เชื่อมั่นในตัวเองเข้าไว้

เข้ายิมครับ ตอนแรกไม่คิดเลยนะว่าจะช่วยแก้เครียดได้
ยกไปยกมา รู้สึกโล่งเฉย

เอาอย่างแรกครับ สำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านการเจอวิกฤตแบบผม เหอะๆ

ให้คิดไว้ก่อนว่าปัญหาทุกอย่าง มีทางออกและทางจบเสมอ แน่นอน ล้านเปอร์เซนต์

แค่ว่ามันจะเป็นทางไหน แบบไหน ยังไงบ้าง
หลายๆทางอาจจะต้องเสียอะไรไป หรือแลกด้วยอะไร ต้องพร้อมรับสถานการณ์นั้นๆ
หรือจิตนาการให้เกิดกรณีต่างๆ
แล้วค่อยๆกลั่นกรองแต่ละทางออกนั้นๆ ให้สูญเสียน้อยที่สุด

แต่เสียอะไรเสียได้ แต่อย่าเสียกำลังใจจากตัวเอง อย่าเสียตัวตน
เพราะนี่คือสิ่งเดียวที่จะยึดเหนี่ยวเราไว้ทุกๆสถานการณ์

ยากหมดครับ ปัญหาชีวิตคนเรา แค่เราเจอไม่เหมือนกัน

อย่าลืมบริหารจัดการเวลาแม้จะเพียงน้อยนิด ให้ตัวเองมีความสุขด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆ
ด้วยเวลาไม่กี่นาที เพื่อต่อพลังชีวิตให้ตัวเอง
เช่นการได้กินก๋วยเตี๋ยวอร่อยซักชาม หีือดูช่องยูทูปที่ชอบ
ก่อนที่พรุ่งนี้จะมาถึง คืนนี้เรายังมีเวลาให้ปลดปล่อยซักข่วงเวลา ก็ให้ทำครับ

อย่าลืม ไม่มีใครเอาเรา ไปจากตัวเราได้
นี่คือสิ่งเดียวในโลก ที่ใครก็เอาจากเราไม่ได้ นอกจากเราจะทิ้งมันเอง

ผมคงได้แต่แนะนำว่า อย่าไปเก็บทุกเรื่อง

ปัญหาของเราและครอบครัว เราก็เก็บไว้ คิดวิเคราะห์หาทางแก้ไขที่เหมาะสม

ส่วนปัญหาที่คนอื่นคิดว่าเรามีปัญหา แต่เราไม่ได้คิดว่ามันเป็นปัญหา ผมปล่อยหมด ไม่สนใจ
ส่วนปัญหาคนอื่น ผมยิ่งปล่อย หลังๆ ขอไม่รับรู้ด้วยจะดีกว่า

เรื่องงาน งานที่เรารับผิดชอบมีปัญหา หรือ เพื่อนร่วมงานมีปัญหา งานเราไม่ดีเราก็แก้ เพื่อนร่วมงานแย่แก้ไม่ได้ ก็ ปรับตัว ไม่ใช่ทำงานหนักขึ้นแต่ต้องเสียงดังมากขึ้น โวยวายให้มากถ้าคนอื่นมาทำให้งานเรายาก
เงินไม่พอ อันนี้ก็ปวดหัวสุด เพราะหาเงินเพิ่มมันยาก เป็นผมคงหาทางลดค่าใช้จ่าย ชีวิตลำบากขึ้น แต่มันจะได้ไม่ตึง ไม่เครียดเกินไป
มีลูก อยากมีมั้ยหรือคนอื่นอยากให้มี คลอดออกมาพ่อแม่เลี้ยงนะ คนอื่นมาเลี้ยงหรอ? จะไปกังวลอะไรมาก ถ้าอยากมีก็มีเลย อย่ากังวลมากเกินไป

ว่างไม่มีเพื่อนไม่มีสัตว์เลี้ยง ส่วนตัวไม่แนะนำ ดูแลสัตว์ไม่ง่ายนะครับ ถ้าไม่ชอบจะยิ่งเครียดนะ
ถ้าว่างไม่มีอะไรทำ ลองเดินเล่นแถวๆบ้านดูก็ได้ มองคนโน่นคนนี่ใช้ชีวิตดูอาจจะได้กำลังใจ หรือไอเดียอะไรดีๆ

ส่วนตัวฟังเพลงดิ่งๆ ไว้ฮิลตัวเอง ( ส่วนตัวนะ )

ยังไม่ตายก็สู้กันไป

beer with friends

นอน แบบไม่ต้องคิดอะไร ตื่นมาค่อยลุยต่อ

หาที่สงบๆ ตอนเย็นๆ นั่งดื่มเบียร์ครับ

ช่วงนี้ก็เครียดเหมือนกันค่ะ
ตอนนี้ก็แก้ปัญหาไปที่ละจุดก่อน โฟกัสทีละอัน ช่วงนี้ก็พอหายใจได้บ้างค่ะ

จะหนีไปใช้เวลากับตัวเองให้มากที่สุด ที่เคยทำประจำคือ เดินพร้อมกับฟังเพลงไปเรื่อยๆฮะ ระยะทางหรือเวลาเท่าไรไม่แน่ใจ จนรู้สึกหัวโล่งๆ แล้วค่อยกลับมาเผชิญหน้ากับปัญหา

ผมจะบอกตัวเองว่าช่างแม่ม ละก็ทิ้งมันไปซักพัก หาอะไรทำจนเลิกฟุ้งซ่านละค่อยกลับมาลุยต่อ

ออกกำลังกายช่วยได้นะครับ สมองไม่ฟุ้งซ๋านดี
จากที่ไปหาหมอได้ยามากิน + หมอแนะนำออกกำลังกายควบคู่ไป ดีขึ้นมาก

ส่วนใหญ่มาจากการระบายกับคนรอบข้างอ่ะครับ ไม่งั้นก็จมดิ่งเรื่อยๆ จนถ้านานๆไปมันจะฉุดไม่ขึ้นเอา

สำหรับผมแค่คิดถึงว่าจะได้กลับไปหาครอบครัว แมว หมา ผมก็ยิ้มแล้วครับ

และพยายามออกไปเจอเพื่อน ร้านเหล้า นี่คือความสุข