ไอ้วรงค์ก็โดน

จริงๆที่Gulf ใช้อยู่มันเป็นกม.ปิดปากที่เรียกว่า SLAPP Law ตบนั่นแหละแปลตรงตัว คือฟ้องไม่ได้ต้องการค่าเสียหายแต่เป็นการเชือดไก่ไม่ให้ใครกล้าเอาไปพูดถึงแม้จะเป็นเรื่องจริง คดีแบบนี้จำเลยที่เป็นผู้ถูกฟ้องเหนื่อยครับ ตต้องไปศาล ต้องวุ่นวายอยู่กับคดี ก้าวไกลกำลังหาทางแก้กม.ข้อนี้อยู่ครับ

ขอเอาบทความมาให้อ่านคร่าวๆ
เขานิยามกันว่า SLAPP นี้คือ “การฟ้องคนหรือกลุ่มคนที่พูดหรือแสดงความคิดเห็นในประเด็นอันเป็นประโยชน์สาธารณะ โดยใช้กระบวนการทางศาลขัดขวางคำพูดหรือการกระทำของบุคคลเหล่านั้นไม่ให้ราบรื่น” ซึ่งนี่จะได้ผลเป็นทั้งการข่มขวัญ ผลาญเงินทอง ผลาญกำลังและเวลาของบุคคลเหล่านั้นไม่ให้เหลือมาใช้กับการถกเถียงสาธารณะต่อไปได้ และที่ร้ายที่สุดก็คือเป็นการ “เชือดไก่” ไม่ให้คนอื่นนึกอยากจะมีปากมีเสียงในประเด็นนั้นๆ หรือแม้แต่ในประเด็นประโยชน์สาธารณะอื่นๆ อีก

จริงอยู่ที่บางครั้งการฟ้องก็เป็นเรื่องของการใช้สิทธิทางศาลของโจทก์โดยบริสุทธิ์ใจจริงๆ ไม่ใช่การเชือดไก่หรือ SLAPP เสมอไป อย่างไรก็ตาม SLAPP จะมีจุดสังเกตต่างจากการฟ้องธรรมดาตรงที่ SLAPP มักจะเป็นการฟ้องส่งเดชโดยโจทก์ไม่หวังว่าจะต้องชนะ ขอเพียงมีประเด็นเล็กๆ น้อยๆ พอให้ฟ้องได้ก็ฟ้องเลย โดยปกติโจทก์จะเลือกฟ้องตอนเวลาสุกดิบที่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังไม่ค่อยมีเวลาหรือกำลังขาดเงิน (เช่นช่วงเลือกตั้ง) ครั้นเวลาฟ้องก็จะฟ้องจำเลยทีละหลายๆ คน ไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกับประเด็นมากหรือน้อย เสร็จแล้วก็ยังอาจจะฟ้องในหลายๆ ท้องที่ให้จำเลยหัวหมุน นอกจากนั้น ประเด็นที่ฟ้องก็มักจะรวมประเด็นที่หยุมหยิมคลุมเครือหาวิธีพิสูจน์ได้ยากหรือต้องใช้เวลาพิสูจน์นาน และสุดท้ายแม้จำเลยขอประนีประนอมยอมความ โจทก์ก็จะปฏิเสธถ่ายเดียว ทั้งหมดนี้ก็เพื่อดึงเกมให้คดียืดเยื้อและเปลืองเงินที่สุด

