หาคนที่สนิทใจคุยด้วย แต่บางเรื่องมันก็คุยด้วยไม่ได้ คนที่สนิทที่สุดก็คือตัวเองเนี้ยละมลองคุยกับตัวเอง ให้เวลาตัวเองได้คิดไตร่ตรอง หายใจเข้าลึกๆ ตื่นมาขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้วันนี้ยังได้มีอีกลมหายใจทีแข็งแรง เข้ายิม หรือออกกำลังกายที่ชอบก็ช่วยได้เยอะ ชีวิตจริงๆมันว่างเปล่ามากนะ มีแต่เราที่กดดันตัวเองจากสถานะภายนอก คิดดูว่า กี่ชีวิตที่ดีกว่าเราแต่โชคร้ายต้องจากไปก่อนวัยอันควร ต่อให้เราไม่เหลืออะไร แต่สุดท้ายยังเหลือลมหายใจ ในวันนี้ ซึ่งคนที่ใกล้ตายให้มีเงินแค่ไหน ก็คงอยากแลกกับเวลาเรามากกว่า

แรกเลย สูดลมหายใจลึกๆ เพื่อฮีลด้านกายภาพก่อน ดีขึ้นแว๊บนึงเลลย

สอง ก็มองแบบอะไรที่แก้ได้ก็แก้ แก้ไม่ได้ก็ต้องยอมอะไรจะเกิดต้องเกิด

ปัญหาของผมตอนนี้ ผมก็แก้ไม่ได้ เป็นปัญหาระยะยาว แต่ให้เวลา…1 ปี เพราะมันเกี่ยวกับคนอื่นมาเป็นปัญหาเรา ถ้า1ปี ไม่ดีขึ้น ผมจะไปจากตรงนี้แบบ ชั่วกาล หมายถึง ออกจากพื้นที่แวดล้อมแบบนี้ เกี่ยวข้องทางสายเลือด ผมยังหาความสุข แต่ละวันแทบไม่ได้เลย

ได้อ่านคำแนะนำของเพื่อนๆแล้วรู้สึกดีขึ้นครับ
ทำให้มองปัญหาบางอย่าง อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
เราทำเหตุไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้

กลับมาบ้าน กำลังนั่งดิ่งๆ อ่านคอมเมนท์เพื่อนๆไปเงียบๆ
แม่ไม่ถามอะไรมาก ถามแค่ว่า
กินข้าวมารึยัง แล้วอุ่นกับข้าวให้
รู้สึกเหมือนมีมือที่ฉุดเราขึ้นจากความดิ่งเลยครับ

วิวดีๆกับเบียร์เย็นๆ

พอกันครับ พักหลังรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ไม่เติบโตในหน้าที่การงาน
พอไปๆมาๆ มันก็ขาดความมั่นใจไปด้วย
โคดรู้สึกเฟลเลยครับ

เหมือนอ่านเจอตัวเอง 55 ของผมก้อเครียดงาน อยู่กับแฟน ยังไม่มีลูก มีบ้าน ต้องผ่อน ปัญหาหลักๆก็คงเรื่องงานกับเงิน 55 อยากคุยกับแฟน อยากระบายมากก็ทำไม่ได้ เค้าป่วยเป็นซึมเศร้า จนตอนนี้ ผมจะเป็นซะเองแล้วครับ 555