อยากแสดงความคิดเห็นเรื่องบอลไทยหน่อยครับ หลังเห็นประเด็นค่าลิขสิทธิ์จากเมื่อก่อน1,000กว่าล้าน ตอนนี้เหลือ50ล้าน ผมก็เป็นคนนึงที่รู้สึกบอลไทยช่วงหลังลดความน่าดูลงไปเยอะเลย ช่วงพีคๆในความรู้สึกน่าจะซักประมาณเกือบๆก้10ปีที่แล้ว ตอนนั้นดูสนุกใช้ได้เลยมีบุรีรัมย์ยุคดิเอโก้ ตูนเยซ บีจียุคทาคอฟกี้ เมืองทองยูรอฟกี้ บีอีซีเทโรยุคเจ นฤบดินทร์ ไดกิอิวามาซะ สุโขทัยจอห์น บาจโจ้ นีลสัน โบนีญ่า ตอนนั้นรู้สึกเหมือนไทยลีกจะพัฒนาขึ้นเป็นลีกระดับท็อปของเอเชียได้เลย แต่ละทีมสูสีกันมาก มีตัวต่างชาติที่มีอาวุธเด็ดจะโค่นทีมหัวแถวได้เลย มาดูสภาพปัจจุบันเมืองทองเจ้าของบริษัทขาดทุนต้องขายนักเตะออกไปเรื่อยๆพยุงสโมสร
บีอีซีเทโรหมดยุคเจก็ไม่เอาอะไรแล้วเหมือนแข่งไปวันๆไม่กระหายความสำเร็จ สุโขทัยก็ขึ้นมาเหมือนพลุแล้วก็ดับไปตอนนี้ตกชั้นไปแล้ว
ปัจจุบันก็มีบุรีรัมย์ที่กลับมาเป็นแชมป์ได้แล้วการบริหารแข็งแกร่งดี บีจีปีที่ได้แชมป์ก็มาทรงดีมาก มาปีนี้เจ้าของดันมากระทำฮาราคีรีทีมตัวเองซะงั้น ตัวดีปล่อยออก ตัวหมดสภาพดันเก็บไว้ งงมาก ท่าเรือก็ซื้อตัวมามั่วไปหมดหว่านแหซื้อนักเตะเยอะแต่เอาโค้ชแต่ละคนมาหัวจะปวด
ช่วงเมื่อก่อนผมก็ดูบ่อยน่ะไทยลีกเออดูแต่ทีมมีสตาร์ประดับทีมเล่นสูสีกันสนุกใช้ได้ แต่พอมาช่วงปีหลังๆไม่ค่อยได้ดูแล้ว ดูบางแมตช์จำได้ทีมที่ตามอยู่1ลูกเข้านาทีที่70แล้ว คู่ต่อสู้เล่นติ๊ดชึ่งต่อบอลไปมาในแดนตัวเองแล้ว ตามหลักทีมตามก็ต้องเข้าเพรสซิ่งเพื่อบีบเอาบอลคืนมาให้ไวที่สุดใช่มั้ยครับ แต่นี่ไม่เลยพวกก็ต้องตั้งโซนอยู่ในแดนตัวเองน่ะแหละไม่คิดจะบีบจะกดดันเค้าเลย เหมือนกลัวไล่เพรสแล้วแรงจะหมด ค่อยเก็บแรงไว้เพรสช่วง5นาทีสุดท้ายอะไรประมาณนั้น ผมนี้ปิดทีวีเลย คิดในใจกูเสียเวลามาดูอะไรอยู่ว่ะเนี่ย
เรื่องเข้าไปดูสนามผมก็เคยเข้าไปดูอาร์มี่ ยูไนเต็ดยุคบียอร์น ลินเดอร์มันด์แข่งที่สนามทหารบกหลายแมตช์อยู่น่ะ ดูที่สนามได้บรรยากาศกว่าดูทางทีวีเยอะเลย
ประเด็นที่บอลไทยซบเซาผมว่าโดยเนื้อแท้แล้ววัฒนธรรมการดูบอลของคนไทยยังมีน้อยมาก คือคนที่จะไปดูส่วนใหญ่ก็จะแฟนบอลแท้จริงๆ ถ้าคนที่ไม่ชอบฟุตบอลก็ไม่คิดจะเข้าไปดูเลย พอได้ดูถ่ายทอดสดเจลีกจะเห็นได้ว่าของเค้ามีเด็กเล็กๆมาดูกับพ่อแม่เยอะมาก รวมถึงผู้สูงอายุแบบคุณตา คุณยายก็เข้ามาตะโกนร้องเพลงเชียร์กันไม่น้อย ในความรู้สึกผมเหมือนของเค้ามันจะเป็นวัฒนธรรมหนึ่งไปแล้วในการดูกีฬา มาใช้เวลาร่วมกันในวันหยุดทั้งครอบครัวพ่อ แม่ ลูก ตา ยาย มาดูกีฬาร่วมกันทำให้เค้าสร้างฐานแฟนบอลที่แข็งแกร่งขึ้นมาได้ รวมถึงทางยุโรปชาติยักษ์ใหญ่ ชาติเล็ก ทั้งหลายก็มีวัฒนธรรมการดูกีฬาแบบนี้มาร่วมร้อยปีแล้ว หรือจะเอาชาติเพื่อนบ้านเราอย่างเวียดนาม อินโดนีเซีย จำนวนแฟนบอลในสนามเราก็น่าจะน้อยกว่าเค้าพอสมควร
สรุปถ้าถามผมจะเสนอทางแก้ยังไงดี ก็อยากบอกตรงๆว่าแก้ยากมาก เพราะอย่างที่ตั้งหัวกระทู้แหละว่าวัฒนธรรมการดูบอลในสนามของคนไทยเรานั้นมีน้อยจริงๆ มันก็ยากน่ะที่จะพัฒนาลีกของเราให้ก้าวหน้าไปกว่านี้ได้
เขียนยาวไปหน่อยน่ะครับ จากใจแฟนบอลไทยคนหนึ่งจริงๆครับ

