ผมเป็นคนภาคกลางที่ย้ายมาอยู่ภาคเหนือนะ
เมื่อสัปดาห์ก่อน ขับรถเที่ยวแบบไม่มีจุดหมายกับภรรยาสองคน
โดยระหว่างขับรถ ถ้าภรรยารู้ข้อมูลหมู่บ้านนี่นั่น ก็จะเล่าให้ฟัง ซึ่งเพลินดี

แต่ระหว่างที่ขับผ่านหมู่บ้านนึง เป็นหมู่บ้านที่ดูเหมือนเป็นคนที่มีฐานะ คือส่วนมากเป็นบ้านไม้หลังใหญ่
ภรรยาบอกว่า อำเภอนี้ เมื่อในอดีตขึ้นชื่อเรื่อง "ตกเขียว" มาก

ผมก็สงสัยว่ามันคืออะไร ภรรยาเล่าด้วยน้ำเสียงปกติว่า
มีผู้ใหญ่เล่าให้ฟังว่า เมื่อประมาณ 30 ปีก่อนมั้ง จะมีคนภาคกลางมาติดต่อชาวบ้านที่นี่
แล้วก็จ่ายเงินให้ไว้ล่วงหน้า โดยแลกเปลี่ยนกับลูกสาว
ถ้าลูกสาวเรียนจบชั้นประถม จะถูกให้คนภาคกลาง หรือนายหน้านั้นเลย
ที่ได้ยินมา บางทีเรียนจบ ป.6 ก็เอาขึ้นรถไปเลย

ตอนนั้นผมฟังแล้วดิ่งเลย ทำไมมันโหดร้ายขนาดนี้วะเนี่ย
นี่หรือเมืองพุทธ

เผื่อใครอยากอ่านให้ละเอียดมากขึ้น

https://www.silpa-mag.com/culture/article_87134
https://www.silpa-mag.com/history/article_87085

มันคือการค้ามนุษย์ ซึ่งโทษตอนนี้หนักขึ้นมาก เลยไม่มีใครกล้าทำ

อีกอย่างพ่อแม่ก็จะโดนด้วย

เพลงเค้าก็แต่งกันมาแล้วสะท้อนภาพนี้
"ผ่านชีวิตและชื่นชมโลกสวยได้เพียง 15 ปี"

ที่ผมดิ่งคือ พ่อแม่ก็รู้ด้วยนะ ว่าเขาให้เงินมาเพื่ออะไร แล้วลูกสาวตัวเองจะถูกกระทำแบบไหน

ตอนนั้นคิดว่าเป็นแค่ครอบครัวนึงครับ ไม่คอดว่าจะเป็นค่านิยมระดับหมู่บ้าน ตำบลแบบนี้ คือมันเหมือนเรื่องปกติเลยอะ

ส่งออกเป็น OTOP เลยประมาณนั้นไหม ทุเรศชิบ คนแลกเงิน

ผมมารู้จักคำนี้ก็สมัยเรียนมหาลัยแล้ว อยู่ชีตวิชาต้นๆของปี1เลย

แบบเปิดโลกเหมือนกันนะ ลองถามเพื่อนที่เป็นคนเหนือหลายคนก็ไม่รู้จักคำนี้

ความจนมันน่ากลัวครับ สมัยก่อนแค่ผ่าไส้ติ่ง 500 ไม่มีเงินยังจะหามลูกกลับไปตายบ้านเลย

อีกอย่างพวกที่ทำแล้วมีเสี่ยเลี้ยง ก็เอาเงินเอาความร่ำรวยมาล่อให้เด็กคนอื่นเข้าวังวนอีก หรืออาจจะโดนพวกนั่นบอกให้ทำก็ได้ มันก็เลยวนไปเรื่อยๆอยู่เป็นหลักหลายสิบปี

บ้านเกิดผมอยู่เหนือพวกพี่เลี้ยงผมบางคนยังสมัครใจทำเลย กลับมาสวยขึ้นมาก คนแถวบ้านรู้แต่ไม่ท้วงอะไร

ส่วนพวกตกเขียวมันน่าจะนานมากแล้วล่ะ ก่อนหรือระหว่างสมัยชาติชายนู่นแหละมั้ง ตอนนั้นญวน ลาว อพยพเยอะ พวกล่าหัวมันก็เลยเฟื่องฟู

แฟนผมบอกว่าอันที่จริงมันเหมือนเป็นเรื่องที่ดีลลงตัวกันทุกฝ่าย ทั้งพ่อแม่ ได้เงิน
ลูกได้ตอบแทนบุญคุณ เพราะบางคนเขาบอกว่าเป็นเรื่องปกติ
นายหน้า ได้เงิน
ลูกค้าได้ ...

แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

นกน้อยจากท้องนาราคาถูก

เธอเป็นลูก ที่ถูกพ่อแม่ขายไป...

มันคือมายา พ่อแม่ก็คิดว่าลูกอาจไปได้ดีในเมืองก็ได้ เพราะพวกล่าหัวบอก เนี่ย เห็นไหมไปทำแล้วแต่งตัวสวย มีเงินส่งให้พ่อแม่เอามาทำบ้านใหม่ มีเสี่ยเลี้ยง

มันก็ไม่ต่างจากสมัยนี้ พริตตี้เป็นเด็กเสี่ย ทำไซด์ไลน์ เก็บเงินได้ทำธุรกิจโดยเสี่ยหนุนให้ แต่ก่อนก็เป็นร้านเสริมสวย

แต่ถามว่าพวกที่ไปแล้วแย่มีไหม มันก็เหมือนปัจจุบัน

คือต้องเข้าใจก่อนว่า

1. ระบบการขายบริการทางเพศของไทยไม่เคยเปลี่ยนมาหลายยุค ยกเว้นยุคที่มีอินเตอร์เนตเข้ามานี่แหละที่บางคนสร้างรายได้หลักแสนหลักล้านได้เองโดยไม่ต้องผ่านเอเยนต์

2. ระบบการหลอกคนมาทำก็ยังเหมือนเดิม เอาความร่ำรวยเข้าล่อ

3. พ่อแม่ที่ไม่มีการศึกษาก็ยังโดนหลอกง่ายเหมือนเดิม

สมัยก่อนมันก็มีทุกที่แหละครับ

เมื่อวานซืนนี้โจ๊กหวานเจี๊ยบยังขึ้นไปทำคดีแบบนี้ที่อุดรอยู่เลย

เป็นเด็กอายุ 10 ขวบที่ซื้อมาด้วยเงินแค่ 5 หมื่นบาท

เรื่องแบบนี้ไม่เคยหมดไปจากสังคมไทยหรอกครับ

ความจนน่ากลัวเสมอ และความจนของคนไทยไม่เคยหมดไป มีแต่จนกันมากขึ้น

ผมมีรุ่นพี่ผู้หญิง เกิด+อยู่อำเภอนี้แหละ

บอกเมื่อก่อนพื้นที่มันจน และกฏหมายไม่แรง

ยังมีคนมาติดต่อพ่อรุ่นพี่ผมเลย

รุ่นพี่บอกดีนะที่พ่อไม่ขาย ยังรักลูกอยู่ เล่าเป็นเรื่องฮาเฉย