ชอบสโลแกน You'll never walk alone

มันทัชใจชีวิตช่วงนั้นมาก เริ่มเชียร์แบบไม่รู้จักใครเลย

เริ่มเชียร์ ตอนราฟามาคุม ชอบทีมรอง กับ ทีมที่มีแต่ปัญหาเต็มไปหมด มีแต่ใจที่ใส่เกิน 100

ที่สำคัญคือ เกลียดพวก แฟนแมนยู ครับ ไม่อยากไปรวมหัวด้วย รอบๆตัว คนเชียร์แมนยูมีแต่พวก กร่าง ปากดี ดูถูกคนอื่น แถมแพ้ไม่เป็นอีก เลยเชียร์ ทีมตรงข้ามกับพวกนี้ 555+

นักเตะอังกฤษคนแรกที่รู้จักคือจอห์น บาร์นส์

ดูถ่ายทอดสดบอลอังกฤษนัดแรกในชีวิต ก็เป็นหงส์ เตะกับใครจำไม่ได้ วันนั้นเล่นอย่างเหนือ

ตัดสินใจเลย กุเชียร์ทีมนี้แหละ

จอห์น บานส์ ครับ ปี90 ช่อง9 อายุ10ขวบ โดนล้อ 30ปี พอดี

เอาจริงๆของผมเองตั้งแต่เราดูไฮไลท์รายการเจาะสนามของช่อง 7 ละนั่งเล่นกับเพื่อน ก็นั่งเลือกกันมาคนละทีม โดยการเป่ายิ้งฉุบ ตอนนั้นลิเวอร์อยู่ที่สามมั้ง แต่ผมได้ที่สอง แต่ยังเลือก ลิเวอรืพูล เพราะชอบ ร้อบบี้ ฟาวเลอร์

ช่วงแรกดูบอลมาเรื่อยๆ ยังไม่มีทีมเชียร์ในใจเลย จนมานัดชิง UCL 2005 มิลาน เจอ ลิเวอร์พูล แล้วเราเป็นสายมวยรอง เห็นครึ่งแรกลิเวอร์พูลโดนไป 3 เม็ด เลยเอาว่ะ เชียร์ลิเวอร์พูลนี่ละสู้หน่อย จนสุดท้าย 3-3 อาดีนนาลีนหลั่งจัดๆ ยิงจุดโทษชนะเฮลั่น เลยตามเชียร์มาเรื่อยๆ ทุกยุคตั้งแต่ตกต่ำเกือบตกชั้น เจ้าของทีมก็โคตรป้อแป้เลย จน FSG มาเทคโอเวอร์ แล้วบวกกับดึงโค้ชที่โคตรชอบคือ Klopp พอดี ลงล็อคจัดๆ เชียร์มันจนถึงทุกวันนี้

เมื่อก่อนเล่นวินนิ่ง พี่ชอบแย่ง แมนยู ก้อเลยใช้ลืเวอพูล แล้วก้อเชียร์มาตั้งแต่ตอนนั้น