ถ้าเปแม่รับได้ครับ

ถ้าเป็นคนอื่นรับไม่ได้ครับ พวกคนตรงๆนี่ ถ้าเราตรงกลับไปบ้างเค้าจะโอเครึป่าว ถ้าไม่ก็อย่าไปทำกับคนอื่น

ลางเนื้อชอบลางยา

คุณไม่ชอบเพราะคุณรับไม่ได้ ไม่ใช่ความผิดของแม่คุณหรอก คุณแค่ต้องการคนพูดถนอมน้ำใจ ก็ควรไปหาคนๆ นั้น

ส่วนตัวผมเป็นคนตรง มีอะไรให้มาพูดตรงๆ ถามว่าพูดถนอมน้ำใจได้ไหม? ตอบว่าได้ ขึ้นอยู่กับเรื่อง แต่..ผมก็ต้องดูความสนิท ไม่สนิทผมก็ไม่พูดตรงๆ หรอก ไม่ยุ่งด้วยซ้ำ

รับได้แล้วแต่กรณี แล้วแต่เรื่อง ต้องแยกก่อนว่าจริงใจกับขวานผ่าซากนั้นแตกต่างกัน ไม่ใช่แบบเดียวกัน


คนจริงใจจะเปิดรับความเห็นแบบไม่ตัดสิน ถ้ามาแนวพูดใส่คนอื่นได้ แต่คนอื่นพูดไม่ได้อันนี้ไม่จริงใจละ

ผมก็เจอกับพ่อตัวเองเหมือนกัน ถามว่ารับได้มั้ย ก็ได้แหละ พ่อเราอะเนาะ แต่ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้พ่อปรับ

แต่คงไม่ทันแล้ว คือพ่อผมเป็นคนพูดตรงมาก แต่บางทีมันตรงมาจากความคิด และความต้องการของแกเองไง

ไม่ได้พูดตรงๆตามหลักความเป็นจริงหรือตรรกะทางวิทยาศาสตร์อะไร ซึ่งถ้าเป็นกับผม ผมก็มีถามกลับบ้าง

แกก็ไม่ค่อยพอใจแหละ หาว่าเราก้าวร้าว ไม่ค่อยเชื่อฟัง (จริงๆเราไม่ได้ก้าวร้าว แค่เราตั้งคำถามกลับ)


ที่น่าเป็นห่วงคือ ตอนที่พ่อผมไปพูดตรงๆกับคนอื่น เช่น ญาติ เพื่อนฝูง ลูกน้อง หรือพนง.ตามร้านค้าต่างๆ

อย่างถุงเซเว่น บางทีแกซื้อของดูยังไงก็เกิน 200 ได้ถุงฟรีแน่ๆ พนง.ก็จะเอาถุงมาให้เลย แต่แกไม่เข้าใจว่ามันจะฟรี

แกก็จะบอกพนง.เลยว่า ไม่ได้บอกว่าจะเอาถุง มีสิทธิ์อะไรมาใช้ถุงใส่ของให้ พยายามจะยัดเยียดขายถุงรึป่าว

ซึ่งที่จริงผมคิดว่า พ่อผมสามารถแจ้งพนักงานแบบซอฟท์กว่านี้ได้อะ หรือถามดูก่อนดีๆก็ได้

หวิดจะมีเรื่องกับคนอื่นหลายรอบเหมือนกัน เวลาอยู่นอกบ้าน มีเรื่องกับเพื่อนฝูงตอนสังสรรค์ก็หลายที


แต่ผมเคยเจอเคสอาจารย์มหาลัยผมท่านนึง แกเป็นคนพูดตรงตลอด เรามีปัญหาตรงไหน ขาดอะไรไป แกจะพูดทันที

แต่แกมีศิลปะในการพูดอะ ทำให้เราเชื่อว่า เรามีข้อเสียจริง แต่มันปรับปรุงได้นะ แล้วมันต้องปรับตรงไหน ยังไง

ทำไมเราถึงต้องรีบปรับ อะไรแบบนี้ ผมเลยเข้าใจว่า จริงๆคนพูดตรงๆ มันก็ดีแหละ แต่ควรมีศิลปะในการพูดด้วย

รับได้ถ้านานๆคุยกันที จะพยายามไม่เล่าเรื่องตัวเองมากถ้าไม่จำเป็น

แต่ถ้ามีโอกาสต้องคุยกันบ่อยๆคงไม่ได้และมีสวนแน่ๆอะ คำพูดแย่ๆพอฟังบ่อยเข้ามันก็เป็นตัวสะสมความเครียดได้มากนะ

