ผมก็เคย แบบนี้เป๊ะเลย หลังจากชวนไปกินข้าวก็จบเลย 5555555555  

ถ้าเป็นเรื่องงานก็คุยปกติครับ ส่วนเรื่องความรู้สึกส่วนตัวต้องมีขอบเขตครับ ท่านเป็นคนแบบไหนก็เป็นแบบนั้นครับ ทำตัวตามปกติของท่าน ทำกับคนอื่นยังไงก็ทำกับเธอแบบนั้น รู้ว่ามันยากเด๋วก็ชินไปเองครับ

ท่านเข้าไปจีบเขา ความชอบมันเริ่มมาจากตัวเราเอง บางทีเขาอาจจะยังไม่ได้ชอบเรา ต้องให้เวลากับเขา บางทีเขาอาจจะมีกำแพงบางอย่างที่ท่านไม่รู้

อย่าไปตัดความสัมพันธ์กับเขาด้วยการทำตัวเพิกเฉยหรือหักดิบ เพราะนอกจากไม่ช่วยอะไรแล้ว เธอจะเป็นฝ่ายคิดว่าตัวเองผิดอะไรรึป่าวที่ท่านทำตัวเย็นชา สังเกตุบางครั้งเธอจึงทักมาถามท่านมาคุยกับท่าน

เธอไม่ได้ทำอะไรผิด ท่านก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เริ่มจากรู้สึกดีดีก็ต้องรักษาความรู้สึกดีดีให้กันครับครับ ไม่ใช่ไปจบแบบต่างคนรู้สึกไม่ดีต่อกันด้วยเหตุผลเพียงเพราะว่า ไม่ได้ดั่งใจ

มันคือการให้เกียรติความรู้สึก การตัดสินใจ ของเธอและตัวท่านเอง

อาจจะแนะนำอะไรเป็นรูปธรรมไม่ได้มาก แต่ต้องเตือนใจตัวเองไว้ว่า อย่าไปทำอะไรไม่ดีไม่เข้าท่า ไม่เป็นตัวตนของท่านเอง ถึงตอนนั้นมันกลับไปแก้อะไรไม่ได้แล้ว ท่านยังมีงานที่ต้องทำ มีภาระที่ต้องดูแล มีสังคมที่ท่านต้องอยู่ร่วม

ผลสุดท้ายออกมาเป็นแบบไหนไม่รู้อนาคต แต่ดีแน่นอน ท่านอาจจะได้เพื่อนสนิทเพิ่ม หรือ เธออาจจะเปิดใจมาชอบท่านก็ได้ครับ ขอให้โชคดีครับ  

ส่วนตัวเคยเจออะไรคล้ายๆแบบนี้มาบ้าง ตอนที่คุยก็ดีตลอด แต่พอผมเริ่มบอกว่าชอบจะจีบเขาก็อึดอัด แต่เวลาผ่านไปก็คุยกันเรื่อยๆแบบเดิม ปรากฏว่าเขาไม่ชอบคนจีบโต้งๆ แต่ผมก็คุยไปเรื่อยๆเขาค่อยๆเปิดยอมรับจนได้คบกัน
(กรณีของผมเขาไม่ชอบจีบด้วยคำพูดหรือการกระทำโต้งๆ ทำให้เห็นต่อเนื่องเขาเปิดใจเอง แล้วก็จะมีโอกาส)

ที่พูดนี่ไม่ได้หมายความว่าเขามีใจ อยากจะตรงกันข้ามเขาไม่คิดแม้แต่นิดเลยก็ได้ แล้วเขาอาจเกรงใจก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน แต่ผมว่าถ้าชอบจริง การได้ลองทำอะไรสักอย่างก็ดีกว่าไม่ได้ลองเลย ผลจะเป็นยังไงก็ช่างมันเถอะ แต่ก็ต้องสังเกตพฤติกรรมเขาด้วยนะ ไม่ใช่โฉ่งฉ่างเข้าไป บางคนไม่ชอบ แล้วยิ่งกรณีทำงานด้วยกัน เขาก็ต้องเซฟทั้งตัวเอง ทั้งมุมมองสังคม