ไม่ได้เกี่ยวกับอีสานหรอก เป็นกันทุกภาค

คนหน้าใหญ่มีทุกภาค ไม่ว่าภาคไหนครับ ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะเจอไหม

ถ้ามองกันแบบไม่เหยียด กลางๆ มันอยู่ที่ัวัฒนธรรมท้องถิ่นเหมือนกันนะ

เอาง่ายๆผมอยู่ใต้ งานศพแถวบ้านญาติที่อยู่ในชนบท นี่จัดกันหลายวันหลายคืน กินเลี้ยงทั้งวัน แต่คนมาช่วยก็เป็นคนในหมู่บ้าน ทำไร่ทำสวนก็แบ่งเวลามาช่วยกัน พองานฝั่งโน้นมีมั่ง ฝั่งนี้ก็ไปช่วย แต่คงใกล้หมดแล้ว รุ่นหลังๆไปทำงาน กทม ไปทำงานในเมืองไม่ค่อยรู้จักกัน เหลือแต่รุ่น 50-60+ ที่ยังเป็นอยู่

ถ้างานศพในเมือง ก็จ้างทุกอย่าง แขกแค่มาร่วมๆแปบๆ ก็แยกย้าย


อันนี้งานแต่ง ก็น่าจะแนวเดียวกัน ถ้าผมมอง คือตอนงานเพื่อนบ้านเค้า เลี้ยงใหญ่ เชิญกันมาหมดหมู่บ้าน

พองานฝั่งเรา เลี้ยงจัดเล็กๆ มันโดนเอาไปเปรียบเทียบกัน คนที่มีอีโก้ก็ยอมไม่ได้

แต่คนยุคเรายุคใหม่คงไม่สนใจ เพื่อนผมหน้าที่การงานดี เป็นหมอเป็นทันตะ แค่จัดงานเล็กๆ กินข้าวกันในครอบครัว เพื่อนๆเล็กๆ ก็อยู่กันมีความสุขดี

แต่ลองเป็นตามรอบนอก ถ้าทำแบบนี้ เป็นขี้ปากไปทั้งหมู่บ้าน มันก็พูดย่าก

เป็นทุกภาคแหละหรรมน้อยเอ้ยย

ข้น

อิซ่าน

เห็ยด้วยตรงเรียกสินสอดแพงเนี่ยแหละ

เข้ามานึกว่า ขนาดหน้า "บาน" 555+ เวร

ไม่เกี่ยวกับคนที่ไหนมั้งครับ อยู่ที่นิสัยส่วนตัว

คิดเยอะไปที่มองว่าเหยียดนะ​ ผมอ่านเนื้อหาเค้าก็แค่สงสัยความเปย์เงินของคนภาคนั้นเองนะ

ท่านทำตัวเหมือนเป็นคนที่มีนิสัยห้ามถาม​ ห้ามสงสัยนะครับ

ถ้าเทียบกับคนกรุงเทพผมว่าก็ต่างกันจริงๆนะ แนวคิดหรือความเคร่งต่างกันเยอะเรื่องสินสอดเรื่องการแต่งงานถึงจะไม่ใช่ทุกคน

ถ้าบอกว่าคนใต้ชอบกินแกง คนอีสานชอบกินส้มตำมันก็ไม่ใช่การเหยียดสักหน่อย เขาแค่ถามความคิดเห็น

คิดงั้นหรอครับ ทั้งที่ผมไม่ได้บอกว่าไม่มีคนแบบนั้นหรือบอกด้วยซ้ำว่า ถ้าเราพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นว่าทำไมคนๆ นั้นถึงเป็นแบบนั้นก็คุยไป ท่านก็ยังบอกว่าผมห้ามถามห้ามสงสัย แต่กลับบอกว่าการกำหนดภาพให้คนอีสานเป็นแบบนั้นแบบนี้เรียกเหยียดคือคิดมาก

ผมว่าท่านน่าจะเข้าใจผิดนะครับ

แหม่ๆๆๆ ผมคนอีสาน ตอนบวรก็ไม่ได้จัดใหญ่โตอะไรนะ เต็มที่แค่จ้างวงดนตรีเล็กๆ ราคาแค่ 20-30k เอง ตอนแรกจะไม่จ้างด้วยซ้ำ แต่แม่บอกเดี๋ยวงานมันเงียบไป พิธีก็เรียบง่าย โกนผม ฟังเทศน์ แห่เข้าโบสถ์ จบแค่นั้น

แต่ผมไปงานเพื่อนคนภาคกลาง มีงานกลางคืน โต๊ะจีน เวที แสง สี เสียง จัดเต็ม มีพิธีให้พ่อแม่ขึ้นเวทีไปกล่าวด้วย ยิ่งใหญ่อลังการ

อันนี้คือพ่อผมก็รับราชการ (ผ.อ) พ่อแม่เพื่อนก็รับราชการ(ผ.อ.) เหมือนกัน

ส่วนงานแต่ง ไอ้เงินสินสอดเรทนี้ แทบจะเป็นปกติไปแล้ว ไม่เกี่ยวว่าจะภาคไหนเลย เพื่อนผู้หญิงผมแมร่งก็จะเอาเรทราคานี้ทุกคนอ่ะ พวกมันก็ไม่ใช่คนอีสานด้วย

เอาจริงถ้าได้ไปเห็นในพื้นที่จริงๆๆ จะเห็นว่ามันไม่เกี่ยวกับภาคไหน งานพวกเนี่ยมันขึ้นอยู่กับ ฐานะและความพึงพอใจของแต่ละครอบครัวนั้นๆ ชาวบ้านธรรมดาๆที่ทำอาชีพทำนา ทำสวน แต่งกันงานเล็กๆ สิดสอดนิดหน่อย ก็เห็นมีเยอะแยะไปในภาคอีสานนั้นน่ะ

อันนี้พูดตามความจริง ไม่ได้เหยียดนะครับ

คนรวยจริง หรือคนเมือง ส่วนใหญ่จะจัดงานกันเงียบๆ คือดูดี แต่ไม่โฉ่งฉ่าง อาหารดี ของดี

บ้านที่เป็นนักการเมือง หรือทำพวกรับเหมา พวกนี้ต้องเลี้ยงคนเยอะ รู้จักคนเยอะ ก็จะใหญ่หน่อย เป็นแค่นายก อบต. ไม่ได้เหลือเยอะแยะ ก็จะหนัก มีกู้หนี้ยืมสิน แต่ก็ต้องทำ เพราะเอาฐานเสียง ค่อยเอาคืนตอนเลือกตั้ง

ส่วนพวกงานใหญ่เวอร์วัง จะเป็นชาวบ้านที่รู้จักคนแถวๆนั้นกันหมด อันนี้คือเข้าใจได้ แต่ก็เปลืองโดยใช่เหตุแหละ

หรืออีกพวก คือจัดเอาซอง พวกนี้ทุเรศ

แล้วก็จะมีพวกบ้านนอก หน้าใหญ่ อยากเท่ ทรงเสี่ย ทรงหัวจ่าย พวกนี้ก็เยอะ

เอางี้นะม่านลองไปดูงานแต่บะงานของอีสาน แล้วจะเข้าใจทุกงานคือหน้าตาล้วนๆคับ
คนปกติเตมที่ก็แค่ งานแต่ง งานเลี้ยง