คุยกันก่อนครับ สงสารลูกครับ ลูกต้องการทั้งพ่อและแม่
เหมือนที่คนอื่นแนะนำ สิ้นปีนี้โบนัสออก ลองหางานใหม่กันดู ตอนนี้หางานใหม่ที่ประสบการณ์ตรง รายได้น่าจะเพิ่ม 20-30% เป็นอย่างน้อย

ตอนคุยกันเอาค่าใช้จ่ายทุกอย่างมาเขียนให้หมด

ปัญหาชีวิตคู่ ก็ต้องคุยกันตรงๆครับ
แก้ไม่ได้ค่อยเลิก ไม่ใช่ยังไม่ทันได้คุยได้แก้ แต่ขอเลิก ... แบบนั้นก้อไม่ควรแต่งแต่ต้นละ

แต่ถ้าไม่ได้รักกันแล้ว ไม่ต้องหาเหตุผลรอรองรับเยอะหรอก
บอกตรงๆเลยว่าหมดใจ

ลูกยังเด็กครับ 4 ขวบแล้วคือวัยที่ติดทั้งแม่ทั้งพ่อเลยนะ

ผมว่าลองคุยหาทางออกก่อน เราลองยื่นเงื่อนไขคุมเงิน 100% ดูครับ เห็นเขียนว่าโบนัสภารยาไม่ได้ยุ่งเลย ผมเข้าใจว่าแต่งงานแล้วทรัพสินทั้งหมดควรเป็นของทุกคนนะ

คำถามคือ มันมีเหตุอันใดถึงไม่สามารถพูดตรงๆกับภรรยาท่านได้หรอครับ?

ต้องอยู่เรื่องเงินคือปัญหา แต่ที่สำคัญจริงๆคือการสื่อสารกันไม่ถึงกันครับ

อาจจะลองหายใจเข้าลึกๆ หลับตาตั้งสติ แล้วเริ่มจากลองคุยกับตัวเองก่อนครับ ว่าสิ่งที่เราต้องการจริงๆคืออะไร

ไม่ใช่ว่าเลิกไม่ได้นะครับ แต่ลองนึกดูอีกที ถ้าปัญหาคือเรื่องเงินจริงๆ ก็ตามเรปบนพูดเป็นเสียงส่วนใหญ่ครับ ต้องลองคุยและทำบัญชีดูครับ

เวลาผมคุยกับแฟนผม แค่คุยมันไม่พอ ต้องเอาให้เห็นภาพ จับนั่งเอาตัวเลขมาดูเลย

ว่าจะทำอะไรได้บ้าง ค่าใช้จ่ายมันพอไหม แล้วถ้าสร้างหนี้เพิ่มจะไหวไหม ไม่งั้นไม่เห็นภาพ

หรอกท่าน แฟนท่านจะได้รู้ว่าต้องใช้เงินยังไง ถ้าทำขนาดนี้ยังไม่เข้าใจก็คงต้องหาทางออก

แบบท่านว่า การไม่มีวินัยทางการเงินไม่เท่าไหร่หรอก แต่ใช้จ่ายจนเกินตัวก็ไม่ไหว

ปัญหาเรื่องเงินต้องเปิดใจมานั่งคุยกัน
เลิกกัน ค่าใช้จ่ายไม่ได้ลดลงนะคับเพราะมีลูกด้วยกันแล้ว ต้องมีค่าเลี้ยงส่งเสียไม่จบหรอก
แต่ถ้าเป็นปัญหาเรื่องอื่นด้วยความสัมพันธ์ก็ว่ากันอีกอย่าง

สู้ๆนะฮะ ผมเองก็เป็นเดอะแบกเหมือนกับคุณ ทุกวันนี้เลี้ยงลูกใน กทม สำหรับชนชั้นกลางลำบากมากๆ ค่าเทอมเด็กโคตรแพง ค่าโรงพยาบาลเอย เข้าใจเลยฮะ แต่เวลาที่ผมท้อมากๆกลับมาบ้านได้กอดลูกปุ๊บ เหมือนเติมพลังได้เยอะเลย 4-5 ขวบกำลังน่ารักถามนู้นถามนี่