รับได้ แบบนี้ดีกว่า toxic ที่เจออีก

พูดตรงไม่ได้หมายความว่าจะต้องหยาบคายนะครับซึ่งผมรับได้ ชอบด้วยแหละมีอะไรก็บอกกันตรงๆ ไม่ต้องอ้อมค้อมเพราะผมอาจจะตีความไม่เก่งหรือตีความผิดไป เดี๋ยวจะเข้าใจผิดกันไปอีก

ส่วนคนที่รับไม่ได้ก็แค่ไม่ชอบการพูดตรงๆแค่นั้นเอง ส่วนถ้าอยากจะเปลี่ยนคนอื่นคงยาก ปรับที่ตัวเองง่ายก็เยอะเลย

ถ้าเป็นแม่ ไม่ไหวยังไงก็ต้องไหวครับ เพราะเชื่อว่าท่านไม่คิดร้ายกับเราแน่นอน
แต่ถ้าเป็นคนอื่น ผมขออยู่ห่างๆไว้ดีกว่า จริงใจไหมไม่รู้ แต่อยู่แล้ว toxic มันก็ไม่ไหวนะ

อันนี้มันไม่ได้จริงใจหน่ะสิ ปากบอกไม่ทำรัฐประหาร แต่เสรือกวางแผนกันมาหลายปีตั้งแต่ยิ่งลักษณ์ขึ้นเป็นนายก คนอย่างงี้เอาที่ไหนมาจริงใจ คนอย่างงี้เค้าเรียกปากหมานครับ
ส่วนคำตอบของจขม. ผมบอกเลยผมนี่แหล่ะอย่างชอบคนแบบนี้เลย ถ้าผมเจอใครครั้งแรกแล้วพูดจาหวานๆกับผมนะ ผมตั้งกำแพงก่อนเลย เหมือนจิตใต้สำนึกมันบอกว่าคนที่พูดหวานๆเป็นคนไม่น่าไว้ใจ เค้าต้องหวังผลประโยชน์จากเราแน่ๆ แล้วผมจะตีเนียนทำใสซื่อ สุดท้ายลายออก ทุกรายซะด้วยนะที่เจอ

กับคนนอกบ้านนี่ยังไงก็ต้องใช้วาทศิลป์ ต้องวางแผน
คนในบ้านตรงบ้าง อ้อมบ้าง แล้วแต่เรื่อง
ส่วนใหญ่ถ้าแม่ต้องตรงๆ อ้อมไปไม่มีประโยชน์
ถ้าพ่อต้องอ้อมๆ ป่าล้อมเมือง

ถ้าผมพูดตรงกลับแล้วรับได้ ผมรับได้ครับ แฟร์ๆ อาจจะมีไม่ชอบฟังบ้าง แต่ไม่ได้หัวร้อนอะไรหรอก

แต่ส่วนมากผมเห็นคนที่บอกว่าเป็นคนตรง นิสัยตรง ถ้าเราสวนอะไรกลับไปตรงๆนี่จะรับกันไม่ค่อยได้

ท่านเป็นทหารใช่ไหมครับ
อยากถามพอดี ด้วยอาชีพท่านน่าจะเจอคนตรงๆบ่อยนะครับ

ท่านหลีกเลี่ยงอยู่ห่างได้ตลอดเหรอ ผมเข้าใจว่าอาชีพทหารส่วนใหญ่มักจะพูดกันตรงๆ (บางคนอาจจะแรงๆด้วย)

ถ้าหมายถึงเพื่อนทหารด้วยกัน ก็ไม่ได้แย่ครับ นิสัยโดยรวมๆใช้ได้ ไม่ได้ต่างจากสังคมเพื่อนฝูงผู้ชายทั่วไป
แต่ถ้าเป็นสังคมครอบครัวทหาร ที่อาศัยอยู่กันในค่ายทหาร ผมเลี่ยงมาตลอดอยู่แล้ว
ผมไม่พักในค่าย แต่ออกมาอยู่ข้างนอกคนเดียวตั้งแต่แรกๆแล้ว เพราะมัน toxic มาก เข้าไปเฉพาะเวลาทำงานเท่านั้น
ส่วนเรื่องการทำงาน กับผู้บังคับบัญชา หรือเพื่อนร่วมงาน ผมไม่ซีเรียส เพราะมันคือหน้าที่ ก็ร่วมงานกันได้ไม่มีปัญหา