ตรงได้ แต่ไม่จำเป็นต้องแรง คือโอเคจริงใจต่อกันมันเป็นเรื่องดี แต่การถนอมน้ำใจของคู่สนทนาก็ควรเป็นเรื่องที่น่าใส่ใจเช่นกัน

รับไม่ได้ครับ ตรงแต่ไม่รู้จักรักษาน้ำใจไม่โอเค

แม่ผมก็เป็น ผมสอนกลับเลย ว่าถ้าเเม่เจอบ้างจะเป็นยังไง
คิดถึงตอนเป็นผู้รับฟัง แม่ไม่โอเคหรอก
คนเราไม่ได้คิดถูกเสมอทุกเรื่อง

คนนั้นคือแม่ผมเองครับ (คำว่าพูดตรงไม่ใช่ว่าพูดคำหยาบนะครับ) และให้เชื่อเถิดว่าไม่มีใครจริงใจกับท่านเท่าแม่แล้ว และเขาก็พูดตรงโดยเฉพาะกับลูกตัวเองจนบางทีภรรยาผมยังถามว่า นีแม่พูดตรงแบบนี้เลยเหรอ ดูแปลกๆ เพราะบ้านภรรยาจะพูดกันอ้อมๆแต่ก็ดูคุยตรงๆกันได้ดี

อาจจะด้วยความที่ผมเคยชินแต่เด็กก็เลยไม่ได้รู้สึกอะไร และเคยรู้สึกแบบท่านด้วยซ้ำว่าทำไมแม่ต้องพูดแบบตรงและแรงแบบนี้ด้วย เวลาอยากให้ทำอะไรใช้จิตวิทยาหน่อยไม่ได้เหรอ แต่ตอนนี้ 31 แล้ว Mindset ผมเปลี่ยนไป

หนึ่งคือแม่ก็เป็นของแม่แบบนี้ล่ะครับ..เราไปเปลี่ยนท่านไม่ได้ และ บางทีกับพ่อกับแม่เราไม่จำเป็นต้องมานั่งน้อยใจหรือใช้จิตวิทยาอะไรมากมาย คนที่รู้ใจท่านมากที่สุด อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ ในครอบครัวคนส่วนใหญ่ 90% ก็มีแค่พ่อแม่นี่แหละ

ตัดเรื่องคำพูดที่ทำให้น้อยใจออก ให้โฟกัสแต่สิ่งที่เขาพยายามจะสื่อพอ แล้วชีวิตจะดีขึ้นจริงๆและมีความสุขครับ ชีวิตเราบางทีก็ต้องมีคนที่สามารถฉุกคิดเราได้ยามหลงทาง พอท่านโตแล้ว…วันหนึ่งแม่ว่าท่านน้อยลง หรือ ไม่อยู่แล้วไม่มีใครมาเตือน ท่านจะคิดถึงเสียงนั้นด้วยซ้ำ

ทุกวันนี้ผมเหงาหูเลยเวลาไม่ได้ยินเสียงแม่ รู้สึกดีเวลาท่านบ่นอะไร อย่างน้อยก็แสดงว่าแม่ยังมีชีวิตอยู่กับเรา แล้ววันหนึ่งเราจะคิดถึงเสียงนั้นครับ

พระพุทธเจ้าสอนว่า"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"

ความหมายคือทำอะไร ได้อย่างนั้น

ท่านเป็นคนจริงใจและพูดรักษาน้ำใจ

แม่ท่านก็จริงใจแต่แสดงออกด้วยคำพูดในอีกรูปแบบหนึ่งตามท่านว่า

ถ้าท่านบอกแม่ท่านดีๆ ด้วยเหตุผล ด้วยหลักธรรมเรื่องการพูด คิดถึงใจเค้าใจเรา แล้วแม่ท่านเปลี่ยนแปลง อันนั้นมันก็ดี แต่ถ้ามันไม่เป็นงั้นล่ะท่าน!!

ท่านเป็นคนจริงใจและพูดรักษาน้ำใจ = พยายามทำให้ได้ตลอดชีวิต ทำต่อไปครับ นี่คือสิ่งที่จะกลับมาหาตัวท่านเอง

คนเราทุกคนมีวันแรกและวันสุดท้ายของชีวิต ท่านใดยังมีพ่อมีแม่ก็ทำดีให้มากๆในทุกๆวันนะฮะ.....

สุดท้ายสิ่งดีๆทั้งหลายทั้งปวงที่ทำมา มันก็กลับมาหาตัวท่านเองนั่นแหละ ไม่ได้ไปไหนหรอก เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น

ชอบคนตรง ไม่ชอบคนแรง เก็ทใหม่
บางคนตีความว่าต้องตรงๆแรงๆ ถึงจะจริงใจ จริงๆไม่ใช่

คนตรงแต่ไม่มีวิธีการสื่อสารหรือพูดเพื่อถนอมความรู้สึก รักษาน้ำใจผู้ฟังแบบนี้นานก้ toxic นะครับ

ต่อให้จะไม่มีอะไรก้ตามแต่ทุกครั้งที่ฟังนั่นก้คือความรู้สึกที่ถูกกระทบไปด้วย

ตรง และต้องรู้จังหวะพูดด้วยนะ

เช่น ไปงานศพ แล้วไปถามตรงๆ ว่า "ทำไมแม่เมิงตาย" แบบนี้ไม่ไหว

ส่วนใหญ่เห็นพวกอ้างสรรพคุณตัวเองว่าพูดตรง แต่จริงใจ จะเป็นพวกพูดไม่รู้กาละเทศะมากกว่านะ ซึ่งมันคนละเรื่องกับคนพูดตรงเลย

