ปีละหนสำหรับการแวะเวียนนั่งดูคลิปประวัติศาสตร์ของ สมาน ส.จตุรงค์ ที่กระชากแชมป์โลก WBC จากโคตรมวยอย่าง ฮุมเบอร์โต้ กอนซาเลซ แบบล็อกถล่มเมื่อปี 1995 หรือ 2538 ที่นับนิ้วผ่านมานานถึง 28 ปีแล้ว

ยอมรับว่าดูทุกครั้งก็ตื่นเต้นและแน่นอน “สะใจฉิบหาย”

เขาทราย แกแล็คซี่, สด จิตรลดา หรือสามารถ พยัคฆ์อรุณ เป็นชื่อลำดับต้นๆหากมีใครถามว่าตำนานนักมวยแชมป์โลกที่คุณชื่นชอบคือใคร

แต่สำหรับผมที่มาที่ไปในการได้แชมป์โลกของ “หมาน ข้าวมันไก่” ฉีกธรรมเนียมปฏิบัติโดยสิ้นเชิงทำให้ผมมองว่านี่เป็นที่สุดของแจ้อย่างแท้จริง

สมานไม่เคยผ่านการชกมวยไทยมาก่อนเหมือนมวยรุ่นพี่คนอื่นๆ คือมาเริ่มหัดเรียนมวยตอนอายุ 21!!

ปกตินักมวยเขาเริ่มกันตอน 7-8 ขวบ ต่อยตามตำบล, อำเภอแล้วค่อยจังหวัดจนกระทั่งลงเอยที่ลุมพินีไม่ก็ราชดำเนิน

ถ้าเปิดประวัติสมานเป็นแค่นักมวยคนที่ 3 ของไทยที่ได้แชมป์โลกโดยที่ไม่ผ่านการชกมวยไทย (คนแรก โผน กิ่งเพชร และ ชาติชาย เชี่ยวน้อย) ซึ่งน้อยมากๆที่จะเลือกเวย์นี้

ด้วยความฝันอยากเป็นนักมวยอาชีพ สมานโทรไปตามค่ายมวยแต่อายุขนาดนี้ใครเขาจะรับ

แต่ค่าย ส.จาตุรุงค์ รับไว้และฝึกมวยสากลทันทีแค่ 3 เดือนก่อนเก็บเวลชกกับมือใหม่ใกล้เคียงกัน

สมานยอมรับภายหลังว่าต่อยมวยไทยไม่ไหว เข่าศอกไม่ค่อยเป็นขอเรียนสากลเลย อายุขนาดนี้รอไม่ไหวแล้ว เรียกว่าเข้าคอร์หลักสูตรเร่งด่วน

สมานสะสมประสบการณ์อยู่นานหลายปีก่อนมีโอกาสชิงแชมป์โลกสภามวยโลก (WBC) ครั้งแรกกับ ริการ์โด้ โลเปซ ปรากฏร่วงสิครับแค่ยก 2

จากนั้นก็ต่อยไต่อันดับเก็บค่า EXP ต่อไปอีก 2 ปีจนมาถึงวันประวัติศาสตร์เมื่อต้องเจอกับโคตรมวยกระดูกแข็งโป๊กกับ ฮุมเบอร์โต้ “ชิกิต้า” กอนซาเลซ ที่ แคลิฟอร์เนีย

ณ เวลานั้น กอนซาเลซ ถือครองเข็ดขัด 2 เส้นของ WBC และ IBF นั่นหมายความว่าหากสมานพลิกล็อกจะยึดมาทั้งหมด

กอนซาเลซ อายุ 29 ปี แก่กว่าสมาน 2 ปี โดยจังโก้อันตรายประกาศก่อนชกว่าถ้าแพ้ขอ “แขวนนวม” ทันที

กอนซาเลซ มั่นใจว่าชนะชัวร์เพราะ “หมาน” โนมเนมสุดๆ แถมมาในฐานะมวยสำรองหลังคนไทยคนแรกที่ถูกเลือกไม่สะดวก กะว่าเอามาเคี้ยวฆ่าเวลารอเจอของจริง

ในขณะที่หมานมีแรงจูงใจพิเศษอีกอย่างนึงคือโทรไปบอก “ติ๊ก” แฟนสาวที่คบกันมานานว่าถ้าได้แชมป์โลกจะแต่งงานด้วยกัน

