[RE: ชีวิตคนเราไม่แน่นอนจริงๆ (ในหมู่บ้านไส้ติ่งแตกเสียชีวิต)]
Umeshu พิมพ์ว่า:
ผมก็เคยแตกฮะ ตอนนั้นชีวิตลำบาก
อดทนปวดมาตลอดคืน
เช้าไปโรงบาลเอกชน หมอตรวจบอกใช่แน่ๆ
ผ่าตอนนั้น 2 แสน ต้องนั่งแท็กซี่ต่อไปโรงบาลรัฐ
โรงบาลรัฐ ตรวจอีกเป็นวัน
พอสรุปได้ห้าโมง หมอกับพยาบาลจะเลิกงานแล้ว
ผมใกล้ไปเข้าเใาพระอินทร์แล้ว
นอนอยู่ห้องฉุกเฉิน ได้ยินหมอศัลพูดกับพยาบาลว่าผ่ากับหมออีกสักเคส เดี๋ยวเลี้ยงหมูกะทะ
ผมนึกในใจ ชีวิตกรูมีค่าแค่หมูทะ
เดี๋ยวเราช่วยจ่ายทั้ง แผนกเลยก็ได้ ผ่าเราก่อน
เเล้วก็รอดมาได้ แผลไม่ได้เย็บ รูโบว้กว้างล้างแผลเกือบเดือน
สรุปแตกแต่ยังแตกไม่เยอะ ไม่ติดเชื้อ รอดฮะ
อันนี้แอบขอแก้ต่างนิดนึง ว่าบางทีสิทธิ์ของรัฐฯก็ไม่ได้แย่ทั้งหมด แม้จะไม่ดีมากก็ตาม
ผมไม่โอเคกับโรงพยาบาลเอกชนตรงนี้แหละ แต่ผมทำต่างไปนิดนึง
เคสผมคล้ายกัน ที่ลำไส้แตก และทางโรงพยาบาลเอกชนที่ผมเข้ารักษาประจำแจ้งราคาไว้ 5 แสน แล้วที่ผมเจอคือมีการทำหัตถการไปบ้างแล้ว ถ้าไม่ชำระก่อนจะไม่ให้ออกและไม่ผ่าตัดให้ ยื้อกันตั้งแต่ 5 โมงเย็น กว่าจะตกลงกันได้เกือบ 4 ทุ่ม
ส่วนการย้ายโรงพยาบาล ผมใช้วิธีติดต่อโรงพยาบาลประกันสังคม(เอกชนเกรดบี)ที่มีสิทธิ์อยู่ และให้ส่งรถฉุกเฉินมารับด่วน และเข้าห้องผ่าตัดตี 1 ครึ่งของคืนนั้นเลย โดยทั้งหมดรวมถึงค่ารถฉุกเฉินอยู่ในสิทธิ์ประกันสังคม มีส่วนเกินสิทธิ์หลักร้อย...ตรงนี้ผมโอเคเลยล่ะ
ปล. มีตะขาบอยู่หน้าท้องเป็นฟุตเลยเหมือนกันครับ