การไม่ยึดถือหลักความเชื่อทางศาสนา ไม่ได้แปลว่าไม่มีความเสียใจ ความโกรธเคืองต่อความอยุติธรรม การต้องทำใจกับหลักเหตุผลว่า เวรเอ้ยมันทำไปแล้วมันฆ่าตัวตายหนีไปแล้ว เป็นเรื่องของการทำใจรับสภาพด้วยเหตุและผลที่ว่า ณ ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากกระบวนการทางกฎหมายจะช่วยเยียวยา มันคงไม่มีใครมานั่งคิดล่ะมั้ง ในเวลานั้น ชิบหายล่ะกรูเป็นคนไร้ศาสนากรูจะสาปส่งโจรรูปแบบไหนดีวะในเมื่อไม่มีหลักธรรมค้ำใจ

คือไอ้วาทกรรมที่ว่าคุณไม่นับถือแสดงว่าคุณไม่มีเจตจำนงส่งคนตายไปยังภพภูมิที่ดี จะไม่มีการส่งท้ายเขาและมูฟออนได้ง่ายๆมันเหมารวม ใจแคบไปหน่อย เพราะคุณไม่มองเงื่อนไขทางอารมณ์ ภาวะคับข้องหมองใจจากความสูญเสีย มันส่งผลให้เราออกแอคชั่นต่างๆที่คาดเดาไม่ได้มากมายรวมไปถึงอาจจะนึกเข้าวัดทำบุญ เพราะไม่รู้จะระบายออกทางไหนแล้ว แต่ท้ายที่สุดมันเกิดจากความอยากระบายความเจ็บปวด ความรู้สึกว่าชีวิตไม่ยุติธรรม เหนือกว่าเหตุผลทางการยึดเหนี่ยวทางศาสนาอยู่ดีอะ  

คุณหวังผลอะไรจากศาสนา ต้องการอะไร จุดประสงค์คืออะไร  

ผมสงสัยอย่างนึง สมมุติ พ่อแม่ พี่น้อง แฟน ของคุณ ถูกโจรฆ่าอย่างโหดเหี้ยม และโจรมันฆ่าตัวตายหนีความผิด

แน่นอนถ้าคนที่นับถือศาสนาบางคนต้อง มีสาปแช่งให้มันตกนรกหลายขุม ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด ให้สะใจ ให้ระบายความโกรธ

แต่ตัวคุณก็จะด่ามัน แต่จะไม่มีการด่าสาปแช่งให้มันตกนรกแน่นอน ใช่ไหม เพราะคุณก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าโจรมันตายแล้วก็จบๆไป มันไปแบบลอยตัว ไม่ได้มีโลกหน้าอะไรลงโทษมัน ไม่ได้สะใจเหมือนพวกคิดว่ามันต้องใช้กรรม ต้องตกนรกทุกข์ทรมาน
 

และคนที่คุณรัก ที่ถูกโจรฆ่าตาย คุณก็จะไม่ไปทำบุญให้ หรืออฐิษฐานใดๆ ให้ไปสู่ภพภูมิที่ดี เพราะทำไปก็ไปไม่ถึง ไม่มีผลลัพธ์อะไร ตายไปก็เหมือนคอมโดนดึงปลั๊ก
 

และก็จะมูฟออนง่ายกว่าพวกเชื่อเรื่องบาปบุญ