ฝืนครับ แต่เพราะมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่คิด วิเคราะห์ และหักห้ามใจได้มากกว่าสัตว์ที่มักจะไปตามสัญชาตญาน มันเลยดี

ชอบคนคิดอะไรแบบนี้ครับ

จะเอาเหตุผลนี้ไปขออนุญาตจากเมียเพื่อมีเพิ่มหรอฮะ

ผมว่าไม่ฝืนนะ สิ่งมีชีวิตแต่ละอย่างล้วนมีแนวทางของตนเอง

ธรรมชาติของคน มีความซับซ้อนมากกว่านั้นนะ ผมว่า

บรรพบุรุษคงเรียนรู้กันมาแล้ว ถึงตกผลึกแนวคิดรักเดียวใจเดียว เพราะฉะนั้นอย่าปล่อยให้ความเหงียมครอบงำ

ถ้าปล่อยตามธรรมชาติแล้วรู้สึกเสียใจ ผมยอมฝืนธรรมชาติดีกว่า

ไม่ครับ ในทางกลับกันหลายผัวหลายเมียก็ไม่ฝืนเช่นกัน ลองดูจากสัตว์ครับ บางชนิดก็คู่เดียว บางชนิดก็สมสู่ไปเรื่อง มีหมดทุกรูปแบบ แล้วแต่สภาพแวดล้อมกับวัฒนธรรม(สัตว์ก็มีวัฒนธรรมหรือทำเนียมแต่ไม่ซับซ้อน)

มนุษย์ก็พัฒนากรอบความคิดเป็นผัวเดียวเมียเดียวจากกรอบของศาสนาและความอยู่รอด

อนาคตถ้าคนเกิดน้อยมากๆ เข้า เดี๋ยวก็เปลี่ยนความคิดเองแหละ ตอนนี้มันแค่เริ่มต้นเรื่องประชากรเกิดน้อยลงในบางประเทศ เพราะทรัพยากรมันไม่พอ

ชัวครับ

คนที่มีความสำคัญในอดีต
เช่น ราชา ฮองเต้

มีเมียเยอะหมด เพื่อปั้มลูกเยอะๆ มีคนเดียวถ้าตายจะสะเทือนถึงความมั่นคง

ที่เขาห้ามเรา เพราะเรามีทรัพยากรไม่พอ มีเยอะแล้วจะเป็นโทษมากกว่า

อันนี้ดูแล้วเจ้าของมู้น่าจะอย่างได้คำตอบจริงจังทางวิชาการเนอะ ไม่งั้นคงพิมพ์เสียเวลาตายเลย

คำตอบของคำถามนี้คือ ธรรมชาติสร้างมนุษย์มาให้เป็นสัตว์แบบที่มี"คู่ครอง"
อาจจะไม่ได้ถึงขนาดรักเดียวใจเดียว แต่ก็เป็นแบบมีคู่ครองเลือกกันแล้วจะอยู่กันไปตลอด

นักวิทยาศาสตร์ตอบคำถามนี้มาด้วยหลักฐานทางสรีระของมนุษย์ที่แปลกกว่าปกติ

โดยปกติในเผ่าพันธุ์ที่เป็นลิงไพเมตที่อาศัยอยู่รวมกันเป็นสังคม มนุษย์มีขนาดขององคชาติที่ใหญ่มากเมื่อเทียบกับขนาดตัว ในขณะที่อัณฑะของมนุษย์มีขนาดเล็กมาก ในทางกลับกันลิงชนิดอื่นๆ จะกลับกันขนาดขององคชาติจะเล็กเมื่อเทียบกับขนาดของตัว แต่อัณฑะจะมีขนาดที่ใหญ่กว่ามาก

การที่อัณฑะมีขนาดใหญ่นั้นหมายถึงการที่สัตว์สามารถที่จะทำการสืบพันธุ์ได้หลายๆ ครั้งอย่างมีประสิทธิภาพ ลักษณะแบบนี้จะเกิดกับสัตว์อยู่ในสังคมเป็นส่วนใหญ่ ที่เพศผู้จะต้องแย่งกันทำการผสมพันธุ์กับตัวเมียหลายๆ ครั้งต่อวัน เพื่อให้มั่นใจว่าอสุจิของตัวเองจะเข้าไปผสมกับไข่ของตัวเมียได้ การร่วมเพศของสัตว์ในจำพวกนี้จึงใช้เวลาน้อย บางครั้งแค่ในหลักวินาทีเพื่อไม่ให้เกิดการขัดจังหวะของเพศผู้ตัวอื่นๆ

และที่สำคัญในกรณีแบบนี้ตัวผู้มักไม่สนใจในการเลี้ยงดูลูกของตัวเอง ปล่อยให้การเลี้ยงลูกเป็นหน้าที่ของตัวเมียเท่านั้น

