ตามความคิดที่ผมเข้าใจนะ

เหมือนอัตราคนไข้ต่อพยาบาล หมอ ภาครัฐ มันเยอะเกินไป เลยดูแลไม่ทั่วถึง และหลายปีมานี้ ผู้สูงอายุเยอะมาก

5-6 ปี ก่อน เวลาไปหาหมอ ปกส. หมอยังไม่ใช่หมอประจำเลย บัตรทอง ยิ่งหนัก มาเป็นเวลา ช้าไม่ได้เจอ

ยิ่งบ้านเรา ผู้ป่วยบางคนรู้มาก บอกว่าอย่าแต่ก็ยังทำ

หมอพยาบาลบางคนถ้าใช้หนี้ทุนหมดก็ไปเปิดคลีนิคเอง ไม่ก็ ไป รพ. เอกชน

อย่าเพิ่งเอา รพ ตปท. มาเทียบเลยครับ แค่บัตรทอง เค้าก็ไม่มีแล้ว

สุขภาพไม่ดี อย่าเรียกว่าลูกค้าเลย มันดูเหมือนอาการป่วยเป็นสินค้า

ผมเคยทำงานบริการในภาครัฐเหมือนกัน
บอกตรงๆนะครับ
การให้บริการคนระดับฐานราก คนแก่ นี่เหนื่อยมากครับ นอกเหนือจากปริมาณคนที่เยอะแล้ว

อีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะการสื่อสารไม่ค่อยเข้าใจ ยิ่งผู้สูงอายุยิ่งหนักครับ พูดคุยไม่ค่อยได้ ถ้าพูดเบาก็ไม่ได้ยิน พูดเสียงดัง คนอื่นก็มองเราในแง่ไม่ดีอีก

แต่ก็ควรบริการทุกคนให้ดีนะครับ

รพ รัฐ ทำงานหนักได้เงินเท่าเดิมนิ จะมองเป็นลูกค้าได้ไง ลองให้ทิปดิ ยกตัวคนไข้ให้ 50บาท ปูเตียงให้ 50บาท บริการดีเลยแหละ

ง่ายๆ คนใช้บริการเยอะ งานมันโอเวอโหลด เเต่ถามว่า มันก็ต้องมีมาตรฐานประมาณนึง ส่วนตัวผม ใช้ ประกันสังคม 70-80% บริการโอเคนะ คือผมไปหาทั่วไป ไม่ได้เจ็บหนัก ก็รอเขาก็พูดปกติ เเต่อาจจะไม่เท่าเอกชน ซึ่งผมเข้าใจ

ใจเขาใจเรา เเต่ต้องเข้าใจเขานิดนึงบางทีเจอ ป้าๆ ลุงๆ เเบบไม่เข้าใจเลย เจาก็ทำงานยากขึ้นผู้ป่วยก็เป็นร้อยที่รอ จะให้หวานน้ำเชื่อมก็ไม่ได้ เเต่ก็ไม่ใช่ พูดประชด ปฎิบัติไม่ดี

ผมว่า เพิ่มเงินเดือนให้สูงขึ้นกับเเยกเป็นสัดส่วน

ผมก้อไม่เคยมองคนไข้เป็นลูกค้านะ เพราะถ้าให้มองเป็นลูกค้าผมคิดเงินแบบเอกชนนะ

ท่านอยู่รพ. ไหนครับ จะได้พยายาม หลีกเลี่ยง

เพราะคนไทย ถูกปลูกฝังแบบแย่ๆ พนักงานของรัฐสูงส่ง มองประชาชนที่เข้ามาใช้บริการเป็น คนระดับต่ำกว่าครับ

