พอเพียง ประหยัด มันแค่เป็นส่วนหนึ่ง อยากรวยอยากสบายต้องมีมากกว่านั้น

แต่ถ้าไม่มีความสามารถมากพอ มีประหยัดกับพอเพียง มันพอเอาตัวรอดได้

ใช่ครับ คือผมไม่อยากให้ด่าแนวคิดนี้จนคนทั้งประเทศไม่รู้จักพอ สุรุ่ยสุร่าย ใช้เงินเกินตัวจนเละเทะครับ

มี100ล้าน1000 ล้านก็หมดครับ

เห็นแม่มมีแต่คนรวย กับ พวกโดนล้างสมองที่พูดเรื่องพอเพียง

คนรวยมรึงรวยก็พูดได้ดิสอนคนจนได้ดิเพราะมีไงถึงทำตัวพอเพียงได้

แต่คนจนเค้าต้นทุนไม่เท่าพวกมรึงจะพอเพียงยังไงก่อนหากินแต่ละวันยังไม่ค่อยจะพอกิน

ถ้าบอกพอเพียง=ประหยัด อันนั้นไม่เรียกพอเพียง ประหยัดคือมีไม่พอเลยต้องประหยัดเพื่อให้พอ พอเพียงคือต้องมีก่อนแล้วถึงรู้จักพอกับสิ่งที่มีอยู่แล้ว

แนวคิดพอเพียงกับเรียบง่ายคนละแบบกันนะอย่าเอามายำมั่วกัน
การมีให้อยู่กินดีก็อยู่กินดี มีให้อยู่กินไม่ดีก็อยู่ได้อันนี้คือเรียบง่ายแล้วที่บุดดร้า พอได้สละได้เพราะเป็นเจ้าชายไง

พอเพี่ยงหรือไม่มันไม่ควรไปสอนให้ใคร เพราะมันอยู่ที่นิสัยและการใช้ชีวิตของคนนั้น ถ้าเขาอยากมีเพิ่มก็พัฒนาตัวเองไป ถ้าเขาพอใจแค่นี้ก็ปล่อยเขาไป สำหรับผมรำคาญทั้งพวกบอกให้พอเพียงและบอกให้พยายามนั่นแหละ โดยเฉพาะมาสอนตอนโต เขามีสมองเขาคิดได้ว่าชีวิตเขาต้องการอะไร เขาอยากได้อยากมีเดี๋ยวเขาก็พยายามเอาเอง ถ้าเขาอยากพอเดี๋ยวเขาก็พอเอง ส่วนเรื่องเงินเก็บอะไรนั่นมันคือการบริหารเงินจะพอเพียงไม่พอเพียงก็ทำได้

ไม่ต้องรวยก็ทำตามแนวคิดนี้ได้ครับ มันเป็นส่วนนึงของการบริหารการเงินของฝรั่ง

คนรวยบางทีก็ไม่ได้เกิดมารวยเลยนะครับ เกิดมาจากจนๆพนักงานเงินเดือนนี่แหละ

แต่เค้ารู้จักเก็บ รู้จักพอ เก็บเงินไปลงทุน ใช้เงินเท่าที่มี จนวันนึงเค้าสำเร็จแล้วรวยขึ้นมา

หลังๆนี่มีค้าขายออนไลน์ คนรวยหน้าใหม่ๆก็เยอะนะครับ

มันเป็นแนวคิดที่ดี ถ้าปรับใช้ได้ มันมีผลดีแน่นอน

ถ้าให้เห็นภาพในมุมมองผมนะ ผมมีรองเท้าวิ่ง 1 คู่ใช้งานได้ปรกติ ผมมีเงินซื้อรองเท้าวิ่งได้อีก 10 คู่แต่ผมก็ไม่ซื้อใช้แค่คู่เดียว อันนี้ละคือมุมมองพอเพียง

แต่ถ้าผมมีรองเท้าวิ่ง 1 คู่ ขาด กระจาย แถมเก่าอีก แต่ผมไม่มีตังซื้อ แต่บอกคนอื่นว่าผมพอเพียง แบบนี้มันไม่ใช่