ผมคิดว่าไทยลีก ต้องกลับมาตั้งโจทย์พื้นฐานก่อน คือ ไทยลีกมีไว้ทำไม?

ถ้าจะบอกว่าเป็นเวทีฝึกฝนความแข็งแกร่ง ก่อนส่งนักเตะเข้าทีมชาติ ป้อนทรัพยากรเข้าสู่ทีมชาติไทย

อันนี้ผมคิดว่ามาผิดทาง เพราะนั่นแปลว่าเรามองว่าไทยลีกเป็นแค่แคทวอร์คโชว์ตัว เพื่อดึงดูดให้ทีมชาติมาเอาไป

แล้วถ้าทีมชาติฟอร์มไม่ดีหละ แล้วถ้าสโมสรไหนไม่มีนักเตะทีมชาติอยู่ ก็จะดึงดูดคนเข้าไม่ได้ เพราะไม่มีกระแสน่าสนใจ


ลองนึกถึงอาร์เจนติน่า ลีกบ้านเค้า โบค่าเจอริเวอร์เพลท คนแน่นขนัด เชียร์กันเอาเป็นเอาตาย

แต่ทีมชาติที่ได้แชมป์โลกล่าสุด มีนักเตะจาก 2 ทีมนี้รวมกัน 1 คนถ้วน แฟนบอลเค้าเข้าไปดูอะไรหละ

ไปดูซุปตาร์ของชาติหรอ? เปล่า ไปดูอดีตทีมชาติหรอ? เปล่า ตัวหลักของทีม บางคนติดทีมชาตินัดเดียว


เค้าเข้าไปดูการแข่งขันที่มันสนุกและเข้มข้นต่างหาก ผมว่าสิ่งนี่คือสิ่งที่ไทยลีกต้องสร้างขึ้นมาให้ได้

คือลีกที่สนุกและน่าติดตามด้วยตัวของมันเอง ไม่ต้องพึ่งพากระแสทีมชาติ บอลAFC อะไรใดๆ

