มีความทรงจำยังไงกับยุคนี่บ้างครับ
ย้อนไปสัก 10-15 ปีก่อนโคตรบูม มีแทบทุกซอย
พูดแล้วคิดถึงมาก นัดเพื่อนเล่น เค้าเตอร์ หรือเสาร์อาทิตย์ไปร้าน PS2 ชั่วโมงละ 15 บาท หารกับเพื่อน เกมส์เด่นๆก็
วินนิ่ง Pes
มวยปล้ำ wwe
จักรยาน downhill
GTA ผมเรียกเกมส์จิ๊กรถ ภาค san โคตรคลาสสิก
Dragonball bodokai 3

วนอยู่ 4 5 เกมส์ แต่เล่นได้ทุกสัปดาห์

โคตรคิดถึงครับ เป็นอะไรที่สนุกมากเลยนะยุคนั้น

สมัย ม.ต้น ไกล้เวลาเลิกเรียนนี่ผมไปรอหน้าประตูทางออกก่อนละ ไปคนแรกๆเลย ประตูเปิดก็ต้องรีบจ้ำอ้าวไปร้านเกมส์ ต้องรีบไปจองก่อนไม่งั้นเต็มอดเล่น

ผมจะมีร้านประจำชื่อว่า clinic game เจ้าของร้านเป็นผู้หญิงชื่อพี่ขวด นมโครตใหญ่ ขาวโบ๊ะ ชอบใส่เสื้อคอเหว้า เอาง่ายๆเหมือนลีโนตมอะ ตอนไปจ่ายตังค่าเวลาซื้อบัตรเกมส์ผมแอบมองนมแกประจำเลย

แล้วก็คือเป็นลูกค้าประจำจนสามารถเข้าห้อง vip ที่ร้านได้ ห้อง vip คือห้องลับจะมีแค่ลูกค้าประจำเข้าได้ นอนได้ เอาง่ายๆคือเล่นได้ 24 ชม มีตู้เสื้อผ้าให้เปลี่ยนเสื้อได้มีทุกอย่างพร้อม ผมอยู่เหมือนบ้านอะทั้งๆที่บ้านก็มีเน็ตมีคอมพร้อมนะแต่มันไม่ได้ฟิล

แล้วเหตุการณ์ที่เห็นประจำในร้านเกมส์เลยคือแม่มาตามกลับบ้าน ใครโดนตามนี้โดนล้ออย่างอายอะ ผมก็เคยโดนพ่อมาตาม บางครั้งเครื่องเหลือว่าง 1 ที่ ก็รีบวิ่งมาแย่งกันนั่ง เคยต่อยกันแย่งเครื่องเกมส์ก็เคย บางครั้งก็ชอบมีเด็กเกาะเบาะมายืนสอนเป็น life coach บอกพี่ๆทำไมไม่ทำอย่างนู้น อย่างนี้ พอให้แม่งมาเล่นเองกากกว่าผมเล่นอีก

นึกแล้วก็คิดถึงนะ สมัยก่อนเป็นอะไรที่สนุกมาก พอเริ่มมีการแข่งขันร้านเยอะขึ้น เนตถูกลง คอมมีกันทุกบ้าน ร้านพวกนี้ก็ค่อยๆจางหายไปตามกาลเวลา อยู่ไม่ใหวค่าใช้จ่ายเยอะ คอมก็ก้ไม่ได้อัพสเปคเพิ่ม ที่นึกถึงที่สุดก็พี่ขวดนี้แหละ ไม่รู้เป็นไงบ้าง มีลูกมีผัวแล้วมั้ง ยังจำร่องนมพี่แกได้อยู่เลยย

สามก๊กอีกเกมนเพล2

ยุคทั้งร้านเล่น cs คือโคตรสุด มันมาก ต่อมาก็ยุค dota คึกคักจัด

ถ้าคอมสมัยนั้นเล่นเป็นแต่เคาท์เตอร์ ฝีมือพอใช้ได้ แต่เข้าเกม เข้าห้องไม่เป็น ต้องให้เพื่อนเข้าให้ตลอด จนเจ้าของร้านแซวถ้าเพื่อนไม่มา เอ็งก็ไม่ได้เล่นสินะ
ส่วนสมัยเพลย์สอง เล่นวินนิ่งกับมวลปล้ำ บ้านเพื่อนเปิดร้านเกม เล่นฟรีบ้าง เสียเงินบ้าง หลังๆ เพื่อนบอกมึงเข้าเครื่องไปเล่นบ้านเลยก็ได้ ผมแม่มก็หิ้วกลับบ้านเอามาเล่นเป็นปีๆ

โดดเรียนไปเล่น

ผมทันทุกยุคเลย เข้าร้านเกมตั้งกะสมัยเครื่องซุปเปอร์ เล่นเพอเฟกอีเลฟเว่น(วินนิ่ง) ท๊อปเกียร์
แล้วก็มายุคเพล1 เพล2 เค้าเตอร์