ที่สนามมีแต่กองเชียร์ของ “กอนซาเลซ” ในขณะที่คนไทยเท่าที่เห็นถ่ายทอดสดมี 2 คนโผล่ตรงริงไซด์ใส่ชุดทำงานผูกเน็คไทค์

ถามว่าเชิงมวยหมานสู้ได้ไหม ต่อยกันมันมาก ไม่เป็นรองแถม “แชมป์เก่า” ร่วงไปก่อนด้วย

ต้องบอกก่อนว่าทั้งสมานและกอนซาเลซหัวชนกันในยกต้นๆ หมานเปลือกคิ้วปูดส่วน “แชมป์” แผลเปิดเลือดไหลอาบตลอดเวลา ทั้งคู่จึงมีอุปสรรคที่ต้องต่อยด้วยทัศนวิสัยที่ไม่เต็ม 100

แต่มวยคู่นี้มาพีคเอายก 7 ที่เป็นยกอวสานมื้อเย็นของ กอนซาเลซ แต่จุดพลิกผันจริงๆคือท้ายยก 6 ที่สมานโดน กอนซาเลซ รัวหมัดไล่ต้อนเข้ามุม

กรรมการจดๆจ้องๆทำท่าว่าจะจับแพ้เพราะทนดูสภาพไม่ไหว คือยก 5 หมานโดนนับไปหนนึง ยก 6 โดนนับอีกหน ยิ่งมากยกยิ่งรับหมัดบอบช้ำมากขึ้นเรื่อยๆ

ระฆังดังช่วยชีวิต!! จากที่จะจับแพ้ กรรมการเอาตัวเข้ามากันทันทีก่อนแยกย้ายเข้ามุม

ระหว่างพักนั้น กรรมการเดินมาบอกว่าไหวไหม จริงๆจะจับแพ้แล้วนะ ให้โอกาสยก 7 อีกยกก็พอแล้วนะ

ทีมงานรีบแปลสื่อสารกับหมานบอกเขาจะจับมึงแพ้แล้ว ออกไปสู้ตาย มึงอย่าหนีนะ

ดังนั้นไม่ต้องสงสัยเลยที่ในคลิปจะเห็นว่าหมานแทบจะวิ่งออกจากมุมปรี่ยืนแลกเลย คือถ้าไม่สู้เอาแต่รับหมัดก็เตรียมโดนจับแพ้ ชีวิตนักมวยไม่จบก็ต้องจบ

กอนซาเลซเห็นแบบนี้ก็จัดให้รัวใส่แลกกันไม่ยั้งแต่หมานจังหวะดีกว่าเขวี้ยงหมัดสอยแชมป์หงายหลังร่วงทะลุเชือก

พอนับ 8 กอนซาเลซที่ตอนนี้เลือดไหลเป็นทางยาวสีหน้าชักไม่ดีแต่เดินมาบวกต่อทันที

ไม่ไหวแล้วครับ สเต็ปเท้าและหมัดของกอนซาเลซกลายเป็นภาพ “สโลว์” ในสายตาหมานไปเรียบร้อย โดนต้อนรัวๆขาอ่อนติดเชือกอีกรอบและเจออีกชุดนึงจนกระทั่งกรรมการที่บอกให้โอกาสหมานอีกยกเดียวโบกมือยุติการชกทันที

ที่หาดูไม่ได้นอกจากคำบอกเล่าคนดูถ่ายทอดสดในวันนั้นของผมกับพ่อคือในระหว่างที่ทุกคนดีใจแบบหลุดโลกบนเวทีอยู่นั้น พิธีกรฝรั่งเดินขึ้นมาเอาไมค์จ่อปากสมาน ปรากฏสมานไม่เข้าใจและไม่ตอบ

“บิ๊กอึ่ง” สหสมภพ ศรีสมวงศ์ ผู้จัดการ (ผู้ล่วงลับ) ก็พูดอังกฤษไม่ได้แต่พยายามสื่อสารด้วยการบอกสั้นๆว่า “ฮี จุก” 55555