จากที่อ่านมา 2 รอบ พี่คงทนมานานแล้วนะครับ จนลูกอายุ 4 ปี
แบบนี้ต่อไปไม่ดีแน่นอนครับ จากหลายๆ Comment คือให้ลองประนีประนอมดู
แต่ถ้าเป็นผม ถ้าเลิกนะ คือเพราะทนมานานแล้ว ต่อให้เราเป็นคนคุมเงิน ผญ น่าจะมีปัญหาในอนาคตแน่นอน และถ้าเลิกกันไป สิ่งที่จะเกิดขึ้นคือ ถ้าเอาลูกมาอยู่กับเราได้ ก็สบายละครับ ภาระส่วนตัว ผญ ผญ ก็ควรรับไปให้หมด แต่ส่วนใหญ่ลูกก็จะอยู่กับแม่ และแม่ก็จะขอเงินเราผ่านลูก ชีวิตพี่จะดีขึ้นไหมครับ ลองชั่งน้ำหนักดูครับ อายุพี่เท่าไหร่ครับ ลองคิดๆ ดูนะครับ เราเป็น ผช เริ่มใหม่ตอนนี้ทันไหม ถ้าลูกอยู่กับ ผญ ส่งเงินให้ลูกเต็มที่เดือนละ 5000 ก็พอครับ


ผญ ก็เกินไปถ้าให้เราจ่ายค่าใช้จ่ายหมดเลยที่ กทม. แล้วเอาเงินที่ตัวเองหาได้เข้าบ้านตัวเอง ก็ไม่ต่างอะไรกับให้ผู้ชายเลี้ยง แล้วเก็บผลประโยชน์ไว้กับตัวเอง ปล.ผมเคยมีประสบการณ์แบบนี้นะ เงินที่ให้เค้า คือให้แล้วให้เลยอ่ะ ไม่เคยได้อะไรกลับมาเลย ญาติ หลาน พ่อตา แม่ยาย เงินที่ส่งให้ ไม่เคยเห็นอะไรเลย มีแต่จะต้องให้อย่างเดียว พอเลิกกันไปก็ด่าเราลับหลัง เหมือนหมาหัวเน่าเลย 55555

ถ้าไม่เลิกท่านจะเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ลองคุยกันก่อนครับเอาให้เครียร์
วันนึงท่านสุดเรื่องเงินขาดมือ ผู้หญิงจะบอกว่าท่านไม่มีความเป็นผู้นำ ไม่สามารถทำให้เธอสบายได้
ผมเจอผู้หญิงความคิดแบบว่า ต้องเป็นหนี้จะได้มีแรงพลักดัน มีความมั่นใจว่าจะทำได้ แต่ไม่คิดว่าถ้ามีปัญหาจะแก้ไขยังไง
ใช้เงินสร้างเงื่อนไข ไม่เก็บ ไม่ออม สุดท้ายพังครับ

สรุปของท่านพอได้พูด/คุย แล้ว ได้เลิกไหมครับ หรือแฟนยอมปรับตัว

ของผมเคยมีเคสอึดอัดใจ/แฟนทำไม่ถูก แต่ตอนนั้นผมไม่กล้าเลิก
ยังนึกเสียดายโอกาสจนถึงทุกวันนี้
พอผ่านมาถึงตอนนี้ มีเงื่อนไขหลายๆ อย่างเพิ่มขึ้นมา ทำให้เลิกยากกว่าตอนนั้นเยอะ จนถึงขั้นไม่อาจเลิกได้แล้ว

น่าเห็นใจครับ

บอกตรงไปเลย สองคนเผื่อจะมีทางออก

โหสถานการณ์เดียวกันเลย แล้วเวลามีหนี้ไม่ถามด้วยนะว่าหนี้จากอะไร ทั้งๆที่กดบัตรมาให้เวลาขอ เรื่องเงินนี่โครตสำคัญ ผมกัดฟันบอกเลิกเลย เขาจะได้ไปเจอคนที่ดูแลเขาด้วย คน 6 ปี แต่ง 2 ปี เสียใจและสงสารเขานะ แต่ไม่ไหวจริงๆมันท้อ ไม่เคยได้กำลังใจเลย

คุยกันตกลงกันให้ได้ครับ เอากระดาษมาเขียนค่าใช้จ่ายเลยก็ได้ครับ ว่าลดค่าใช้จ่ายตรงส่วนไหนได้บ้าง

ส่วนเงินให้หลาน ถ้าจะให้ ควรตกลงว่าให้ไหวเดือนละเท่าไหร่ ฟิคไว้เลย อย่าให้นอกเหนือจากนี่ จะได้คำนวณง่าย

ควรตั้งเป็นเงินส่วนกลางขึ้นมาเลย
ท่านออก 60 ภรรยาออก 40 ก็ว่าไป หรือ 70 30 ก็ว่าไป ถ้าท่านเป็นคนออกค่าใช้จ่ายคนเดียวแล้วเป็นหนี้ ถ้าไปเลิกทีหลัง ลำบากแน่ครับ

กรณีของท่านนี้ คือ เงินสามีคือเงินภรรยา แต่เงินภรรยาไม่ใช่เงินสามี