แร๊ค เล่นบ้านละเนตฟรี TOT 2ชัวโมงตัด

ดอท1 นี่เนตบ้านเริ่มแรงละ เล่นที่บ้านเอา

Half-Life // เค้าเตอร์ นี้ของคู่กันเลย อีกเกมฮิตๆก็ แบทเทิลเลียม

และอีกเกม ที่เล่นมา ก็ โยวกัง จนถึงทุกวันนี้ก็ยังเล่นอยู่ เป็นเกมออนไลน์ที่นานสุดจริงๆ

Family Come เกมแรกที่เล่น (ชั่วโมงละ 20 บาท)



PS1 เกมแรกที่เล่น Shacou Eiyuuden (ชั่วโมงละ 15 บาท)



PS2 เกมแรกที่เล่น WWE (ชั่วโมงละ 20 บาท)



PC GTA III (ชั่วโมงละ 30 บาท)

wwe ภาค here come the pain เลยยุคนั้น ใครใช้บล็อค โกลเบิร์ก พลังดุเกิน

เคยเล่นตั้งแต่สมัยเครื่องขาวแดง แล้วก็มาสมัยเครื่องซุปเปอร์ฯต้นๆเอง
หลังจากนั้นที่บ้านก็ไม่มีเงินให้ไปเล่นล่ะ จะเก็บเองก็ลงหนังสือการ์ตูนหมดครับ

ตอนแรกๆก็สวยหรูแบบนั้นแหละครับ แบ่งมาม่า แบ่งเป๊ปซี่
พอเริ่มรู้จัก dokapon เท่านั้นแหละ มิตรภาพก็แหลกสลาย

ม.ต้นโดดเรียนไปเตะวินนิ่ง

ม.ปลายเคาเตอร์หลังเรียน

ป.ตรี dota ข้ามวัน

โคตรคิดถึงครับ เป็นอะไรที่สนุกมากเลยนะยุคนั้น

สมัย ม.ต้น ไกล้เวลาเลิกเรียนนี่ผมไปรอหน้าประตูทางออกก่อนละ ไปคนแรกๆเลย ประตูเปิดก็ต้องรีบจ้ำอ้าวไปร้านเกมส์ ต้องรีบไปจองก่อนไม่งั้นเต็มอดเล่น

ผมจะมีร้านประจำชื่อว่า clinic game เจ้าของร้านเป็นผู้หญิงชื่อพี่ขวด นมโครตใหญ่ ขาวโบ๊ะ ชอบใส่เสื้อคอเหว้า เอาง่ายๆเหมือนลีโนตมอะ ตอนไปจ่ายตังค่าเวลาซื้อบัตรเกมส์ผมแอบมองนมแกประจำเลย

แล้วก็คือเป็นลูกค้าประจำจนสามารถเข้าห้อง vip ที่ร้านได้ ห้อง vip คือห้องลับจะมีแค่ลูกค้าประจำเข้าได้ นอนได้ เอาง่ายๆคือเล่นได้ 24 ชม มีตู้เสื้อผ้าให้เปลี่ยนเสื้อได้มีทุกอย่างพร้อม ผมอยู่เหมือนบ้านอะทั้งๆที่บ้านก็มีเน็ตมีคอมพร้อมนะแต่มันไม่ได้ฟิล

แล้วเหตุการณ์ที่เห็นประจำในร้านเกมส์เลยคือแม่มาตามกลับบ้าน ใครโดนตามนี้โดนล้ออย่างอายอะ ผมก็เคยโดนพ่อมาตาม บางครั้งเครื่องเหลือว่าง 1 ที่ ก็รีบวิ่งมาแย่งกันนั่ง เคยต่อยกันแย่งเครื่องเกมส์ก็เคย บางครั้งก็ชอบมีเด็กเกาะเบาะมายืนสอนเป็น life coach บอกพี่ๆทำไมไม่ทำอย่างนู้น อย่างนี้ พอให้แม่งมาเล่นเองกากกว่าผมเล่นอีก

นึกแล้วก็คิดถึงนะ สมัยก่อนเป็นอะไรที่สนุกมาก พอเริ่มมีการแข่งขันร้านเยอะขึ้น เนตถูกลง คอมมีกันทุกบ้าน ร้านพวกนี้ก็ค่อยๆจางหายไปตามกาลเวลา อยู่ไม่ใหวค่าใช้จ่ายเยอะ คอมก็ก้ไม่ได้อัพสเปคเพิ่ม ที่นึกถึงที่สุดก็พี่ขวดนี้แหละ ไม่รู้เป็นไงบ้าง มีลูกมีผัวแล้วมั้ง ยังจำร่องนมพี่แกได้อยู่เลยย