 1
สตัม ตอนนั้นยังโหดอยู่
เนสต้า ชุดแชมป์โลกอ่ะ
น้ามัล ท็อป DL
ปิโล่ กำลังโหดเลย
กั๊ตจัง กลางรับสุดโหด
ซีดอร์ฟ นี่ผมว่าเดอบรอยด์ยุคนี้เลย
กาก้า เพลงผีกาก้ารับประกัน
เชฟเชนโก้ ก็ท็อปเบอร์ 9 ยุคนั้นอ่ะ
เครสโป กองหน้าอันดับ 1 อาร์เจน

ในมุมมองคนที่ไม่ใช่แฟนลิเวอร์พูล คิดว่าที่อีสตันบูลสุดกว่า นั่งดูอยู่ไม่คิดว่าจะพลิกได้จริงๆ

ตามนี้เลยครับ อิสตันบูลแน่นอน แค่กาก้า กับ เชพเชนโก้ ก็สุดแล้วครับ แล้วโค้ช คือ อันเช่ ด้วยนะ เจ้าพ่อ UCL

ให้ Istanbul ครับ หงส์แดงไล่ตีเสมอจนชนะจุดโทษ มิลานโคตรทีมรวมดาราระดับโลกแบบนั้นได้ไง แถมมีเวลาพลิกนรกแค่ 15+45 นาที

วัดจากความรู้สึกตอนดูสด สำหรับผมคงอิสตันบูลอะ

2005 พักครึ่งผมปิดทีวีเตรียมนอนละรู้สึกหมดหวังสุดๆ เป็นรองทุกอย่าง แต่สุดท้ายก็เปิดทีวีดูต่ออยู่ดี

ส่วน 2019 มันก็ยากแหละ แต่มันได้เล่นในแอนฟิลด์ไง

แถมตัวผู้เล่นก็ไม่ได้ห่างชั้นขนาดนั้น มีคล็อปคุม มันมีมุมให้ลุ้นอยู่ ไม่ได้รู้สึกหมดหวังแบบตอนจบครึ่งแรกของปี2005

ถ้าพูดให้เห็นภาพ 2005 แบคซ้ายคือ ฌิมี่ ตราโอเร่

2019 คือ โรเบิร์ตสัน คุณคิดว่าใครจะให้ความหวังได้มากกว่ากันละ

ตอนนั้น เป็นแฟนผีมาได้ราวๆ 3 ปี แล้วก็ชอบพวก เชว่า เซดอฟ กัตจัง กาก้า อยู่แล้ว

เป็นครั้งแรกๆด้วยที่ดูนัดชิง UCL สดๆ น่าจะเป็นช่อง 3 ถ่าย

ตามแช่งมาตลอด พอครึ่งแรก กดไป 3 ลูก ว่าจะดูมิลานชูถ้วยหน่อย ไหนๆตื่นมาดูแล้ว

ซะงั้น 3-3 แล้วไปเจอสปาเกตตี้ ดูเด็กเข้าไป

ผมว่า Impact กว่า 4-0 บาซ่าตรงที่ว่า มันต้องจบใน นัดเดียวนี้ซิครับ

นัดบาซ่า มันมีเวลาเชียร์อัพได้อยู่

มิลานยุคนั้น ก็รวมดาราโลกดีๆ นี้แหละครับ no.1 ของตำแหน่งตัวเองแทบทุกตำแหน่ง

เชฟเชนโก้พึ่งได้บัลลงดอร์ปีก่อนนั้น
ดีด้าที่ว่าเหวอๆ ก็ท็อปโลก ณ ตอนนั้น
กองหลัง 4ตัวนี้ คาฟู สตัม เนสต้า มัลดินี่
กลาง ปีร์โร่ เซดอฟ กัตจัง กาก้า 1รับสุดโหด 1ต้นแบบรีจิสต้าตัวพ่อ 1สายพลังงานที่ดันจ่ายบอลดี อีกหนึ่งคือเทพเจ้าเบอร์10ยุคนั้น
หน้าคู่ เครสโป เชว่า

เอาแบบอวยเลยนะ มิลานชุดนั้นน่าจะเป็น 1ในไม่กี่ทีมที่วัดกับบาร์ซ่ายุคต่างดาวของเป๊ปได้อ่ะครับ