ไม่เกี่ยวกับ รพ. ด้วย สำนักงานเขต ที่ดิน หรืออะไรก็ตาม ประชาชน ที่มาใช้บริการ ต้องรอ ต้องฟังคำสั่ง เพราะเค้ามอง คนเฒ่าคนแก่ ว่า ไร้การศึกษา ต้องการความช่วยเหลือ เค้าเป็นคนมีอำนาจ สูงส่งครับ ไม่ได้มองว่า ตนมีอาชีพบริการ เงินเดือน มาจาก ภาครัฐ ซึ่งรายได้ของ ภาครัฐมาจาก ภาษี ของประชาชน เป็นรายได้หมุนเวียน อ้างเหนื่อย ทุกคนเหนื่อยครับ ที่เข้ามาทำ รพ.รัฐ นี่ เพราะ อยากได้สิทธิสวัสดิการ ถ้าหมอ ก็ต้องใช้ทุน ทุนที่เรียนมาจากไหน ก็คิดเอาครับ เป็นคนเก่ง คนมีความรู้ต้องรู้คุณให้มาก ให้เกียรติคน แบบที่ คนที่มีความคิดควรจะทำครับ ซึ่งส่วนใหญ่ ไม่มีในส่วนนี้

ผมว่าเป็นปรกติของการทำงานนะ เรื่องอารมณ์ของหมอ พยาบาล มันแล้วแต่บุคคลมากกว่า
ถ้าเทียบจริงๆคนที่มีใจบริการดี มีมากกว่าคนที่มาใส่อารมณ์กับคนไข้นะเท่าที่เจอ ผมใช้บริการ
ของโรงบาลรัฐน้อย แต่ก็เคยเข้าทุกระดับ ทั้งอำเภอ จังหวัดและโรงบาลศูนย์ ถ้าเทียบกับ
เอกชนเรื่องบริการก็สู้ไม่ได้อยู่แล้ว แต่ก็อยู่ในเกณฑ์ที่รับได้นะ การรักษาตามมาตรฐานแต่อาจ
เสียเวลามากกว่า เนื่องจากปริมาณคน ก็น่าจะเป็นเรื่องปรกติ ส่วนไปเทียบเอกชนก็คงต่างหล่ะ
ก็ดูค่าใช้จ่ายที่ต้องจ่ายรพ.เอกชนสิ ผลประกอบการเอกชนรายได้ดีขนาดไหน โรงบาลก้สามารถ
ให้ความสะดวกทั้งบริการและบุคคลากร แต่โรงบาลรัฐมีไหมหล่ะที่จะทำกำไร

มีหลายเหตุผลปนๆกัน ไม่ได้มีอย่างใดอย่างหนึ่ง
- งานเยอะเกินมาตรฐาน ความเครียดลงที่บุคลากรมากเกินไป** อันนี้น่าจะหลักที่สุด**
- คนขาด ที่เข้ามาใหม่คุณภาพก็ไม่ถึง (เก่งๆโดนดูดไปเอกชนที่จ่ายมากกว่า)
- คุณภาพการคัดคนเข้าทำงานไม่ดี ใช้เส้นสายต่างๆ
- แนวคิด (บุญคุณ/เสียสละมาทำงาน) ทำให้ไม่แคร์คนไข้ ทุกคนต้องมาง้อไม่ใช่ง้อใคร
- คู่แข่งต่ำ ไม่ต้องพัฒนางานบริการ ทำงานส่งๆไปเรื่อยๆ
- นโยบายที่ไม่เข้ากับภาระงานจากกระทรวง เช่น การรับคนไข้ไม่จำกัดจำนวนต่อวัน เคสด่วนที่ไม่ด่วนจริง คุณภาพจึงด้อยกว่าที่ควร
- การคัดคนทำงานห่วยออกยากกว่าเอกชน (ถนัดเลี้ยงคนเห้ ไว้ในระบบมากกว่ารักษาคนดี)
- เงินเดือนไม่เพียงพอต่อการทำงาน ทำให้ขาดแรงจูงใจในการพัฒนาคุณภาพ(ทำดีแค่ไหนได้เงินเท่าเดิม)
- บุคลากรหมดใจในการทำงาน(ปัญหารายได้ จำนวนเคสต่อวัน สภาพสังคมที่ทำงาน) ทำงานให้พ้นๆรอลาออกไปวันๆ (เช้าชามเย็นชาม)
- ความคาดหวังของประชาชนมาก (จ่ายน้อยต้องการมาก) เช่น อยากกินเติี๋ยวเนื้อวากิวในราคาเตี๋ยวเรือ มันเป็นไปไม่ได้
- การผลิตบุคลากรสุขภาพเน้นจำนวนมากกว่าคุณภาพงาน
- บุคลากรหลายคนเน้นทำงานเพื่อเอาประสบการณ์ไปสมัครเอกชนต่อ ไม่ต้องการอยู่ยาวอยู่แล้วเลยทำงานไปวันๆ