สุดท้ายคนไทยที่ทำงานอยู่ในอเมริกาขึ้นเวทีมาเป็นล่ามให้ จบแฮปปี้เอนดิ้ง

เป็นไฟท์และคลิปในดวงใจของผมที่ชอบกลับมาดูเสมอๆ ปัจจุบันสมานในวัย 55 ปีเปิดร้านขายข้าวมันไก่ร่วมกับ “ติ๊ก” และมีลูกสาว 1 คน

เป็นไฟต์ในตำนานจริง ๆ คือกอนซาเลซตอนนั้นแกดังมาก ดังพอ ๆ กับไมเคิล คาบาฮาล และริคาร์โด้ โลเปซ เลยในรุ่นเล็ก ขวัญใจคนดู บู๊จัด เดินซัดแหลก ดูแกผู้ชมไม่เคยขาดทุน แต่สมานนี่ต้องบอกว่าวันนั้นเป็นวันของแกจริง ๆ (คือต่อมา ด้วยเหตุผลหลายอย่าง สมานก็คงความพีคไว้ไม่ได้นาน)

อีกสองไฟต์ที่สะใจคล้าย ๆ กัน ผมให้ สมศักดิ์ vs มงซิปัว กับ ศรีสะเกษ vs โรมัน กอนซาเลซ

พวกนี้ในความเหมือนคือ ก่อนชกเป็น underdog แล้วคู่ต่อสู้จัดว่าเก่งหรือโคตรเก่งเลย แต่พลิกชนะได้แบบสะใจสุด ๆ

เป็นไฟต์ในตำนานจริง ๆ คือกอนซาเลซตอนนั้นแกดังมาก ดังพอ ๆ กับไมเคิล คาบาฮาล และริคาร์โด้ โลเปซ เลยในรุ่นเล็ก ขวัญใจคนดู บู๊จัด เดินซัดแหลก ดูแกผู้ชมไม่เคยขาดทุน แต่สมานนี่ต้องบอกว่าวันนั้นเป็นวันของแกจริง ๆ (คือต่อมา ด้วยเหตุผลหลายอย่าง สมานก็คงความพีคไว้ไม่ได้นาน)

อีกสองไฟต์ที่สะใจคล้าย ๆ กัน ผมให้ สมศักดิ์ vs มงซิปัว กับ ศรีสะเกษ vs โรมัน กอนซาเลซ

พวกนี้ในความเหมือนคือ ก่อนชกเป็น underdog แล้วคู่ต่อสู้จัดว่าเก่งหรือโคตรเก่งเลย แต่พลิกชนะได้แบบสะใจสุด ๆ

คู่สมศักดิ์นี่มันทั้งคู่ไม่ค่อยหนักหรือมงซิปัวแกอึดครับ ยืนแลกโดนจังๆตั้งหลายหมัดไม่ลงแฮะ มาลงยกอวสานซะงั้น

ไม่มีโอกาสได้ดูไฟต์นี้ แต่ได้ดูอีกไฟต์ที่สมานเสียแชมป์โลกให้เกาหลีใต้ สมัยนั้นเด็กอยู่นี่ร้องไห้เลย แพ้ให้เกาหลีเหมือนเจ้านั้นทั้งชกดี+เหลี่ยมจัดๆ

กอดคอเต้นกับพ่อไม่กี่ครั้งแต่ละครั้งที่สุดๆ ทั้งนั้น น้าหมานก็ครั้งนึง ไทย-เกาหลี กับลิตมาเน่นยิงเลเวอร์คูเซ่นสุดท้ายเจอลูซิโอหลุดไปยิง 55

ผมชอบแกชกเหมือนกันครับ

คู่สมศักดิ์ มงซิปัว นี่ผมว่าน้ำหนักหมัดใช้ได้ทั้งคู่ โดยเฉพาะสมศักดิ์นี่ค่อนข้างหนักอย่างเห็นได้ชัดเลย กลับไปเปิดคลิปดูย้อนหลังอีกรอบตะกี้ ผมว่าหมัดยกหลังแผ่วลงเพราะออกกันเยอะมาก สรุปหมดแรงคู่ รูปเกมส์เลยออกมาแบบที่เห็น ดีว่าเราทนกว่า หนักกว่า แต่สภาพนี่ปางตายคู่เลย 55

