แบบใช้คำว่าเป็นพระที่เข้ากับยุคสมัยใหม่ คนรุ่นใหม่ชอบ
ไม่ต้องเคร่งนู่นนี่นั่น เอาแค่สอนให้เป็นคนดี มีคำคมดีๆ เท่ห์ๆ เทศน์สนุกๆ

สังเกตได้ว่า คนชอบมาก ไม่ต้อง เคร่งครัดอะไรมาก หลักการไม่ต้องเยอะ

ซึ่งก็ส่งผลให้การสอนไม่ครบถ้วน ยังมีจุดที่ยังละเลย
ดูได้จากพระแนวๆนี้ที่สึกออกมาหลายองค์ ยุ่งเรื่องทางโลกแบบเต็ม 100 เลย ออกมาก็เป็นคนมีรักโลภโกรธหลง เต็มที่เลย พูดหยาบ มีกิเลส ใจร้อน

แต่พระที่สอนแบบดีๆ เคร่งครัด สอนทางให้จิตใจดีจริงๆแบบปล่อยวาง ให้อภัย จิตใจสงบ คนกลับไม่ชอบ
ไปชอบพระที่สอนแนวบันเทิงๆ พอสึกออกมา ก็ไม่ได้เป็นคนใจเย็น แค่เพราะเป็นพระเลยแสดงออกไม่ได้

คุณคิดยังไงกับเรื่องนี้บ้างครับ

สำรวมทำตัวคนดีย์แต่สอนออกมาได้วงการแครอทเน่าๆแบบนี้ก็ลองเปลี่ยนดูดีกว่าครับเนอะ

พูดตรงๆก็คนส่วนใหญ่ ชอบที่เป็นพระแล้วมาเล่นตลก เล่นมุขให้ดูครับ

หลักธงหลักธรรมอะไร ไม่ได้สนใจหรอก เอาความบันเทิงล้วนๆ

พระที่จัดเองเขาก็รู้ แต่คงหวังลึกๆว่าอาจจะมี 1 ใน 1,000 คน ที่ได้หลักธรรมไปบ้าง

เพราะเขาคิดตรรกะแบบเม้นแรกไง

เอาพระสำรวม กับพระเน่าๆ มารวมเป็นกลุ่มเดียวกัน

สรุปได้ว่า พระสำรวมทุกคนจะต้องเน่า

ก็ที่ทำตัวเคร่งๆไม่ค่อยย่อยให้เข้าใจง่ายครับ คนวัยรุ่นถึงวัยทำงานเข้าถึงได้ยาก

สู้สมัยก่อนไม่ได้ มีแต่พระน้ำดีสำรวมๆ
อิสระมุนี งี้ สมีเจี๊ยบรุ่นขี้ออนประวีน่า นิกร ยันตระ ภาวนาพุทโธรุ่นขี้เด็กกระเหรี่ยง สาธุๆ เณรคำ


โดยเฉพาะพระที่ควรเป็นแบบอย่าง คือพระสุเทพ ปภากโร ที่เข้าใกล้การบรรลุช่วยทำนุบำรุงพระพุทธศาสตร์ศาสตร์ รักษาศีล 5 เป็นแบบอย่างแก่คนทั่วไปให้ยึดเถือ

ภาษา วัฒนธรรม วิถีชีวิต แนวคิด ตรรกกะของผู้คนสมัยใหม่ย่นย่อกระชับมากขึ้นครับ

จริงๆทุกๆด้านเลยแหละ สังเกตภาษาพูดของคนสมัยนี้เน้นการสื่อสารแบบน้อยคำลงแต่เข้าใจได้มากขึ้น

ลดความเป็นทางการหรือพูดจาเวิ่นเว้อ พินอบพิเทาจนเกินพอดีลงไปเยอะมากๆแล้ว

โลกยุคปัจจุบันมนุษย์เจนใหม่ๆอินกับวัฒนธรรมฮิปฮอปและการแร๊พจนเป็น Mainstream Culture

ที่ได้รับความนิยมสูงสุดในโลกยุคใหม่

ศาสนาก็เช่นกัน จะสื่อสารหรือทำความเข้าใจกับคนรุ่นใหม่มันก็ต้องมีการปรับการใช้ภาษาและกริยาท่าทางบ้าง

ผมว่าคนส่วนใหญ่น่าจะเก็ตนะกับสังคมไทยที่เราโตมาในยุคที่เรียนในวัยประถมหรือมัธยมหรือมหาวิทยาลัยแล้วต้องไป

นั่งฟังพระบรรยายธรรมหรือให้โอวาท ว่าเวลาเจอพระที่สำรวมเข้มๆบรรยายรสพระธรรมข้นๆกับน้ำเสียงขรึมๆ