ไม่มีใครหรอก เข้าไปดูบอลด้วยเหตุผลที่ว่า อ๋อ สนับสนุนทีมท้องถิ่นเฉยๆ มันต้องเริ่มจากสนุก น่าดู น่าติดตามก่อน


ยกตัวอย่างวงการมวยไทยแล้วกัน ระหว่างมวยเต้น 5 ยก กับ ONE Lumpini ทำไมคนถึงดูอย่างหลังมากกว่า

เพราะมันสนุกไง มันเร้าใจ มันมีจุดมุ่งหมาย กติกาโปร่งใส เข้าใจง่าย นักชกใส่กันเต็มที่

ต่อให้ไม่ใช่คู่ชิงแชมป์ใหญ่ๆ แบบศึก ONE Championship คนก็ยังดู


ข้อแตกต่างคืออะไร คือ ONE เค้าจับจุดที่คนไทยชอบได้ คนไทยชอบความสูสี ความโปร่งใส

การได้ลุ้นยันหยดสุดท้าย การมีความหวัง การพลิกเกม ต่อให้ยกสุดท้ายเป็นรอง ถ้าสวนโป้งเดียวดีๆก็ชนะได้

ไทยลีกก็ต้องเข้าใจคนไทยในจุดนี้ และออกแบบ format การแข่งขันที่มันน่าสนุกขึ้นมาให้ได้


ทำยังไงจะมีไทยลีกที่ได้ลุ้นกันยันนัดสุดท้ายในทุกๆทีม แสดงว่าทุกทีมต้องมีเป้าหมาย ที่ตัวเองอยากได้

ไปจนสุดทาง ต่อให้เป็นนัดที่ 25 30 ก็ยังมีอะไรบางอย่างที่อยากจะคว้ามันมาให้ได้ มันถึงจะสนุก


อาจจะทำแชมเปี้ยนส์ลีกครอบใส่ลีกปกติอีกที ในแบบของเราเอง เพื่อหาแชมป์สูงสุดก็ได้

ทำให้ทีมกลางๆ ยังมีความหวัง ว่าจะได้แชมป์กับเขาอยู่ เข้าไปสู้กันในรอบเพลย์ออฟอีกที


เพราะบ้านเราวัฒนธรรมการดูบอล ยังไม่ได้ฝังรากลึกขนาดนั้น เราไม่ได้เข้าไปดูบอลแบบอังกฤษ

สเปน อิตาลี่ ญี่ปุ่น ที่ทีมจะอยู่ลีกไหน แพ้ชนะ ได้ลุ้นไม่ได้ลุ้นอะไร แฟนบอลก็ยังเข้าไปดูอยู่ดี

ของเราต้องหาจุดขายที่ความสนุกตื่นเต้นเร้าใจได้ลุ้น แบบที่คนไทยชอบนี่แหละ

และแน่นอนกติกาก็ต้องเท่าเทียม ผู้ตัดสินต้องมีมาตรฐานและยุติธรรม ผมว่าแบบนี้ จึงจะรอดได้ครับ

กระแสบอลไทย มันขึ้นอยู่กับทีมชาติด้วยส่วนหนึ่ง แต่ส่วนหนึ่งที่ผมบ่นมาตลอดหรือสโมสรต่างๆแทบไม่มีส่วนร่วมในกิจกรรมชุมชนอะไรเลย เอาแค่งานสภากาชาดจังหวัดต่างๆ คุณเคยเห็นบูธสโมสรจังหวัดนั้นๆออกมาทำกิจกรรมดึงดูดเด็กๆหรือคนมาทำความรู้จักกับสโมสรไหม แทบไม่มี เพราะคงมองว่าเป็นงบสิ้นเปลือง

แต่ผมเคยไปงานเทศกาลหิมะซัปโปโร บอกเลยว่าทุกสโมสรกีฬาของฮอกไกโดพร้อมใจกันมาออกบูธ สมัยเจเล่นที่ซัปโปโร สโมสรยังเอานักกีฬามาออกบูธให้แฟนคลับหรือคนทั่วไปเข้าถึงกับพวกเขาได้ สร้างความรู้สึกดีๆกับชุมชน ร่วมกิจกรรมการกุศลในชุมชนต่างๆ