กลับกันในธรรมชาติของมนุษย์ ทั้งการร่วมเพศที่มีประสิทธิภาพทำได้แค่วันละครั้งหรือสองครั้งไม่มากเกินไปกว่านี้ ทำให้เข้าใจได้ว่าเพศผู้และเพศเมียนั้นจะใช้หลักการ"เลือกคู่"มาเป็นผู้สืบทอดดีเอ็นเอของตัวเอง ดังนั้นเพศผู้จึงไม่จำเป็นจะต้องมีขนาดอัณฑะที่ใหญ่ในการที่จะผสมพันธู์หลายๆ ครั้ง เพื่อแย่งชิงความเป็นไปได้ที่จะมีอสุจิของตัวเองเข้าไปผสมกับไข่ของตัวเมีย

รวมไปถึงการที่ธรรมชาติของมนุษย์จะเลี้ยงดูลูกของตัวเองทั้งตัวผู้และตัวเมียจนถึงวัยเจริญพันธุ์ ไม่ได้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตัวเมียเพียงฝ่ายเดียว รวมถึงมีลำดับการปกครองในครอบครัวที่มีความใกล้เคียงกับสัตว์นักล่าชนิดอื่นๆ ที่อยู่รวมกันเป็นฝูงแบบนี้เช่นพวกหมาป่า ก็มีลักษณะในการเลือกคู่ครองเช่นกัน

การที่แนวคิดรักเดียวใจเดียวกัน ไม่ถือเป็นเป็นการฝืนธรรมชาติเลย ในทางกลับกันธรรมชาติสร้างให้เรากึ่งๆ จะยึดถือในแนวทางนี้เสียด้วยซ้ำไป

แยกเรื่องแนวคิดทางสังคมกับศาสนาออกมาก่อน (บางศาสนาก็อนุญาตให้มีเมียหลายคน) มนุษย์ยังมีสัญชาตญาณในการหึงหวงและการเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ

ต่อให้อยู่ในชนเผ่าที่มีแนวคิดเรื่องหลายผัวหลายเมีย ก็จะมีข้อจำกัดในการเลี้ยงดู การหาอาหารให้เพียงพอ สุดท้ายเผ่าพันธุ์ก็อาจจะไม่ได้แข็งแรง

ถ้าคิดว่าแนวคิดทางสังคมก็เป็นกระบวนการหนึ่งตามธรรมชาติ การที่มนุษย์วิวัฒนาการแนวคิดมาในทางผัวเดียวเมียเดียวก็เป็นการตอบโจทย์ทางการอยู่รอดตามธรรมชาติในช่วงเวลาที่ผ่านมาเหมือนกัน

ถ้าจะมองให้ฝืนธรรมชาติผมว่าแม่มฝืนหมดแหล่ะ

ฝืนตั้งแต่มานั่งเล่นคอมพิมพ์คอมเมนท์ในนี้แล้วนะ

ผมว่าพอมันเป็นมนุษย์แล้ว การตัดสินด้วยความเป็นธรรมชาติมันยังสู้ความ เป็น Norm ไม่ได้

ถ้ามองว่าการ การผสมพันธุ์ได้หลายคนเป็นเรื่องธรรมชาติ

ก็ต้องมอง ว่าการฆ่ากันเพื่อแย่งกันผสมพันธุ์ และคนที่แข็งแกร่งที่สุด ควรจะได้มีผสมพันธุ์เยอะที่สุดเป็นธรรมชาติด้วย

ไม่รวมกฏหมายต่างๆที่เขียนขึ้นมา เพื่อปกป้องสิทธิ์มนุษย์ต่างๆ ก็ถือว่าเป็นการฝืนธรรมชาติด้วย

รักเดวใจเดียวมันมาหลังตัวผุ้ สืบพันธ์ ดำรงเผ่าพันธ์ ขยสยพันธ์น่ะครับ แปลว่าจริงๆ ธรรมชาติ ออกแบบให้เรามีลุกได้เยอะๆเพื่อการดำรงเผ่าพันธ์ แตต่ตตอนหลังอาจมีกฎเกณทางาังคมมายอกให้เป็รอย่างนุ้นนี้

.

ก็ไม่เชิงนะ ตามธรรมชาติเราต้องการสืบพันธุ์ขยายพันธุ์เยอะๆก็จริง แต่ธรรมชาติเราก็อยู่เป็นสังคมถ้าให้สืบพันธุ์กันแบบมั่วไปทั่วเหมือนสัตว์ สังคมก็คงยุ่งเหยิง ยกตัวอย่างสิงโตตามธรรมชาติก็มีวิธีการจัดการฝูงของพวกมัน เราก็เหมือนกันแต่ซับซ้อนกว่า