จริงใจกับไม่รักษาน้ำใจหรือไม่สนใจความรู้สึกคนที่ได้ยินคำพูดเรา มันคนละเรื่องกันนะครับ การจริงใจไม่จำเป็นต้องขวานผ่าซากหรือตรงจนคนฟังรู้สึกแย่ มันคนละเรื่องกันเลยอย่าเอามาโยงหรือผูกมันไว้ด้วยกันแล้วอ้างว่าเพราะจริงใจเลยทำให้เป็นแบบนี้

การไม่คิดจะเรียนรู้การใช้ปากหรือคำพูดอย่างสร้างสรรค์ คำว่าความจริงใจก็เหมือนเป็นแค่ข้ออ้างในการที่ตัวเองจะพูดอะไรก็ได้แล้วอ้างว่าจริงใจครับ แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องดี แต่เมื่อหลายครั้งมันเกิดจากพ่อแม่ของตัวเอง มันก็ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว และก้มหน้ารับชะตากรรมไป

คนสมัยก่อนเขาเป็นงี้เพราะในยุคเขาเรื่องพวกนี้มันยังใหม่(วิธีการพูดหรือการเลือกใช้คำ) เลยทำให้เขาไม่มีประสบการณ์หรือองค์ความรู้ในเรื่องพวกนี้ ผลมันก็เลยมาเกิดจากคนที่ต้องรับสารต่อจากคนเหล่านี้ แน่นอนว่าหลายคนอ้างถึงพ่อแม่ตัวเอง มันก็มี bias ในใจอยู่แล้วว่าเขาพูดเพราะหวังดี ซึ่งก็แล้วแต่คนจะคิดเพราะหลายคนที่กล่าวถึงมันคือพ่อแม่ของตัวเอง แต่ไม่ได้แปลว่ามันคือสิ่งที่ดี ถูกต้องหรือเป็นบรรทัดฐานที่คนรุ่นต่อไปควรทำตามครับ

ที่ผมกล้าพูดเพราะผมเคยเจอตัวอย่างจากพ่อแม่อีกหลายคนมากที่เขาหวังดีและจริงใจกับลูกตัวเองหรือคนอื่นที่เขาหวังดีด้วย แต่เขาสามารถพูดและใช้คำได้อย่างดีโดยที่คนฟังไม่รู้สึกแย่ เกิดพลังบวกและผลลัพธ์ที่ดีมากกว่าการพูดลบ ๆ หรือขวานผ่าซากกับคนฟัง

ดังนั้นมุมมองของคนใกล้ตัวที่อ้างถึง เช่นลูกพูดถึงพ่อแม่ตัวเองอาจมองว่าเป็นเรื่องของความจริงใจ แต่ถ้าคนนอกมองเข้าไปมันก็คือคน toxic คนนึงเท่านั้น

ถ้าลองตรงมาตรงกลับไปแล้วเขารับได้อ่ะอันนั้นจริงใจ ถ้าตรงมาตรงกลับไปแล้วรับไม่ได้ แสดงว่าไม่จริงใจไรทั้งนั้นแค่ไม่มีมารยาท ผมเคยเจอคนประเภทนี้หลาวครั้ง เห็นรับไม่ได้กับสักคน

ไม่ชอบครับ

ปากมันหมาน่ะใช่ แต่ท่านคิดว่ามันจริงใจ หรอ

อหต.ตรงแต่จริงใจเหรอครับ?

ส่วนอันนี้ตอบคำถามกระทู้ครับ คนที่นิสัยแบบนั้นคือ ตัวผมเอง บอกเลยหาคนชอบยากครับ

เกือบ 100% ชอบคนพูดดีไว้ก่อน บางคนขนาดเจอคนปากหวานหักหลังครั้งแรกๆยังให้อภัยได้เลยครับ

ถ้าเป็นแม่ก็รับได้อะครับเพราะแก่ละจะไปเปลี่ยนก็ยากแล้วเราเข้าใจนิสัยแก ส่วนถ้าเป็นเพื่อนร่วมงานหรือแฟน

ก็คงบอกครับ รับได้มั้ยรับได้แต่จริงใจกับไม่มีกาละเทศะมันต่างกันไม่มาก มีวิธีพูดดีๆเยอะแยะ

คนตรงกับคนไร้มารยาท นี่ต่างกันนะครับ

ถ้าด้วยความเป็นแม่ เรารับรู้มาทั้งชีวิตผมรับได้นะ เพราะท้ายสุดๆไม่มีไรแอบแฝงแน่ๆ

แต่กับคนนอก จะมาพูดแบบนี้กับผม ก็ต้องสวนบ้าง
การพูดตรงๆที่บอกแทงใจดำ สำหรับคนที่ผมไม่ได้ให้ใจ 100% แบบครอบครัว ผมก็ไม่ไหว การพูดตรงๆ แทงใจดำ บางครั้งต่อหน้าสาธารณชน มันเกิดแผลในใจได้เลยนะ ผมเคยโดน โคตรไม่ชอบเลบ