หวังให้เค้าพูดดีๆ ได้ แต่อย่าหวังให้เค้าทำทุกอย่างให้นอกจากการพยาบาล

ผมทำงานใน รพ.รัฐนะครับ เท่าที่ดูจากเพื่อนร่วมงาน และประสบการณ์เวลาไปเป็นคนไข้เอง หรือพาพ่อแม่ไปหาหมอ/เอาเฉพาะที่เค้าไม่รู้ว่าผมทำงานอะไรนะครับ

เคยพาพ่อไปตรวจกับ อ แพทย์คนนึง ชื่อดังเลยล่ะ คือถ้าไม่เห็นว่าแก่ ผมคงต่อยมันละ
อีกครั้งที่ รพ เดียวกัน คุณหมอโคตร nice

งานหนัก ส่วนนึง แต่ผมใหันิดเดียวครับ ควรควบคุมอารมณ์ ไม่ควรไปด่าคนอื่นครับ
ส่วนใหญ่ คือ สันดานครับ


ตอนนี้ รพ.รัฐ เค้าก็พยายามปรับปรุงจัดการต่าง ๆ เพื่อให้ผู้บริการได้รับความพึงพอใจมากขึ้นครับ ดีกว่าแต่ก่อนเยอะครับ

เรื่องหมอมาตรวจช้า บางกรณีหมอมาสายจริงครับ
บางกรณีหมอต้องไปดูคนไข้ในวอร์ดครับ หรือมีงานเอกสาร งานคุณภาพ ประชุมด่วนครับ

หมอแก่ๆนี่ หลายๆคนก็ควรโดนต่อยสักหมัดจริงๆนั่นแหละครับ
หมอด้วยกันเองยังกำหมัดเลย

ไม่ต้องมองเป็นลูกค้าหรอกมองให้เป็นคนเท่ากันให้ได้ก่อน

มารยาทแย่ แต่ถ้าบริการได้ตามมาตรฐานหมด ก็โอเคนิครับ คือถ้าอยากได้ทั้งบริการดีมารยาทดี มันก็ต้องไปเอกชนแหละ โลกเรามันก็เป็นแบบนี้แหละ จะเอาทุกอย่างตามใจไม่ได้หรอก มันไม่มีของทั้งถูกทั้งดีหรอก

พูดเรื่องนี้แล้วมันคับแค้นใจ พูดไปบรรยายสิบหน้าก็ไม่หมด
ลูก4ขวบกับ5ขวบ ไข้สูง38+มันให้รอตั้งแต่ตีสี่ รอหมอมาตรวจตอน10โมงเช้า
จ่ายยาพารากับยาแก้อ้วกแล้วกลับบ้าน ทั้งที่ลูกสองคนผมแทบจะไม่มีแรงแล้ว
แล้วตอน9โมงให้คนรู้จักแทรงคิว แม่ยายผมด่าลั่นจน รปภ รพ ต้องเข้ามาห้าม
ผมไม่รู้หรอกว่าพยาบาลเหนื่อยอะไรมา แต่ในเมื่อคุณที่จะทำอาชีพนี้แล้ว คุณต้องรับแรงกดดันให้ได้
คนไข้ที่มานั้งรอคุณตั้งแต่ตีสี่ทั้งๆที่ป่วยเค้ายังรอคุณได้ เอาตรงๆผมเกลียดพยาบาลเกลียดระบบราชการที่ต้องรอหมอมาตรงเวลาราชการ
ทำไมไม่จัดให้มีหมอมีพยาบาลแสตนบายตลอดเวลา ระบบแม้งโครตจะห่วย
แต่ในตัวเมืองจังหวัดผมมันไม่มี รพ.เอกชนเลยสักที่ มีแต่ รพ.รัฐ เลยต้องจำใจทนเอา