ลักษณะเหล่านี้ทำให้ในคดี SLAPP ส่วนใหญ่ แม้ในที่สุดโจทก์จะแพ้ความในศาล แต่นอกศาลก็เรียกได้ว่าโจทก์ชนะแล้ว เพราะอย่างน้อยๆ ประเด็นที่โจทก์เคยถูกโจมตีก็จะหายไปเองท่ามกลางกระบวนการยุติธรรมอันยาวนาน ทางเดียวที่จำเลยจะได้เปรียบในกรณีอย่างนี้ก็ต่อเมื่อจำเลยถูกฟ้องแล้วสังคมกลายเป็นตื่นตัวลุกขึ้นมาติดตามเรื่องนั้นหนักเสียยิ่งกว่าปกติ อย่างที่เรียกกันว่า Streisand Effect (มีที่มาจากเหตุการณ์ที่ดารานักร้องสาว Barbra Streisand ฟ้องช่างภาพเพื่อให้ยุติการมาขุดคุ้ยเรื่องของเธอ แต่แล้วกลับกลายเป็นการก่อกระแสทำให้คนยิ่งสนใจขุดคุ้ยเธอหนักกว่าเดิมเข้าไปอีก) แต่เอฟเฟกต์อย่างนั้น ก็ไม่ใช่ว่าจะเกิดได้กับทุกเรื่อง อย่างเรื่องของ ดร.เดือนเด่นก็เห็นเงียบไปแล้ว ยิ่งเรื่องของนักข่าว Thaipublica ถูกฟ้องนี่ยิ่งไม่เป็นข่าวเลยด้วยซ้ำ

https://ilaw.or.th/node/5821
https://thaipublica.org/2013/10/strategic-litigation-against-public-participation/

ขึ้นศาลต้องเอาข้อมูลมากางด้วยไหมครับ

ฟ้องเก่ง

เอามาจ่ายโบนัสพนักงานกัฟ

ฝากกก เอาข้อมูลมากางเผยแพร่ด้วยครัล

สมกับเป็นบริษัทที่รวยมาได้จากรัฐบาลเผด็จการหนุนเต็มๆ ไม่ได้มีความสามารถในการบริหารงานหรือการทำตลาดเองใดๆ เลยไม่รู้จักวิธีจัดการเรื่องพวกนี้ ยิ่งทำแบบนี้ตัวเองยิ่งแย่ ยิ่งมีคนพูดถึง ยิ่งมีคนต่อต้าน แทนที่จะอยู่เงียบๆ เดียวคนก็ลืมแบบพวกเจ้าสั่วคนอื่นๆที่รวยมาจากการทำธุรกิจเอง ต่อสู้เอง อาจมีรัฐบาลหนุนบ้างแต่เขาก็เจริญมาจากความสามารถ พวกนั้นเขาอยู่เป็น ใครพูดอะไร เขาก็ตีมึน เงียบๆ แค่นี้ก็จบละ

ดีเอาเลยสนับสนุนเต็ม 100000000%

ฟ้องเลย เอาหลักฐานทั้งหมดออกมาให้หมดให้ศาลดู เยี่ยมมากครับ

ปล.อยู่เฉยๆ เงียบๆ ให้เขาด่าๆ ไปก็จบเรื่องแล้ว หาเรื่องใส่ตัวโดยแท้ งวดนี้แม่งจะหนักกว่าเดิมบอกเลย

รวยจากการทำธุรกิจ ❌
รวยจากการฟ้องไปทั่ว ✅

มีตังอยู่ร้อยเดียวเองกัฟฟฟ เม้นท์อะไรได้บ้างกัฟฟฟ

มีหมอวรงค์ด้วย....

บริษัททุนใหญ่ก็แบบนี้แหละ

รอดูกันต่อไป

มาตรา 330 ในกรณีหมิ่นประมาท ถ้าผู้ถูกหาว่ากระทำความผิด พิสูจน์ได้ว่าข้อที่หาว่าเป็นหมิ่นประมาทนั้นเป็นความจริง ผู้นั้นไม่ต้องรับโทษ
แต่ห้ามไม่ให้พิสูจน์ ถ้าข้อที่หาว่าเป็นหมิ่นประมาทนั้นเป็นการใส่ความในเรื่องส่วนตัว และการพิสูจน์จะไม่เป็นประโยชน์แก่ประชาชน

เค้าจะอยากไปให้ถึงจุดที่ต้องพิสูจน์ความจริงมั้ย

กรณีโรมกับเบญจาอภิปรายในสภา เค้าได้สิทธิ์คุ้มครองปะครับ

เอาเลยๆ กัลฟ ต้องเปิดหลักฐานพิสูจน์ตัวเองสู้เลยนะว่าไม่เป็นตามที่โดนหมิ่นประมาท

คุ้มครองแค่ระหว่างสมัยประชุมสภาครับ พอจบก็โดนฟ้องได้ตามปกติ