ใส่พริกแล้วมันก็มีความเผ็ดแล้ว จะเรียกไม่เผ็ดได้ไง

ไม่เผ็ด = ไม่ใส่พริกเลย ส่วนมากแบบนี้ครับ

ต้องสั่งเผ็ดน้อยครับ

นอกจากข้าวผัด พวกเล่นใส่พริกหมดเดี่ยวนี้

เอาตาม Logic

ไม่ = 0

ผมต้องสั่งไม่เผ็ดไม่พริกอะ กันไว้ก่อน บางร้านไม่เผ็ดเขา=โคตรเผ็ดเรา

สำหรับคนทำ ไม่เผ็ด เค้าไม่รู้หรอกว่า แบบไหนไม่เผ็ด ใส่พริกนิดเดียวอาจจะไม่เผ็ดก็ได้ แต่เมนูมันต้องใส่ไง

สั่งไม่พริกชัวร์ที่สุด

ละถ้าเปรียบกับกาแฟไม่หวาน ก็บอกว่าไม่ใส่น้ำตาล ไม่ใส่ไซรัป

เพราะบางเมนูมันมีความหวานของนมอยู่แล้ว

ไม่เผ็ดควรระบุว่า ไม่ใส่พริก
ไม่เผ็ดคนทำอาหาร อาจมีพริกนิดๆ เพราะเมนูมันต้องเผ็ด

กรณีอย่างนี้ต้องสั่งไม่ใส่พริกครับ

ไม่เผ็ด = ไม่ใส่พริกเลย
เผ็ดน้อย = ใส่พริกน้อย

เข้าใจยากตรงไหน ทำไมไม่เผ็ดของบางคนกลายเป็นใส่พริกน้อยไปได้ สมมติอาหารที่มีรสเผ็ดอยู่แล้ว เช่น ส้มตำ กะเพรา ก็แค่บอกว่าเผ็ดน้อยไปดิ จะไปบอกไม่เผ็ดทำไม ก็มันเผ็ดอยู่แล้ววววว

เหมือนกันถ้าผมไปสั่งเมกาโน่ไม่หวาน แต่ร้านดันทำใส่น้ำตาลน้อยมาให้ (ใช้เหตุผลเดียวกับ ไม่เผ็ด = ใส่พริกน้อย) จะเททิ้งแม่งหน้าร้านนั้นแหละ

ไม่ คือการปฏิเสธคำที่มาทีหลัง
ไม่เผ็ด ก็คือปฏิเสธรสเผ็ด โดยความหมายที่ถูกต้อง ก็ต้องไม่ใส่พริกครับ เพราะจะใส่น้อยยังไง มันก็มีรสเผ็ดอยู่ดี

ลูกค้าที่ต้องการเผ็ดน้อยๆ ควรสั่งว่าเผ็ดน้อยมาก หรือพริกเม็ดเดียว อะไรแบบนี้มากกว่า

ควรจะทำให้ตรงความหมายภาษา อย่าไปคิดแทนครับ

บ้านผมขายส้มตำ เวลาคนสั่งไม่เผ็ดผมจะต้องถามย้ำอีกครั้งว่าเผ็ดน้อยหรือไม่พริก

99%บอกเผ็ดน้อยหรือพริก1-2เม็ด

ทำไมไม่สั่งไม่ใส่พริก

สั่งกำกวม เหมือนเดินมาบอกว่า เอาเหมือนเดิม ทั้งที่ตัวเองมากินไม่กี่ครั้ง

จะให้คนอื่นรู้ว่าตัวเองต้องการอะไรก็สื่อสารให้มีนชัด

ถ้าเป็นเมนูที่มีพริกเป็นส่วนประกอบ ไม่เผ็ดคือ เผ็ดน้อย

ไม่ไกล ≠ 0 กิโลเมตร

ไม่ใกล้ ≠ 0 กิโลเมตร

แล้วแต่ร้าน บางร้านสั่งเผ็ดน้อยก็ยังเผ็ดชิบหาย ต้องสั่งไม่เผ็ด