มองกลับมาที่บ้านเรา .. ก็ตามนั้นครับ เรามองแค่ผลประโยชน์ว่าเราถ่ายทอดสดได้ก็จบ เราสร้างกิจกรรมขนาดใหญ่ของสมาคมฟุตบอลได้ก็จบ แต่ไม่สนจุดเล็กๆอะไรเลย

สิ่งหนึ่งที่ผมเคยคิดและเสนอเกี่ยวกับงานกีฬาบ้านเรา คือ ผู้มีทุนทรัพย์และเกี่ยวข้องกับกีฬาต่างๆ จัดหน่อยเถอะครับ พวก sport expo รวมกีฬาทุกชนิด มาสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กๆให้คนในชุมชนกันหน่อย ไม่ใช่เอาแต่สร้างพื้นที่ ร้องเพลง ประกวดความงาม หรือ เรื่องดราม่าอย่างเดียว ที่โดนแสงไฟ

อย่างให้คนทุกระดับชั้นเข้าถึงการเล่นกีฬาได้ทุกประเภท แล้วมันจะสร้างความรู้สึกของพวกเขาเอง เพราะพวกเขาจะได้ลอง ได้สัมผัส ได้พบเจอ สร้างความผูกพันกันมากกว่านี้

ถ่ายทอดสดบอลอังกฤษยังมาตีไทยลีกตายเลย

บอลไทยเริ่ม 5โมงก็ร้อนตายแล้วไม่ค่อยอยากแข่ง

เริ่ม 6 โมงไปชนบอลอังกฤษคู่แรกอีก

ส่วนในสนามเริ่ม 6 โมงหรือทุ่ม กว่าจะกลับ 2-3 ทุ่มถ้าไม่ใช่ กทม. ไม่มีรถไปกลับแทบไม่ได้

ผมคิดว่าไทยลีก ต้องกลับมาตั้งโจทย์พื้นฐานก่อน คือ ไทยลีกมีไว้ทำไม?

ถ้าจะบอกว่าเป็นเวทีฝึกฝนความแข็งแกร่ง ก่อนส่งนักเตะเข้าทีมชาติ ป้อนทรัพยากรเข้าสู่ทีมชาติไทย

อันนี้ผมคิดว่ามาผิดทาง เพราะนั่นแปลว่าเรามองว่าไทยลีกเป็นแค่แคทวอร์คโชว์ตัว เพื่อดึงดูดให้ทีมชาติมาเอาไป

แล้วถ้าทีมชาติฟอร์มไม่ดีหละ แล้วถ้าสโมสรไหนไม่มีนักเตะทีมชาติอยู่ ก็จะดึงดูดคนเข้าไม่ได้ เพราะไม่มีกระแสน่าสนใจ


ลองนึกถึงอาร์เจนติน่า ลีกบ้านเค้า โบค่าเจอริเวอร์เพลท คนแน่นขนัด เชียร์กันเอาเป็นเอาตาย

แต่ทีมชาติที่ได้แชมป์โลกล่าสุด มีนักเตะจาก 2 ทีมนี้รวมกัน 1 คนถ้วน แฟนบอลเค้าเข้าไปดูอะไรหละ

ไปดูซุปตาร์ของชาติหรอ? เปล่า ไปดูอดีตทีมชาติหรอ? เปล่า ตัวหลักของทีม บางคนติดทีมชาตินัดเดียว


เค้าเข้าไปดูการแข่งขันที่มันสนุกและเข้มข้นต่างหาก ผมว่าสิ่งนี่คือสิ่งที่ไทยลีกต้องสร้างขึ้นมาให้ได้

คือลีกที่สนุกและน่าติดตามด้วยตัวของมันเอง ไม่ต้องพึ่งพากระแสทีมชาติ บอลAFC อะไรใดๆ

