งั้นก็ต้องแก้ด้วยการมีรูปอาหารให้ดูก่อนสั่ง หรือมีรายละเอียดวัตถุดิบที่ใช้ (เคยเห็นร้านอาหารบางโรงแรมมีบอก)  

ข้าวโพดไม่อร่อยครับ ส่วนถั่วฝักยาวกินได้ เพราะที่บ้านทำอย่างนั้น ผัดเนื้อให้เป็นถ้วยๆก็เลี่ยนไง เลยใส่ถั่วฝักยาวลงไปหน่อย

ส่วนผัดกะเพราก็มีวิวัฒนาการมาเรื่อยๆครับ ไม่ใช่ว่ากะเพราแห้งๆไม่ใส่ผักคือ ออรินอล
เริ่มแรก คือผัดแฉะๆ ใส่เต้าเจี้ยว/เต้าซี่ ด้วย
ต่อมา ผัดแฉะๆเหมือนเดิม แต่ไม่ใส่เต้าเจี้ยว กินคู่กับถัวฝักยาว
ต่อมา จะไปกินแยกทำไม ผัดถั่วฝักยาวเข้าไปเลยสิ ผัดแฉะน้อยลง
ต่อมา ใส่สารพัดผักไปเลย แครอทสีส้ม ข้าวโพดสีเหลือง ใส่หอมใหญ่ดูอินเตอร์
ต่อมา ผัดกะเพราแห้งๆ ไม่ใส่ถั่วฝักยาว ฉันคือ ผัดกระเพราโบราณ (ทั้งที่มาหลังสุดนั่นแหละ)  

แต่สำหรับผม กะเพราดั้งเดิมที่เจอมาตั้งแต่เด็ก คือหมูกับใบกะเพรา แค่นั้นเลยครับ เพราะงั้นมันไม่ใช่ลำดับแบบที่ท่านว่าหรอก มันแล้วแต่พื้นที่ไหนมากกว่า

กะเพราผักรวมนี่ ผมโอเคนะ แต่ต้องรสชาติดี เพราะส่วนตัวชอบกินผัดผักอยู่ละ มีร้านนึงกะเพราหมูกรอบอร่อย ผมก็สั่งกะเพราผักรวมหมูกรอบ ก็อร่อยดี  

อ่านเจอในเรื่องประวัติกะเพราครับ
ถ้ารุ่นกะเพราใส่เต้าเจี้ยวผมก็เกิดไม่ทันเหมือนกัน อันนั้นน่าจะรุ่นรัชกาลที่ 7 โน่นเลย  

ใช่ครับ ถ้าแจ้งก่อนหรือมีบอกก็ถือว่าลูกค้ายอมรับที่จะกินแบบนี้  

ผมหนักกว่าเจอกะเพราใส่ถั่วพลูมาแล้ว แบบนี้ไม่น่าเรียกว่าวิวัฒนาการ น่าจะเรียกว่ายัดเยียดให้แด๊กซ์มากกว่า