มันมีจริงๆนะ เคยเจอ เจ้าที่ กับผี 2-3ครั้ง

เปลี่ยนวิธีคิดครับ ใช้คิดทุกอย่างให้เป็นวิทยาศาสตร์ เช่นเข้าใจการทำงานของดวงตามนุษย์ จะทำให้เราไม่กลัวความมืด

เปลี่ยนวิธีคิดครับ ใช้คิดทุกอย่างให้เป็นวิทยาศาสตร์ เช่นเข้าใจการทำงานของดวงตามนุษย์ จะทำให้เราไม่กลัวความมืด

เปลี่ยนวิธีคิดครับ ใช้คิดทุกอย่างให้เป็นวิทยาศาสตร์ เช่นเข้าใจการทำงานของดวงตามนุษย์ จะทำให้เราไม่กลัวความมืด

เพราะเราไม่เคยเห็น ไม่มีข้อมูล ไม่มีคำอธิบายเนี่ยแหละครับ
คนเลยกลัว สั้นๆคือกลัวเพราะไม่รู้ ต้องจินตราการมันเลยฟุ้ง

กลัว เพราะ ดวงตาเรานี่แหละ ต้องโทษดวงตา 100%

เพราะ คนเราเมื่อมองเห็นสิ่งต่างๆ จะทำให้เราจดจำและสามารถตัดสินอะไรได้ทั้งหมด ก็ต่อเมื่อมีแสงเห็นวัตถุเป็นชิ้นเป็นอัน แต่เมื่ออยู่ในความมืดเราไม่สามารถมองเห็นและตัดสินใจอะไรได้ จึงเกิดความกลัวขึ้นในจิตใจ และ ยิ่งมีสิ่งเล้าจากแสงที่เราเห็นคือเอาเรื่อง ภูติผีปีศาจสิ่งลี้ลับ ทำให้สมองได้รับสิ่งพวกนี้เข้าไป + กับความมืดเราตัดสินใจทำอะไรไม่ได้เพราะมองไม่เห็น มันก็ยิ่งกลัวทวีคูณขึ้นไปอีก

แต่เมื่อเราโตขึ้นวุฒิภาวะเรามากขึ้น ประสบการณ์เรามากขึ้น ทำให้เราสามารถตัดสินใจอะไรได้มากขึ้นเมื่ออยู่กับความมืด ความกลัวเลยน้อยลง แค่นั้นเลย

ตอบแบบ วิทยาศาสตร์ให้สุดๆ ละนะ

ผู้ใหญ่นั่นแหละ "เดี๋ยวผีหลอกนะ" "ผีจับกินตับนะ" โดนฝังหัวมาตั้งแต่เด็ก เจอสื่อละครหนังอีก ไม่กลัวให้มันรู้ไป

คิดว่าเป็นเพราะเรื่องความคิดและจินตนาการ

ตอนเด็กๆก็กลัวผีมากๆ พอโตขึ้นมาความกลัวผีมันก็หายไปเอง

คงเพราะเลิกคิด เลิกจินตนาการ​ ความกลัวมันก็หายไปเอง

สัญชาตญาณของเรามันกลัวความมืด ความไม่รู้

จิตวิทยาพื้นฐานของมนุษย์ คือเราจะกลัวและกังวลสิ่งที่เราไม่รู้ หาข้อสรุปไม่ได้

ส่วนสิ่งพิสูจน์ได้แล้ว แบบวิทยาศาสตร์ บางอย่างว้าวมาก แต่เราไม่กลัว เพราะเรารับรู้ได้ว่าความจริงมันคืออะไร

คนที่กลัวผีพื้นฐานเป็นคนจิตใจอ่อนแอ ขี้กลัว จับทุกอย่างมาผูกกัน สร้างจินตนาการ สร้างเรื่องราวไปเอง

คนเล่ากลัวความไม่รู้ครับ (สัญชาตญาณ) + ความรู้เรื่องพี่จากสื่อที่เราทราบ ซึ่งออกไปทางในแง่ลบ เช่น ถึงชีวิต หลอกหลอน เป็นต้น

เพราะเราไม่รู้ว่ามันทำอะไรได้บ้าง

แล้วยิ่งพอมองไม่เห็น
มันก็จะเพิ่มความไม่รู้ว่ามันจะทำ [สิ่งที่เราไม่รู้ว่ามันทำอะไรได้บ้าง] เมื่อไหร่ตอนไหน เข้าไปอีกปัจจัยนึง

เล่าให้ฟังหน่อย

อาจจะเพราะโดนปลูกฝั่งมาตั้งแต่เด็กๆ ทำอะไรไม่ดีหน่อยเดี๋ยวก็โดนขู่ว่า
"เดี๋ยวผีมากินตับหรอก, เดี๋ยวผีมาจับตัวไปหรอก บลาๆๆๆ" มันเลยฝั่งใจมั้ง
กว่าจะโตมาโดนคำๆพวกนี้มาไม่รู้ตั้งกี่รอบ

ปล.ส่วนตัวผมไม่ได้กลัวนะ ผมหมายถึงคนทั่วไป