ช่วงนั้นคนพ่อเป็นเจ้าของสโมสรอยู่ปะครับ วอนแฟนปืนช่วยสงเคราะห์
ผมลืมๆจำ Timeline ไม่ได้  

การจัดการทีม หรือแมนแมเนจเม้นท์
แย่มาก ใช้คำว่าควบคุมนักเตะดังๆ อย่าง ตอนนั้น โอซิล และโอบาเมยอง ที่ฟอร์มกำลังพีคเล่นไม่ได้แย่ หรือขาโจ๋คุมห้องแต่งตัวอย่างลากาแซตต์ ดาวิด ลุยซ์ก็เอาไม่อยู่ ปัญหาในทีมมากมายใช้วิธีการรับมือไม่ดี และไม่มีความเด็ดขาดใดๆ ในมุมมองนักเตะปืนมองเป็นประมาณแค่ 'คนนอก' แล้วไม่ค่อยได้ใจ ไม่ค่อยมีความสนิทสนมอาจมาจากด้านบุคลิกนิสัยส่วนตัว ลามไปจนถึงขั้นพังทลาย แบบบ้านแตกสาแหรกขาดหมดสิ้นความไว้ใจจากบรรดานักเตะ

แทคติคและการสื่อสาร
แทคติคของอูไนในสีเสื้อปืน ต้องยอมรับว่าไม่ดีพอสำหรับการเก็บคะแนนแบบต่อเนื่อง จุดริเริ่มคือมีการเริ่มนำระบบการบิวท์อัพเกมส์จากหลังไปหน้าใช้การสวนกลับ เริ่มนำใช้มากับอาร์เซน่อลแล้ว (แต่พูดภาษาชาวบ้านคือ ยังมั่วซั่วไม่เป็นระบบอยู่) แต่ไม่มีทิศทาง ไม่มีหลักการให้นักเตะยึดถือ สะเปะสะปะ ไม่มีแบบแผนที่แน่ชัด ซึ่งไม่เอื้อต่อการเก็บคะแนนต่อเนื่อง

การสื่อสาร เรื่องภาษาก็เป็นอุปสรรค นอกจากภาษาการสื่อสารทำความเข้าใจเป็นจุดด้อยใหญ่ๆ บรรดานักเตะไม่เข้าใจ สับสนอย่างมากเหล่านี้ปรากฏออกมาในบริบทท่าทางในสนามอย่างที่ผู้ชมจพสามมารถเห็นได้ชัด นักเตะไม่เข้าใจบทบาทและทำแหน่งตัวเอง ยังปรับเปลี่ยนแผนการเล่นแบบหลากหลายจนนักเตะสับสน

ความแข็งทื่อและการปรับตัว และปัญหากับบอร์ด
ต้องยอมรับว่าการปรับตัวส่วนตัวของอูไนมีปัญหาอย่างยิ่ง รวมไปถึงการปรับตัวนักเตะ แม้นมีการนำเสนอให้บอร์ดบริหารถึงแผนการรื้อปัญหาแต่ต่อมาก็ไม่ได้รับการสนับสนุนจากบอร์ด ซึ่งบอร์ดบริหารปืนชุดนั้นก็ห่วยเช่นกัน แต่ต่อมาก็ไม่ได้รับการสนับสนุนจากบอร์ดเท่าที่ควร เรื่องความแข็งทื่อของรูปแบบการเล่นที่ไม่ยืดหยุ่น เหมือนหุ่นยนต์เล่นอย่างไรก็เล่นอย่างนั้น เล่นไม่ได้ก็ยืนหยัดที่จะเล่นแบบดันทุรังไปสุดทาง จนลามถึงการขึ้นเกมไม่ได้และโดนกดจากฝั่งตรงข้ามแม้นจะทั่งจากทีมบ๊วยๆ ก็ไม่ยำเกรงปืนอีกแต่ไปในช่วงนั้นปัญหามาพร้อมกันสารพัดแล้ว

ตลอดการคุมทีมกับปืนจะถูกไล่ออก อูไนก็พิสูจน์แล้วว่า ก็ยังไม่สามารถปรับตัวกับอาร์เซน่อลได้ ยังจับแนวทางการเล่นในลีกอังกฤษไม่ได้

ความสม่ำเสมอการเก็บคะแนน
ก็ต้องบอกว่าไม่ดีพอและเป็นจุดอ่อนสำหรับอูไนอีกนั้นแหละ ที่เราไม่สามารถคาดหวังผลสำเร็จจากการแข่งขัน การได้ไปเล่นในในยูฟ่า หรือแม้นกระทั่งแชมป์บอลถ้วยได้เลย ฟอร์มและคะแนนก็จะขึ้นๆลง เน้นความฉาบฉวยอย่างเดียว

การซื้อตัว
ก็ต้องบอกว่าไม่ดี ทั้ง เปเป้ (แต่อูไนต้องการยานนิค การ์รัสโก้เป้าหมายหลัก ซึ่งอยู่ลีคจีนง่ายถ้าจะคว้าตัวจริงๆ และวิลฟรีด ซาฮาเป็นหมายรอง) โซกราติส ปาปัสตาโทปูโลส ก็แย่แม้นจะโชว์เทพฤดูกาลเดียว แต่ผมก็มองว่าไม่คุ้มในระยะยาวเพราะแก่เกินไป ใช้งานได้ระยะสั้น สุดท้ายส่งผลให้ปืนต้องแกว่งเรื่องเซ็นเตอร์ไปอีกยาวจนถึงยุคมากัลเญสเลยทีเดียว

แน่นอนว่ามีการแทรกแซงและทับซ้อนของอำนาจหน้าที่จากโครงสร้างการบริหารทั้ง มิสลินตัต หัวหน้าง่ายคัดสรรนักเตะและราอูล ซานเญฮี ซึ่งจะมีเรื่องคอรัปชั่นภายหลัง

ส่วนที่เซ็นสัญญาที่ดีคือ เทียร์นีย์และเลโน่ ไม่มีข้อครหา ตามมาด้วยเกวนดูซี่ ที่จะกลายเป็นมะเร็งในภายหลัง ส่วนกลางๆค่อนไปทางดี คือ ดาวิด ลุยซ์ แม้นฟอร์มจะขึ้นๆลง มีดีที่ราคาถูกและมีประสบการณ์พอที่ช่วยให้ปืนเล่นในเกมสำคัญรายการบอลถ้วยได้ ส่วนมาร์ติเนลลี่ ก็เป็นนโยบายในการหาเสียงรับตำแหน่งของเอดู กัสปาร์

เหล่านี้ทำให้อูไนปลิวจากบรรดาสารพัด ข้อดี คือการให้โอกาสนักเตะดาวรุ่งอย่างซาก้า, สมิธ โรว์, มาร์ติเนลลี่, วิลล็อคและเสี่ยไนลส์ แต่ก็ไม่เชิงให้ความคิดในเรื่องชั้นเชิง ความคิดที่เป็นระบบและความเข้าใจเกมแบบที่อาร์เตต้ามอบให้ พูดตรงๆว่า ได้แต่เรื่องการลงเล่นและประสบการณ์เท่านั้นในยุคอูไน ส่วนการเซ็นสัญญาของก็ต้องให้เครดิต ซานเญฮี+มิสลินตัต+อูไน