พอเพียงคือเลือกดีกว่าได้สิ้นเปลืองกว่าได้แต่ไม่เอา ใช้เท่าที่มี มันต้องแบบนั้นละ

ไอ้ไข่ต้มนั้นตลก อันนี้ไม่ใช่พอเพียง แต่มึงมีแดกแค่นี้มากกว่า

หลังๆ ผมเอียนมากกับคำๆ นี้

จริงๆ มันก็แค่ หาได้เท่าไหร่ก็ใช้ไปเถอะ เหลือพอเก็บไว้เผื่อฉุกเฉินจะได้ไม่เป็นภาระคนอื่นแค่นั้นเอง

จะมาบอกว่าคนหาเงินได้ เดือนละ 100k แต่ใช้หมด 100k เป็นคนฟุ่มเฟือย มันก็ไม่ใช่ปะ เพราะมันเงินเค้า เค้าใช้เงินเพื่อความสุขส่วนตัว

แต่ถ้าใช้หมด 100k แล้วยังไปหายืมชาวบ้านมาอีก จนคนรอบๆ ตัวเดือดร้อน นั่นแหละถึงจะเรียกว่าใช้เกินตัว ฟุ่มเฟือย

จะใช้ชีวิตอะไรก็ได้ ยังไงก็ได้ แค่ไม่เป็นภาระ สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นทั้งทางตรงและทางอ้อม คือจบ

เอาให้ค่าแรงขั้นต่ำอย่างน้อยทำงานสองชั่วโมงได้กับข้าวสามมื้อก่อน

ค่อยให้เค้าพอเพียงกัน

ชนชั้นแรงงานกลางค่อนล่างบ้านเราลืมตาอ้าปากพ้นเดือนยังยาก

พอเพียงคือมันต้องเหลือใช้ก่อนแต่อย่าใช้ฟุ่มเฟือย

ซึ่งคนส่วนใหญ่บ้านเราเอาแค่เหลือใช้ยังยากเลย

ยิ่งเปรียบกับประเทศเจริญแล้วยิ่งชัด เมกาค่าแรงขั้นต่ำชม.ละ15เหรียญตีกลมๆชม.ละ500บาท

ถ้าไม่เรื่องเยอะเดินเข้าห้างซื้อไก่ย่างสำเร็จรูปตัวนึง10เหรียญอิ่มได้ทั้งวัน

ทำงานแค่45นาทีเค้าคืออยู่ได้ทั้งวันแล้วอ่ะเอาแค่เรื่องกินนะ
บ้านเราขั้นต่ำทำทั้งวันไก่ย่างห้าดาวตัวนึงไม่พอค่าเดินทางด้วยซ้ำ

ถึงบอกว่าต้องแยกก่อนว่าพอเพียงกับประหยัดคนละเรื่องนะครับ
ต้องเข้าใจตรงนี้ซะก่อน

พ่อผมจบป.4อดมื้อกินมื้อ เดินเก็บของตกกินตามพื้นทุกวันนี้เลี้ยงลูก2คนจบเอกชนส่งเรียนเมืองนอกไม่ได้ได้มาเพราะพอเพียงแต่มันจนครับ เลยต้องประหยัดเพราะมันไม่พอ

กลับกันถ้าพ่อผมเกิดในครอบครัวคนรวย ส่งลูก2คนเรียนโรงเรียนธรรมดาๆ กินข้าวกระเพราทุกวันเลี้ยงลูกติดดิน แบบนี้ถึงเรียกพอเพียงได้

ผมว่าเราควรสอนหลักสูตรเรื่องการเงินส่วนบุคคลมากกว่า การหารายได้ ควบคุมรายจ่าย การออม การลงทุน จะไล่ลำดับการสอนแบบค่อยๆสอนขึ้นไปตามอายุก็ได้

พอมีความรู้แล้ว ใครจะไปแนวไหนก็เลือกเส้นทางเอา

ก้อนใหญ่ที่เป็นปัญหา คงเป็นเรื่องรายได้รายจ่าย มันถึงต้องปลูกฝังเรื่องการหาความรู้เพิ่ม

รัฐก็ต้องช่วยปรับพื้นฐานตรงนี้เยอะหน่อย ให้คนหาเช้ากินค่ำเค้ามีความมั่นคงขึ้น พอเรื่องเงินไม่ตึงเหมือนทุกวันนี้ หลายคนอาจจะอยากเพิ่มศักยภาพตัวเอง เพื่อเพิ่มโอกาสในการหารายได้ที่มากขึ้น

