ผมแก่กว่าท่าน โตมาในยุคที่ยังมีการลงโทษด้วยไม้เรียว และเคยถูกทำโทษ แต่ไม่เคยเห็นประโยชน์จากพวกนี้

ช่วงประถมผมขี้เกียจแต่หัวดี ก็ทำคะแนนได้ดี ระหว่างนั้นผมโดนบังคับให้ขยันด้วยการลงโทษตี เนี่ยล่ะฮะ

เทอมไหนผลสอบต่ำกว่าเกรด 4 พ่อจะเอาไม่ตักปลามาตีก้น หรือตีมือ พอเป็นพิธี ไม่ได้แรงมากแต่ก็เจ็บๆคันๆ และไม่ชอบ

คือประถมต้นๆแค่หัวดีก็สอบได้ 4 สบายๆ แต่พอสูงขึ้นเรื่อยๆมันต้องขยัน ผลก็คือผลสอบผมตกลงเรื่อยๆ โดนตีทุกเทอม

ผลลัพธ์หลังโดนตี ผมก็ขี้เกียจเหมือนเดิม แค่ไปเดือดร้อนตอนประกาศผลสอบ..มีครั้งนึงตอนได้เกรด 2 ครั้งแรกในชีวิต ผมกลัวมาก

หลังเลิกเรียน ผมรีบวิ่งข้ามถนนไม่สนใจรถ จนเกือบโดนรถชนตายห่านตรงนั้น เพื่อที่จะไปซื้อปากกาลูกลื่นมาแก้เกรดในสมุดพก

เป็นงัยล่ะฮะ? แบบนี้ คิดว่าการลงโทษด้วยการตีได้ผลป่ะฮะ?

จุดเปลี่ยนชีวิต เกิดขึ้นช่วง ม.ต้น ตอนนั้นโตแล้ว ไม่โดนตีอีกแล้ว..แต่มีซักเทอมที่ว่างๆเลยลองขยัน ตั้งใจเรียน ตั้งใจสอบ

ปรากฏว่าพอผลสอบมันออกมาดีได้อันดับต้นๆของชั้น มีการถูกเรียกออกมาชื่นชมหน้าระดับชั้น (อารมณ์เหมือนเด็กได้ไปโอลิมปิก)

มันเหมือนเราได้ improve บางอย่างในชีวิต เหมือนเราเหนือกว่าเพื่อนคนอื่นๆในชั้นโดยใช้ความสามารถตัวเองพิสูจน์

จากนั้นผมก็ไม่เคยกลับไปขี้เกียจอีกเลย ผลการเรียนก็ดีจนเข้ามหาลัยต้นๆของประเทศได้นั่นแหละ..การตีมีผลมั๊ย? ไม่เลยซักนิด

อ้อ แล้วพวกเกเรจัดๆในรุ่นผม ตั้งแต่ประถม ยันมัธยม มันก็โดนตีจากครูปกครองมาแทบจะตลอด 12 ปีนั่นแหละฮะ

มีซักวันมั๊ยที่มันปรับตัวเป็นคนดี? ก็ไม่อีกอ่ะ มันก็แค่หาวิธีที่จะหลบไม่ให้ถูกทำโทษแค่นั้น แต่วิถีชีวิตมันก็ยังเหมือนเดิม