ผมสงสัยอย่างนึง สมมุติ พ่อแม่ พี่น้อง แฟน ของคุณ ถูกโจรฆ่าอย่างโหดเหี้ยม และโจรมันฆ่าตัวตายหนีความผิด

แน่นอนถ้าคนที่นับถือศาสนาบางคนต้อง มีสาปแช่งให้มันตกนรกหลายขุม ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด ให้สะใจ ให้ระบายความโกรธ

แต่ตัวคุณก็จะด่ามัน แต่จะไม่มีการด่าสาปแช่งให้มันตกนรกแน่นอน ใช่ไหม เพราะคุณก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าโจรมันตายแล้วก็จบๆไป มันไปแบบลอยตัว ไม่ได้มีโลกหน้าอะไรลงโทษมัน ไม่ได้สะใจเหมือนพวกคิดว่ามันต้องใช้กรรม ต้องตกนรกทุกข์ทรมาน

และคนที่คุณรัก ที่ถูกโจรฆ่าตาย คุณก็จะไม่ไปทำบุญให้ หรืออฐิษฐานใดๆ ให้ไปสู่ภพภูมิที่ดี เพราะทำไปก็ไปไม่ถึง ไม่มีผลลัพธ์อะไร ตายไปก็เหมือนคอมโดนดึงปลั๊ก และก็จะมูฟออนง่ายกว่าพวกเชื่อเรื่องบาปบุญ

มันจะเป็นประมาณนั้นไหม ถ้าเกิดขึ้นกับตัวเองจริง

ใช่ครับ พ่อผมตายไป16ปีละมั้ง ก็ไม่เคยไปลอยอังคารฝังดินไว้ที่บ้าน บุญก็ไม่เคยทำให้

ล่าสุดอากงตายปีที่แล้วเสร็จพิธีทางศาสนาก็เอากระดูกฝังดินไว้ที่บ้าน บุญก็ไม่เคยทำให้ครับ

อยู่อย่างง่ายๆ ง่ายไปป่าว 55555

แต่เค้าตายเพราะมะเร็งไม่มีใครฆ่าตาย เค้าแค่สอนให้เป็นคนดี บุญไม่ทำกรรมไม่ก่อไม่ทำผิดกฏหมายก็พอ

นั่งยิ้มมุมปาก ไม่ถือโทษโกรธโจร นั่งคิดถึงมรดกของพ่อแม่ แล้วตะโกนในห้องน้ำว่าหวานเจี๊ยบบบบ

ประมาณนั้นแหละครับ คนตายไม่รู้เรื่องหรอกคนอยู่นี่แหละจะทำยังไงแล้วแต่เลย บางคนที่เชื่อการทำบุญ ก็ทำแล้วสบายใจคิดว่าคนฝั่งนู้นได้บุญอันนั้นก็ความเชื่อของแต่ละคนไป

สำหรับผมไม่ได้เชื่อบาปบุญ ศาสนาใดๆ คิดว่าการทำบุญคือการทำให้เราไม่ลืมคนที่จากไปครับ (แต่ปกติก็ไม่ได้ทำนะ)

เพราะเราจะเศร้ากว่าเดิมอีกนะถ้าเราลืมคนที่จากเราไปแล้วอีกรอบนึง

เยียวยาตัวเองแล้วมูฟออน(อาจจะต้องใช้เวลา) คนร้ายตายไปแล้วจะไปจมปรักกับความแค้นก็ไม่มีประโยชน์ เลือกจดจำในสิ่งดีๆของคนที่เรารักที่จากไป ความทรงจำมันคือเส้นเวลาที่เชื่อมอดีต ปัจจุบัน และอนาคต......นี่เเหละชีวิต

ถ้าตกนรกแน่นอน งั้นก็ไม่ต้องติดคุกละครับ

ไม่ได้ตรงกับที่ท่านตั้งโจทย์นะ...เอาแค่เรื่องทำบุญ ระลึกถึงผู้จากไปแล้วกัน

ที่บ้านผม ไม่มีการทำบุญครบรอบ หรือไหว้บรรพบุรุษหลังจากท่านเสียไป มาหลายปีล่ะครับ ทั้งเชงเม้ง ทั้งครบรอบ ทั้งตั้งไหว้ต่างๆตามเทศกาล หรือแม้แต่ใส่บาตร/ทำสังฆทาน

ทั้งคุณพ่อผม และแม่บุญธรรม(น้าสาวแท้ๆ) ซึ่งประมาณว่า ใครอยากแยกไปทำที่บ้าน ก็ไม่ขัดข้องอะไร แต่เรียกรวมกันมาทำนี่ ไม่มีมาเกือบสิบปีล่ะ
รวมถึงไม่ได้ไหว้พระ ตั้งเจ้าที่ ตั้งหิ้งพระหรืออะไรต่างๆ ก็ไม่ได้จัดตั้งครับ

การไม่ยึดถือหลักความเชื่อทางศาสนา ไม่ได้แปลว่าไม่มีความเสียใจ ความโกรธเคืองต่อความอยุติธรรม การต้องทำใจกับหลักเหตุผลว่า เวรเอ้ยมันทำไปแล้วมันฆ่าตัวตายหนีไปแล้ว เป็นเรื่องของการทำใจรับสภาพด้วยเหตุและผลที่ว่า ณ ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากกระบวนการทางกฎหมายจะช่วยเยียวยา มันคงไม่มีใครมานั่งคิดล่ะมั้ง ในเวลานั้น ชิบหายล่ะกรูเป็นคนไร้ศาสนากรูจะสาปส่งโจรรูปแบบไหนดีวะในเมื่อไม่มีหลักธรรมค้ำใจ