ไม่มีใครหรอก เข้าไปดูบอลด้วยเหตุผลที่ว่า อ๋อ สนับสนุนทีมท้องถิ่นเฉยๆ มันต้องเริ่มจากสนุก น่าดู น่าติดตามก่อน


ยกตัวอย่างวงการมวยไทยแล้วกัน ระหว่างมวยเต้น 5 ยก กับ ONE Lumpini ทำไมคนถึงดูอย่างหลังมากกว่า

เพราะมันสนุกไง มันเร้าใจ มันมีจุดมุ่งหมาย กติกาโปร่งใส เข้าใจง่าย นักชกใส่กันเต็มที่

ต่อให้ไม่ใช่คู่ชิงแชมป์ใหญ่ๆ แบบศึก ONE Championship คนก็ยังดู


ข้อแตกต่างคืออะไร คือ ONE เค้าจับจุดที่คนไทยชอบได้ คนไทยชอบความสูสี ความโปร่งใส

การได้ลุ้นยันหยดสุดท้าย การมีความหวัง การพลิกเกม ต่อให้ยกสุดท้ายเป็นรอง ถ้าสวนโป้งเดียวดีๆก็ชนะได้

ไทยลีกก็ต้องเข้าใจคนไทยในจุดนี้ และออกแบบ format การแข่งขันที่มันน่าสนุกขึ้นมาให้ได้


ทำยังไงจะมีไทยลีกที่ได้ลุ้นกันยันนัดสุดท้ายในทุกๆทีม แสดงว่าทุกทีมต้องมีเป้าหมาย ที่ตัวเองอยากได้

ไปจนสุดทาง ต่อให้เป็นนัดที่ 25 30 ก็ยังมีอะไรบางอย่างที่อยากจะคว้ามันมาให้ได้ มันถึงจะสนุก


อาจจะทำแชมเปี้ยนส์ลีกครอบใส่ลีกปกติอีกที ในแบบของเราเอง เพื่อหาแชมป์สูงสุดก็ได้

ทำให้ทีมกลางๆ ยังมีความหวัง ว่าจะได้แชมป์กับเขาอยู่ เข้าไปสู้กันในรอบเพลย์ออฟอีกที


เพราะบ้านเราวัฒนธรรมการดูบอล ยังไม่ได้ฝังรากลึกขนาดนั้น เราไม่ได้เข้าไปดูบอลแบบอังกฤษ

สเปน อิตาลี่ ญี่ปุ่น ที่ทีมจะอยู่ลีกไหน แพ้ชนะ ได้ลุ้นไม่ได้ลุ้นอะไร แฟนบอลก็ยังเข้าไปดูอยู่ดี

ของเราต้องหาจุดขายที่ความสนุกตื่นเต้นเร้าใจได้ลุ้น แบบที่คนไทยชอบนี่แหละ

และแน่นอนกติกาก็ต้องเท่าเทียม ผู้ตัดสินต้องมีมาตรฐานและยุติธรรม ผมว่าแบบนี้ จึงจะรอดได้ครับ

น่าสนใจดีครับแนวคิดนี้ต้องมีอะไรแปลกๆใหม่ๆมาเรียกความสนใจ ไม่งั้นลีกเราก็อยู่แค่นี้แหละ ไม่พัฒนาไปไหนไกล

กระแสบอลไทย มันขึ้นอยู่กับทีมชาติด้วยส่วนหนึ่ง แต่ส่วนหนึ่งที่ผมบ่นมาตลอดหรือสโมสรต่างๆแทบไม่มีส่วนร่วมในกิจกรรมชุมชนอะไรเลย เอาแค่งานสภากาชาดจังหวัดต่างๆ คุณเคยเห็นบูธสโมสรจังหวัดนั้นๆออกมาทำกิจกรรมดึงดูดเด็กๆหรือคนมาทำความรู้จักกับสโมสรไหม แทบไม่มี เพราะคงมองว่าเป็นงบสิ้นเปลือง

