อยากขายซอฟพาวเวอร์ อยากให้ดารา ละครไทยขายได้ต่างประเทศ อยากได้สปอนเซอร์

แต่ไม่เคยคิดแม้แต่จะพัฒนาบท อ้างว่าลงทุนเยอะก็ขาดทุนเำราะคนไทยไม่ดูไม่คุ้ม(ก็บทอย่างเชี่ย) แต่ละครกับดาราก็ยังขายจีนได้ อ้างคนไม่ดูละครเพราะหนีไปดูสตรีมมิ่ง แต่พอทำละครลง netflix ก็ไม่มีคนดู


สรุปโทษนู่นอ้างนี่ พอมีช่องทาง แต่ไม่ยอมทำไร เป็นที่ผู้จัดแม่งไม่ยอมเปิดรับแนวคิดอะไรใฟม่ๆ ไม่คิดพัฒนาเพื่อต่อยอดขาย ตปท หรือสตรีมมิ่งเลย

อยากขายซอฟพาวเวอร์จัดเลยประเทศไทย ปต่อยู่ๆเค้าคงจะมารู้จักเองได้หรอกถ้าไม่นำเสนอผ่านสื่อที่ ตปท สนใจอะ


เสริมอีกนิด เกาหลีดังทั่วโลกไม่ใชเรื่องบังเอิญ รัฐเค้าส่งเสริมเรื่องขายวัฒนธรรมวางแผนมาเป็น 10 ปี มีงบมีเงินให้ลงทุน แล้วพอบริษัทไหนขายได้รวย เขาก็เก็บภาษี ทุกอย่างเป็นระบบ เพลงเพลิงพัฒนาไกล ซีรี่ย์เรื่องไหนๆนางเอกต้องเมาโซจู มีฉากกินจาจังมยอน มีกินอาหาร นำเสนอขายของเต็มที่ทั้งนั้น

ขายได้น่ะ พวกจีน พวกอาเซียน ก็ดูเยอะ ละครไทย

อันดับ1-2 ใน Netflix ตอนนี้ ก็ ละครไทยนะ

มันขายได้อยู่

อย่าโดนกระแสละครบ้านเราหลอกครับ

ละครบ้านเรามันขายได้ ถ้าเปลี่ยนแนวจะขายไม่ได้ เพราะกลุ่มคนดูละครหลักๆ เขาก็ชอบบทแบบนี้อยู่แล้ว (ดูจากพันทิพย์ ทวิตเตอร์ กระทู้ละครมาเรื่อยๆไม่เคยหายไป)
ส่วนสายส่งออก มันอีกสายคือสายวาย ดังอยู่แล้ว

ส่วนที่ขายออกยากคือสายหนังจอเงิน อันนี้ก็ว่ากันตามตรงเราไม่ค่อยอยากดูหนังไทยกันอยู่ละ จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม 555

ขายได้

มันขายได้ครับ

ตามต่างจังหวัดยังเหนียวแน่น

รายการน้าเน็กตอนที่คุยกับพิงลำพระเพลิงเขาบอกว่านายทุนสั่งมา คนเขียนบทแปลกๆ ใหม่ๆ มาโดนสั่งแก้
ทำแบบเดิมๆ มันขายคนดูชาวบ้านทั่วไปได้อยู่แล้ว ก็เลยไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง

อยากดูละครธีมอาหารไทย
จีน เกาหลี ญึ่ปุ่น ฝรั่ง มีซีรีย์อาหารให้ดูบ่อย ๆ
ไทยที่มีอาหารอันดับโลกหลายอย่างไม่ค่อยมีละครอาหารให้ดูเลย

บทแนวดรามาหนัก ๆ บ้านเราไม่เป็นรองใครนะ ผมว่าสู้เกาหลีได้สบาย แต่ไม่เคยเห็นเลย

มันยังขายได้อยู่ ไอ้บทชู้รัก ชิงนาง ตบตีกี่ปีก็ขายได้ ตัดฉากแรงๆมาลงคนยิ่งตามไปดู ฉีกจากนี้ขายยากคนดูไม่อินอีก คนทำเลยไม่คิดจะพัฒนาบทเดิมๆเรื่องเดิมๆกลับมาทำใหม่วนไป อย่างเรื่องเมียหลวงไรนั่นนี่ไม่รู้กี่รอบละ

หนังจอเงินผมว่าต้องให้รัฐบาลมาถึงมือ ในแง่ออกมาตรการอะไรส่งเสริมหนังไทย (แต่ไปออกทุนแล้วยุ่มย่ามกับหนังอย่างตำนานสมเด็จพระนเรศวรนี่ไม่เอานะ) มีนิทรรศการหนังเป็นเรื่องเป็นราว ไม่งั้นมันจะซบเซาอยู่แบบนี้ครับ

ตั๋วราคาเท่าหนังฟอร์มใหญ่ กับภาพจำหนังไทยที่หลายคนชอบเอาไปปนกับละครไทยทั้งที่คนละสไตล์กันเลย มันจะเรียกคนดูยังไงได้

ส่วนละครไทย อย่างท่านว่าจริงๆครับ เปลี่ยนแนวแล้วไม่รุ่ง ไม่ค่อยดูกัน แต่ไม่ใช่ว่าผู้จัดจะไม่ทำแนวใหม่ๆ เลย เพียงแต่ถ้าผลตอบรับมันยังเป็นแบบนี้เรื่องอะไรเขาจะมาเจ็บตัวกับแนวใหม่ๆ บ่อยๆ ซึ่งไม่ได้ต่างจากว่าทำไมซีรีส์เกาหลีขายเซอร์วิส ขายจับคู่ หรือไม่ก็ซีรีส์ญี่ปุ่นเน้นเล่นใหญ่ แต่ไม่โดนค่อนขอดเท่าที่ไทยเจอมา

มันจะได้พวกแนวแอคชั่น หรือซีรีส์ที่เรื่องโดดเด่นอย่าง แปลรักฉันด้วยใจเธอ เลือดข้นคนจาง อะไรแบบนี้ คือมันก็น้อยจริงๆ แหละ

เค้าทำตอบโจทย์ตลาดที่เค้าต้องการอยู่ละฮะ (ชาวบ้านก็ยังชอบดูอะไรเน่าๆ เมียหลวงตบเมียน้อย ตัวร้ายกรี๊ดกร๊าด แม่ผัวvsลูกสะใภ้)

เราแค่ไม่อยู่ในกลุ่มตลาด จนต้องหนีไปติด netflix หาทางเลือกเพิ่ม แค่นั้นแหละฮะ

ถ้าขายไม่ได้ระบบจะเอาเงินที่ไหนมาหมุนได้ยังงัย
ถ้าขายไม่ได้พวกดาราจะมีค่าตัวสูงๆได้ยังงัย
ถ้าขายไม่ได้จะมีคนมาเป็นสปอนเซอร์ได้ยังงัย
มันขายได้และคนที่ขายเค้ารู้ว่าจะขายใครด้วย เค้าไม่จำเป็นต้องขายทุกคนบนโลก