ก็ต้องหาข้อตกลงในการอยู่ร่วมกันทั้ง 2 ฝ่ายครับ

ทำให้เพื่อนบลูลี่ ก็หาว่าเค้าบูลี่อีก
สักมาเต็มหน้า เขากลัว ไม่มีคนคบ เหงาอยู่คนเดียว หาว่าคนอื่นแกล้งเปล่า

ในความคิดผม ให้ทำการกฏเกณของโรงเรียน
1. เราควรให้ผู้บรรลุนิติภาวะแล้วถึงมีสิทธิ์สักนอกร่มผ้าได้ แต่ในร่มผ้าเอาเลย อยากทำไรทำ นะ ผมว่า
2. ทุกโรงเรียนต้องตั้งกฏเกณให้ชัดเจนประกาษไปเลย แต่ต้องไม่มีผลย้อนหลังกับนักเรียนเก่าที่เข้าเรียนไปแล้วแต่ยังไม่จบ

การสักไม่ได้บ่งบอกว่าดีไม่ดี แต่มันติดตัวไปตลอดชีวิต ถ้าเด็กคนนั้น อยากทำอาชีพในสายงานที่เค้าไม่อยากได้คนสักนอกร่มผ้า โดยมารู้ตัวตอนโต แต่ตอนเด็กคึกคะนองไปสักมา มันน่าสงสารอะ คนเราไม่รู้ทุกเรื่องของอาชีพการงานหรอก มะก่อน ผมยังไม่รู้เลยว่าวิศว ทำอะไรบ้าง จนมาเป็นวิศว ซะเอง
มันไม่ได้ริดรอนสิทธิใครขนาดนั้นหรอกกับข้อห้าม แต่แค่เราให้เหตุผลว่าให้คุณบรรลุนิติภาวะก่อน พร้อมจะรับผิดชอบผลของการกระทำของตัวเองก่อนดีกว่า