แต่ผมเคยไปงานเทศกาลหิมะซัปโปโร บอกเลยว่าทุกสโมสรกีฬาของฮอกไกโดพร้อมใจกันมาออกบูธ สมัยเจเล่นที่ซัปโปโร สโมสรยังเอานักกีฬามาออกบูธให้แฟนคลับหรือคนทั่วไปเข้าถึงกับพวกเขาได้ สร้างความรู้สึกดีๆกับชุมชน ร่วมกิจกรรมการกุศลในชุมชนต่างๆ

มองกลับมาที่บ้านเรา .. ก็ตามนั้นครับ เรามองแค่ผลประโยชน์ว่าเราถ่ายทอดสดได้ก็จบ เราสร้างกิจกรรมขนาดใหญ่ของสมาคมฟุตบอลได้ก็จบ แต่ไม่สนจุดเล็กๆอะไรเลย

สิ่งหนึ่งที่ผมเคยคิดและเสนอเกี่ยวกับงานกีฬาบ้านเรา คือ ผู้มีทุนทรัพย์และเกี่ยวข้องกับกีฬาต่างๆ จัดหน่อยเถอะครับ พวก sport expo รวมกีฬาทุกชนิด มาสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กๆให้คนในชุมชนกันหน่อย ไม่ใช่เอาแต่สร้างพื้นที่ ร้องเพลง ประกวดความงาม หรือ เรื่องดราม่าอย่างเดียว ที่โดนแสงไฟ

อย่างให้คนทุกระดับชั้นเข้าถึงการเล่นกีฬาได้ทุกประเภท แล้วมันจะสร้างความรู้สึกของพวกเขาเอง เพราะพวกเขาจะได้ลอง ได้สัมผัส ได้พบเจอ สร้างความผูกพันกันมากกว่านี้

ที่ไปไม่สุดเพราะไม่มีเงิน

+สโมสรแม่มแทบไม่เห็นหัวแฟนบอลเลย
ผมเคยเชียร์อยู่ทีมนึง
แต่บริหารแบบไม่สนใจแฟนบอล
แถมชอบใส่ร้ายคนอื่น
เลิกเชียร์แม่ม

สโมสรมันต้องสร้างความผูกพันธ์กับท้องถิ่น
แต่ถ้าพวกผู้บริหารคอยอยู่แต่ในออฟฟิศก็ได้เท่านี้ละ
บุรีรัมย์เขาก็ทำให้เห็นเป็นตัวอย่างแล้ว
แต่ไม่ไปปรับใช้กัน

บางทีมก็รอแต่เงินสนันสนุนแล้วมันจะไปพออะไร





ต้องให้อ่าน 2 เรื่องนี้บ้าง

ตามดูบอลเด็กดีกว่า

ไม่มีเงินหรือใช้เงินกันไม่เป็น

แต่ละทีมละลายแม่น้ำกันสุดๆ

ถ้าเห็นหัวท้องถิ่นได้ซักครึ่งนึงของการที่เห็นหัวตำแหน่งทางการเมืองของตัวเองมั่ง บอลไทยจะไม่ตกสู่สภาพนี้
แต่อย่างว่า โทษสมาคมมันง่ายดี(ถึงสมาคมจะบริหารห่วยจริงๆก็เถอะ)

ว่ากันตามตรง สิ่งนึงที่ผมจะได้เห็นบ่อยๆจากการเทค คือนายทุนที่เทคโอเวอร์ทีม จะต้องไปมีส่วนร่วมในการพัฒนาเมืองตลอด แม้แต่อัยยวัฒน์ที่เราเกลียดๆกันเพราะเรื่องการเมืองก็ตาม
แต่สิ่งนี้ผมหาไม่เจอจากในไทยเลยว่ะ

ต้องบอกว่า คนที่ไปดูบอลยังน้อย หลักๆส่วนนึงเป็นเรื่องของรายได้ของแต่ละครัวเรือนนี้แหละครับ มันจะต่อยอดไปเรื่องอื่นๆได้ทันที