ปกตินักมวยสากลไทยเรา มีน้ำหนักหมัดที่ใช้ได้หลายคน แต่เชิงชกโดยส่วนใหญ่ห่างกับต่างประเทศมาก อย่างสมาน สมศักดิ์ หรือศรีสะเกษ นี่ถ้าเจอพวกเขี้ยว ๆ สายพริ้ว เชิกชกแนวฟลอยด์นี่ผมว่าต่อยโดนยังลำบาก แต่ถ้าคิดมาแลกด้วยก็ 50/50 เลย เพราะธาตุทรหดเราดี แล้วยังมีแรงฮึด หลายคนมีโอกาสชิงแชมป์แค่ครั้งเดียวในชีวิต ก็เลยใส่กันสุดตัว

เสียดายอยู่อย่างคือ

ความยิ่งใหญ่ของสมานที่ไม่ได้ต่อยอดที่อเมริกา

อุตส่าห์ชนะซุปตาร์อย่างกอนซาเลซ ถ้าเอามาต่อยอดเจอคาร์บาฮาลการันตีทำเงินเหนาะๆเลย

แต่สุดท้ายด้วยการจัดการแบบไทยๆก็เอามาหากินกันแต่ในบ้านวนเวียนอยู่แค่เอเชียจนเสียแชมป์

ซึ่งก็เข้าใจได้ว่าอยากจะเก็บแชมป์ไว้ให้นานที่สุด

แต่มันก็น่าเสียดาย

นับถือใจสมานวันนั้นสู้สุดฤทธิ์จริงๆ แต่สิ่งที่ทำให้ผมคาใจคือแกดันไปเสียแชมป์ให้กับนักมวยฝีมือไม่ได้เรื่องจาก เกาหลีใต้หรือญี่ปุ่นตอนนั้นจำไม่ได้ แล้วชกแก้มือก็ดันแพ้แบบใจไม่สู้ทั้งๆที่คู่ต่อสู้ไม่ได้มีอะไรเลย ความหนักก็ไม่มี ยังคาใจมาถึงทุกวันนี้ เหมือนเป็นคนละคนกับที่ชนะมวยระดับโลกอย่างกอนซาเลชมา เบื้องลึกไม่รู้ว่าช่วงนั้นร่างกายไม่ดีหรือว่ายังไง

แพ้ Choi Yo-sam สองหนติด แบบไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร
(Choi Yo-sam ภายหลังเสียชีวิตระหว่างการชกกับคู่ชกชาวอินโดนีเซียในหลายปีต่อมา)

ส่วนสี่สังเวียนสุดท้าย สมานแพ้รวดครับ

ดูกี่ทีก็ยังอุทานว่า เชี่ย โคตรสุด

สมานน่าจะเป็นคนไทยคนแรกๆ เลย ที่ได้แชมป์โลก สองสถาบันหลัก

แต่ทีมหลังบ้านเรื่องแชมป์โลก ไม่ค่อยเก่ง บางทีไปชกข้ามสถาบันได้เงิน

แถมยังได้พิสูจน์ฝีมือด้วย แต่นักมวยบ้านเราชกแต่ในบ้านเป็นหลัก

ไม่กล้าขยับรุ่นไม่กล้าชกข้ามสถาบัน

เคยฟังสมานเล่า ในรายการของ สยามกีฬา ว่า ป้องกับ Choi yo sam ครั้งแรก โดนเลื่อนตลอด เลื่อนจนท้อ สังเกตุว่าไฟต์ป้องกันก่อนเสียแชมป์ห่างกันร่วมปี พอได้ชกจริงเลยแพ้ ไฟต์กลับไปล้างแค้น สหสมภพ ศรีสมวงศ์ โปรโมเตอร์ สมาน เสียชีวิตกระทันหัน ทางนั้นเกาหลีเลยรีบเรียกไปชิง ก็โดนน๊อคไปตามระเบียบ เพราะสภาพร่างกายกับสภาพจิตใจ ไม่พร้อม

ผมชอบไฟต์มงซิปัวร์ สมานผมไม่ได้ดู แต่มงซิปัวร์ ได้ฟิต แต่เชิงมวยไม่เท่าไรนะผมว่า แต่อรรทรส คือการลุ้นนี่แหละครับ