ลองขยายสเกลความสนใจดูครับ เช่นการค้นหาความหมายของชีวิต การพยายามคลี่คลายความลับของจักรวาล อะไรประมาณนั้น บางทีมันไม่จำเป็นต้องอิงเรื่องๆโลกทางกายภาพมากก็ได้ ลองเปลี่ยนไปคิดถึงเรื่องที่เป็นปัจเจกดู อย่างเกิดมาทำไม ตายแล้วไปไหน จริงๆแล้วการมีชีวิตคืออะไร และมีมันเพื่อเป้าหมายใด ทางใดจัดว่าเป็นทางรอดหรือทางล่มจม จนสุดท้ายก็เดินทางไปถึงการยุติเส้นทางแห่งความทุกข์ ตามนั้นแหละครับ เป้าหมายของคนเรามันพัฒนาขึ้นได้จากประสบการณ์และวุฒิภาวะที่แต่ละคนจะพึงมีได้ ซึ่งคนเรานั้นโดยทั่วไปต่างก็มีความรู้สึกนึกคิดที่มาจากพื้นฐานที่ไม่แตกต่างกันมากคือรักตนเอง ดังนั้นเรื่องพวกนี้พวกเราจึงสามารถพัฒนามันได้ไม่ต่างกันนัก