เป็นเวลานานๆมันช่วงง่วงหงาวหาวนอนขนาดไหน อะไรที่ปรับไปตามกระแสโลกก็ปรับตัวกันไปครับ ศาสนาถ้าไม่อัพแพทซ์

หรือ Revision ตัวเองบ้างน่าจะอยู่รอดลำบากในยุคที่โลกปรับตัวเป็น Digital Transformation กันแทบจะทุกอย่างแล้ว

ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วสื่อสารให้กลุ่มคนอีกฝั่งฟังเข้าใจได้มันก็ดีแล้วครับ ดีกว่าสื่อสารอยู่ฝ่ายเดียวแล้วอีกฝ่ายไม่รับรู้เพราะเข้าไม่ถึงนั่นแหละ

โลกเปลี่ยน การสื่อสารก็ต้องเปลี่ยนครับ ถ้าไม่เปลี่ยนตามศาสนาก็เสื่อมไปเรื่อยๆ เพราะไม่มีคนแม้แต่จะฟังเลย

ต้องย้อนไปสมัยอดีตพุทธกาล เรารู้ได้ยังไงว่าสมัยนั้นมีการสอนกันแบบไหน? การสอนอาจจะต่างจากที่คุณคิดว่าเคร่งครัด สำรวมก็ได้ เราเห็นอย่างมากก็ย้อนไปในช่วง 100 ปีเท่านั้นแหละครับ

ผมไม่ชอบพระพวกนี้เลย ก่อนบวชเป็นใคร ทำไมพอบวชแล้วเก่งขึ้นมา

สำรวม สอนให้ปล่อยวาง แบบนี้น่ะนะ แล้วใจความสำคัญอยู่ตรงไหน

ความสำคัญศาสนามันไม่ได้มากเหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ
ก่อนจะหาผู้เผยแผ่ธรรมะอย่างแท้จริง
หาผู้สืบทอดศาสนาให้มีจำนวนมากพอให้ศาสนามันอยู่รอดก่อน

ง่ายๆเลย บารมีคือกำลังใจ ยังไม่เต็ม
เขาต้องเอาทางโลก และทางธรรมบ้าง
จะให้อยู่กับคำภาวนาตลอดวัน คนบารมี 10 ไม่เต็ม จะทำไม่ได้
เขาต้องล่อเลี้ยงใจด้วยความบันเทิงไปก่อน แล้วความตลกมันเสพง่าย
ถ้าเราเอาการภาวนา ไปให้เลย เขาจะบอกว่ายากไปเอาจิตอยู่นิ่งๆ สัก 10 วิ มันยาก
เขาจะบอกว่าฟังเรื่องฤทธิ์ เรื่องตลก เรื่องผี สอดแทรกธรรม เอาแค่นี้พอก่อน
ธรรมะจึงขึ้นต้น ด้วยทานเพราะทำง่าย รักษาศีล และภาวนา

เกิดๆตายๆ มีชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ สะสมกำลังใจที่ละนิดทีละหน่อย ชาตินี้ได้น้อย ชาตินี้ได้มาก
เมื่อบารมี 10 คือ กำลังใจเขาเต็มเมื่อไหร่ ชาตินั้นเขาจะเริ่มตั้งมั่นภาวนา
เมื่อภาวนาแล้วเขาจะรู้ว่า จะไปไหน
จะเป็นพระพุทธเจ้า
จะเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า
จะเป็นพระอรหันต์

ดวงจิตทุกดวงมันก็มีแค่นี้แหละ โลกธาตุใบนี้
บารมีไม่เต็มก็ ท่องเที่ยว แสวงหาความเป็นอยู่ของชีวิตไปก่อน
เมื่อชาติใดเต็มแล้วเขาจะดิ้นรนบุกป่าเขาลำเนาไพรแสวงหาพุทธะ ของเชื้อสายตนเองที่ร่วมบำเพ็ญกันมา
จะปล่อยวาง จะสงบ จะเอาสุข จะเอาอะไร ก็จบที่นิพพาน สิ้นภพสิ้นชาติ

ตอนนี้ไอ้ที่มันผุดออกมาอ่ะมันมีแต่พวกขี้พวกเศษอ่ะ พระหรือคนที่เค้าปฎิบัติจริงๆเค้าก็ทำของเค้าเฉยๆ ไม่ได้ออกมาแสดงอะไรกันเลย

ส่วนโลกโซเชียล 99.99 ก็คนมีตันหาทั้งนั้นแหละครับ โอกาสจะไปเจอหรือเห็นกลุ่มที่เค้าทำจริงๆมันโอกาสน้อยนะ

น่าจะไม่ได้ชอบธรรมมะ ชอบความบันเทิงมากกว่า