สำหรับจะพอเพียงได้คือต้องเพียงพอก่อน
และถ้าถามว่าเห็นด้วยกับการให้พอเพียงแค่ไหน
ผมว่ามันเหมือนหลักการใช้ชีวิตให้ตัวเองมีความสุขในปัจจุบัน
แต่ในทางกลับกันถ้าคนที่พื้นฐานไม่เพียงพอ แต่เราไปยัดแนวคิดนี้ใส่
มันเหมือนการโดนกด ทางอ้อม หรือคือไม่อยากให้คนที่ต้องมีให้เพียงพอ ได้ลืมตาอ้าปาก
มีแค่ไข่ต้ม ก็กินแค่ไข่ต้ม แต่ลืมไปว่าพื้นฐานชีวิตมันควรมีเนื้อสัตว์ ข้าว ผัก ผลไม้ ด้วย

ส่วนสำหรับผมไอพอเพียงนี่ไม่ได้อยู่ในหัว สำหรับผมหลักการจัดการเงินหรือ money management
หรือพวกหลักการเกี่ยวกับการเงินส่วนบุคคลพวกนี้ น่าใช้กว่าเยอะ
คือคุณแค่แบ่งตามสัดส่วน แล้วจะเสพความสบายอะไรก็ได้ให้มันอยู่ในงบในสัดส่วนของที่คุณแบ่ง
จนไม่ได้ไปเดือดร้อนคนอื่นๆ หรือเดือดร้อนเงินด้านอื่นๆของคุณ ไม่ก่อหนี้
อันนี้สำหรับผมคือเดอะเบสแล้ว

พอเพียงก็แค่แนวคิด loser ของพวกชนชั้นนำที่ขี้เกียจจะพัฒนาประเทศให้ดีกว่านี้ต่างหากหล่ะ

กระจอกจัดๆ ไม่รู้จะพัฒนายังไงแล้วไม่มีความสามารถแล้วงั้นก็เอางี้หล่ะกันบอกพวกคนไทยทั้งหลายเลย

พวกเมิงพอแค่นี้แหล่ะ แค่นี้ก็ดีหละถ้ารู้จักพอก็จะมีความสุขได้นะ

ไอ้สัส พอเพียงเชี่ยไรพวกเมิงแม่งไปเมืองนอกเมืองนาไปเห็นความสะดวกสบายไปเห็นคุณภาพชีวิตดีๆมาแล้ว

แต่มาบอกให้คนไทยจงพอเพียง จงพอใจกับชีวิตห่วยๆที่พวกเมิงอยากกดไว้

ถุยเหอะ

ผมมองว่า พอเพียง คือ ใช้อย่างพอดี ไม่มากไม่น้อย เเบ่งเป้นหลายๆส่วนรวมคือเรื่องการบรืหารการเงินนั้นเเหละ
เเต่ก่อนที่จะบริหาร หรือ พอเพียงได้มันมีหลายมิติที่จะทำให้เกิดขึ้นได้
1. รายได้พื้นฐาน ถ้ารายได้พื้นฐานสูงขึ้น ก็มีสิทธิที่จะบรืหารได้ถ้าเหลือพอ เเต่ก็ต้องย้อนกลับไปว่าคนของเราคุณภาพดีพอด้วยมั้ย
2. สวัสดิการรัฐ ถ้าสิ่งเหล่านี้ดีขึ้นเข้าถึงได้มากขึ้น เราก็จะสามารถช่วยค่าใช้จ่ายได้
3. คุณภาพของประชากร ถ้าประชากรมีคุณภาพเยอะๆ อะไรๆก็จะดีตาม ชีวิตดี สังคมดี บลาๆๆ

อันนี้เป็นหลักๆที่นึกออก บางคนบอกจะพอเพียงได้ไงหาเช้ากินค่ำวันๆนึงยังไม่พอเลย

ควรเพิ่มบทเรียนวิชาการเงินในหลักสูตรหลักได้ละ เน้นเรื่องการบริหารค่าใช้จ่ายไป ไม่ต้องสอดไส้เติมแต่งให้เป็นพอเพียงอะไรทั้งนั้น ไร้สาระเกินจนเด็กไม่เข้าใจประเด็นหลักของเรื่อง

คลิปเก่าๆใน yt มีเยอะแยะครับ ไปฟังดูก่อนก่อนจะแซะ
ส่วนการโปรโมทปัจจุบันมันออกทะเลไปแล้ว