ของกาก ใครจะอยากดู ทำให้ดีดิ ก็มีคนดู เหมือนขายของกากๆ แล้วโทด คนซื้ออะ

ยุค 07-12 สนุกจริง เมืองทอง ชลบุรี บุรีรัมย์ เป็นยุคที่คนเต็มทุกนัด เล่นสนุก ทีมชาติเจอกันเองเยอะแยะ

ค่าเหนื่อยหลายแสน ออกรถได้เดือนละคัน เด็ก u18 เงินเดือนมากกว่าพนักงานออฟฟิต

เพื่อนผมจาก D1 ไปเป็นสำรองทีมใหญ่ยังได้เกือบแสน อู้ฟู่สุดๆ ช่วงนั้น

มันทุ่มกันขนาดนี้ ผลตอบแทนได้กลับมาไม่คุ้ม ทุ่มเกือบพันล้าน เงินรางวัลแชมป์10ล้าน

สุดท้ายเริ่มจ่ายไม่ไหว ขายกินทีละตัว รอนักการเมืองซื้อทีม ซื้อนักเตะใหม่ไปเรื่อย

ง่ายๆเลยก็คือต้องทำให้มันเป็นกระแส จริงๆมันเคยเป็นกระแสมาแล้วด้วยซ้ำไป แต่ดันต่อยอดไม่ได้ และไม่มีความต่อเนื่อง รวมถึงทีมชาติที่กระแสดับสนิท ถ้าจุดกระแสไม่ติดก็เป็นแบบนี้ไปอีกนานแสนนาน คนไทยไหลตามกระแสแทบทุกเรื่องลองสังเกตุดู การเมือง กีฬา ดาราศิลปิน ยานยนต์ โซเชี่ยลมีเดีย

เปิดแอร์เย็นๆนอนโง่ๆดูซีรี่ย์อยู่บ้านดีกว่าคนปกติคิดแบบนี้แหละ ถ้าไม่ใช่คนบ้าบอลในสายเลือดจริงๆนี่ยาก
ส่วนตัวผมเองถึงจะเอาใจช่วยบีจี แต่เคยไปดูที่สนามแค่ 2 ครั้งเองครับ ติดเรื่องการเดินทางที่ค่อนข้างจะไม่สะดวก

บอลสนุก ใครจะไม่อยากดูละ วิ่งไล่ไม่มีหมด เลือดนักสู้ แพชชั่นในการเอาชนะ อารมภ์เหมืิอนมวยไทย5ยก เต้นไป3ยก เอาจริงกันแค่ยกท้ายๆ พอมีมวย3ยก แถมมีโบนัสอัดฉีดถ้าสู้ได้สนุกหรือน็อคได้ ทีนี้แหละแลกกันกันอย่างมันส์ จะน็อคกันอย่างเดียว ตั๋วแพงแค่ไหนคนก็เข้าไปดู คนต่างชาติก็อยากเอาไปถ่ายทอดสด ฟุตบอลก็เหมือนกัน พอดู เจลีก พรีเมียร์ลีก แล้วเขาวิ่งเพลสทั้งเกมส์ ไม่สนทีมเล็กใหญ่ คนดูเลยสนุกมีอารมภ์ร่วม อยากเข้าไปดูไปเชียร์ รอถ่ายทอดสด พอหันมาดูบอลไทย มันจะง่วงๆหน่อย เล่นช้ากว่า บอลสองจังหวะถึงจังหวะครึ่ง เดาทางได้ เหมือนอดทนดูให้จบ สู้ไปดูไฮไลต์ไม่ดีกว่า บอลสนุกแค่ทีมใหญ่เวลาเจอกัน แลกใส่กันด้วยความเร็วของเกมส์ คนดูเลยเยอะเฉพาะบิ๊กแมตช์ เพราะมันสนุกจริงๆนั้นแหละ ถ้าบอลมันส์ทุกคู่ บอลดูสนุก ใครๆก็อยากเชียร์ มูลค่าตลาดและการถ่ายทอดสด จะตามมาเองนั้นแหละ