คือไอ้วาทกรรมที่ว่าคุณไม่นับถือแสดงว่าคุณไม่มีเจตจำนงส่งคนตายไปยังภพภูมิที่ดี จะไม่มีการส่งท้ายเขาและมูฟออนได้ง่ายๆมันเหมารวม ใจแคบไปหน่อย เพราะคุณไม่มองเงื่อนไขทางอารมณ์ ภาวะคับข้องหมองใจจากความสูญเสีย มันส่งผลให้เราออกแอคชั่นต่างๆที่คาดเดาไม่ได้มากมายรวมไปถึงอาจจะนึกเข้าวัดทำบุญ เพราะไม่รู้จะระบายออกทางไหนแล้ว แต่ท้ายที่สุดมันเกิดจากความอยากระบายความเจ็บปวด ความรู้สึกว่าชีวิตไม่ยุติธรรม เหนือกว่าเหตุผลทางการยึดเหนี่ยวทางศาสนาอยู่ดีอะ

มีรุ่นน้องผมคนนึงหน้าตาธรรมดา ประกาศตัวไม่เอาศาสนา ไม่นับถืออะไรทั้งสิ้น
วันหนึ่งเขาจีบสาวสวยติดจนได้เป็นแฟน ผมถามเขาว่าทำยังไง เขาตอบว่า
ผมมีพระขุนแผนครับพี่

ความรู้สึกนึกคิด มันก็มาจากสมองสังการแหละครับ การตายก็คือร่างกายหยุดทำงาน
ไม่มีจิต ไม่มีวิญญาณอะไรทั้งนั้นแหละ
ไอ้เสียใจคงเสียใจ แต่ทำอะไรได้ครับ คนไปแล้วเราก็ทำอะไรให้เค้าฟื้นมาไม่ได้อยู่ดี
นรก-สวรรค์มีจริงๆรึเปล่าไม่รู้ ใต้โลกก็แค่พื้นดิน บนฟ้าก็มีแค่ก้อนเมฆ แค่ระรึกถึงเค้าเสมอไม่ให้เค้าหายไปจากความทรงจำพอ
ต้องทำไงให้สะใจอ่ะครับ เอากระดูกมันมาทำพิธีไม่ให้ได้ผุดได้เกิดไรงี้หรอ? เสียเวลาทำมาหากินฮะ
เรื่องทำบุญก็ไม่รู้สิฮะ เราไม่รู้ว่าทำไปเค้าได้ไม๊ คนเป็นไม่เคยไป คนตายไม่เคยมาบอก ดูแลเค้าตอนยังมีชีวิตอยู่ให้ดีที่สุดดีกว่าครับ

ต้องแยกกันครับ ระหว่างเรื่องความสัมพันธ์ความรู้สึกกับความเชื่อ

ตัดเรื่องความเชื่อทิ้ง ไม่มีนรก สวรรค์ ชาตินี้หรือชาติหน้า

แต่เรื่องของความสัมพันธ์ความรู้สึกยังมีอยู่ ความผูกผัน ความโกรธ ความเสียใจ

สิ่งที่จะทำให้คนที่เจอเหตุการณ์นี้มูฟออนได้คือการเข้าใจและยอมรับกับสิ่งที่เกิดครับ

คุณหวังผลอะไรจากศาสนา ต้องการอะไร จุดประสงค์คืออะไร

บุญ บาป นรก สวรรค์ มันเหมือนเป็นนามธรรมมากกว่า ความเชื่อต่าง ๆ อย่างในพุทธศาสนามันมีการเพิ่มเข้ามามั้ง เหมือนภาคปาฏิหาริย์

ลองคิดดู ถ้าเราคนไทยพุทธ ไปตายที่ญี่ปุ่นจะได้เจอยมฑูตแบบอิจิโกะมั้ย ถ้าตายที่ยุโรปจะเจออแบบใส่ผ้าคลุมดำถือเคียวมั้ย หรือยังเจอแบบของไทยที่นุ่งผ้าแดงโจงกระเบนอยู่

ตอนคนในครอบครัวเสียชีวิตเราก็คิดถึงแหละ เพราะความผูกพัน ส่วนเรื่องอื่นแล้วแต่ความเชื่อเลย

เอาจริงๆ ถึงไม่มีใดๆ แต่พิธีกรรมต่างๆ มีไว้เยียวยาจิตใจ คนอยู่มากกว่าคนตายนะผมว่า
อย่างตอนยายผมเสีย ถ้าไม่มีพิธีกรรมใดๆ ก็เหมือนไม่ได้ ทำกิจกรรมอะไร ในการส่งท้าย ของการสิ้นสุดชีวิต คนที่เรารัก ตายแล้ว ไปเฉยๆ เหมือนไม่ได้ร่ำลา ถึงแม้ในความเป็นจริงมันจะไม่มีประโยชน์อะไร แต่มันทำให้ญาติๆได้ระลึกถึงความดี ที่ยายเลี้ยงดู อบรมสั่งสอน แม้จะเป็นความรู้สึกที่ไม่ดี แต่มันก็มีความรู้สึกดีๆอยู่ด้วย แต่ถ้าไม่มีอะไรเลย มันก็เป็นความเฉยๆ ซึ่งก็แล้วแต่คนชอบ ญาติตายก้เฉยๆ ก็แล้วแต่เลยครับ แต่ผมชอบแบบได้ร่ำลากันมากกว่า แม้จะตายไปแล้วก็ตาม

ใช่ครับ สำหรับผมแค่โจรตายหรือเข้ารับโทษทางกฎหมายก็พอแล้วครับ
ส่วนในครอบครัวตายก็ต้องเสียใจแหละ แต่ทำไงได้ก็ต้องก้าวต่อไป