สุนัขเสียชีวิตนี่มันเจ็บปวดมากกว่าที่คิดเอาไว้เยอะเลยนะครับ
ผมเพิ่งสูญเสียน้องหมาที่บ้านไปเมื่อสองวันที่ผ่านมาครับ ติดเชื้อในกระแสเลือด เมื่อ 2 สัปดาห์ที่แล้วยังเดินเล่นด้วยกันอยู่เลย เค้ายังเดินวอแวขอของกินเหมือนไม่ได้เจ็บป่วยอะไร
จนกระทั่งอยู่ดีๆก็เลือดออกจมูก ออกจนนองท่วมพื้น แล้วหลังจากนั้นก็อาการทรุดลงไปเรื่อย ๆ เค้าต่อสู้ในโรงพยาบาลอยู่ 2 อาทิตย์ ก่อนที่จะกลายเป็นผัก อวัยวะล้มเหลว เลยต้องตัดสินใจฉีดยาให้น้องพ้นทรมานหลับไปอย่างสบายครับ
การที่เห็นสุนัขค่อย ๆ หายใจแผ่วลง จนหยุดหายใจต่อหน้าต่อตานี่มันทรมานใจมากเลยครับ มันทำให้นึกถึงความทรงจำที่มีร่วมกันตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่ที่เค้าซนที่สุด อ้อนที่สุด ร่าเริงที่สุด สุขุมที่สุด จนมาถึงวันที่ป่วยที่สุดและจากไปในท้ายที่สุด
ผมก็เตรียมใจไว้มาตลอดนะครับ ว่าสักวันนึงเค้าก็จะจากไปก่อนเราอยู่แล้ว แต่พอถึงเวลาจริงมันเจ็บปวดหัวใจแบบที่คาดไม่ถึงเลยครับ เข้าใจแล้วว่าคำว่าใจสลายมันเป็นยังไง วันก่อนผมเห็นมีท่านนึงตั้งกระทู้สุนัขเสียชีวิตเหมือนกัน ผมเข้าใจท่านมากเลยครับ
สิ่งนึงที่ลำบากใจก็คือเรารู้สึกหมดหวังในชีวิตมาก เสียใจมาก แต่ก็ไม่ค่อยอยากบอกใครเพราะคิดว่าคนส่วนใหญ่ก้คงไม่เข้าใจว่าถึงความรู้สึก โดยเฉพาะคนที่ไม่ได้อินกับการเลี้ยงสัตว์ แต่ส่วนตัวผมรู้สึกว่ามันเจ็บปวดไม่แพ้กับการสูญเสียสมาชิกในครอบครัวเลยครับ เพราะผมเลี้ยงมากับมือ ผมยอมแลกหน้าที่การงานปฏิเสธ Offer งานที่ก้าวหน้าหลายๆอันเพราะต้องเลิกดึกและไม่ให้ wfh ผมพลัดแผนการเรียนต่อหลายรอบเพราะว่าไม่อยากทิ้งให้เค้าอยู่บ้านคนเดียว สุดท้ายเค้าก็จากไป ตอนนี้ก็ได้แต่นึกถึงวันเก่าๆที่เรายังมีความสุขกันครับ
ู
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker
