ผมอยู่มา 10 ปีละ
ตอบคำถามก่อนว่าปราบเซียนไหม.

- ใช่ ครับปราบเซียน อย่างที่ top ment บอกครับ เชียงใหม่ขับเคลื่อนด้วย ประชากรแผง คือ นักศึกษา
และ การท่องเที่ยว อิงอยู่กับ 2 อย่างนี้ ครับ
รายได้ต่ำเตี๊ยเรื่ยดินครับ แม้กระทั่งในภาค ธุรกิจเกี่ววกับการท่องเที่ยว ที่เป็นตัวขับเคลื่อน ศก. ของเชียงใหม่ ยังจ้างกันแค่ 8-9,000 - 12,000 อยู่เลย ทั้งๆ ที่ ค่าครองชีพ ไปไกลแล้ว

ผมเองอยู่มา 10 ปี เห็นการเปลี่ยนแปลง ชัดๆ ก็ ถนน นิมมาน เนี่ยแหละครับ
บอกตามตรง คือ ตอนนี้ ก็ยังไม่ฟื้นด้วยนิมมาน ร้านที่ยังอยู่ดี คือ วอมอัพ กับ living mc. เท่านั้น มั้งครับ ที่ยังอยู่ได้ นอกนั้น ล้มหายตายจากกันไป ผลัดกันมา เจ๊ง อยู่เรื่อยๆ
ทั้งๆที่ ช่วงผมมาอยู่มาเรียนแรกๆ ร้านเหล้า เนี่ย มีทุกซอย ของ นิมมาน ด้วยซ้ำ ซอยนึง 2-3 ร้าน
ส่วนร้าน กาแฟ คาเฟ่ ต่างๆ ก็ แนวเดียวกันครับ ผลัดกันมา เจ๊งอยู่ เรื่อยๆ

ผมเองรู้สึกว่าน่าเที่ยว แต่ไม่น่าอยู่แล้วเหมือนกัน

-ค่าครองชีพ ก็ พอๆ กับ กทม.

-รถก็ติด ขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า
เริ่มตั้งแต่ แยกหลัง มช ตลาดต้นพยอม แยกภูคำ รินคำ ข่วงสิงห์ ฟ้าฮ่าม ศาลเด็ก บวกครก กาดสามแยก รวมโชค รถติดขี้น 4-5 เท่าได้

ลบภาพ เมืองชิลๆ แฮปปี้ สโลว์ไลฟ์ไปหมดละ

ผมว่าด้วยความที่คนไทย ถ้านึกถึงจังหวัดที่อยากจะมาทำธุรกิจ พักผ่อนชิลๆ บรรยากาศดีๆ

ต้องมี เชียงใหม่นี้ละในความคิดต้นๆ ด้วยความรู้สึกด้านบวกหลายๆอย่าง

เป็นจังหวัดที่เหมาะแก่การพักผ่อน แต่ไม่เหมาะกับการหาเงินเลยครับ

ผมมีบ้านอยู่แถว มช. จากเมื่อก่อนมีแต่ป่า ตอนนี้คนกรุงเทพเข้ามาซื้อปลูกบ้านกันเต็ม เปิดให้เช่าบ้าง อยู่เองบ้าง

ส่วนผมหนีจากเชียงใหม่ มาทำงานในกรุงเทพ เงินเดือนต่างกัน 3 เท่า 555

แบบ ท่าช้าง นี่ นทท หรือ คน ชมครับ

ท่าช้างส่วนใหญ่ก็ คน ชม นี่แหละครับ สัก 60-70 %
ที่เหลือ ก็ นทท. แต่จะออกไปทาง Lgbt++ เยอะหน่อย
ผมเองก็ ไม่ได้ไป มา 3 ปีละเหมือนกัน

แต่ถ้าเป็นเมื่อ 6-7 ปีก่อน ท่าช้างนี่ผมให้ เรื่องสาวสวยครับ
ผมเองเที่ยววอม แทบทุกวัน ยังยอมรับเลยว่า สาวท่าช้าง แจ่มกว่า

ส่วนหลังจากเรียน จบ . วอมผมก็ แทบจะไม่เข้าละเพราะเริ่มทำงาน ก็ไป กู๊ดวิว ริเวอร์ไซด์ แทน ตามช่วงอายุ ครับ ชอบบรรยากาศชิลๆ เพลงดีๆ ส่องสาววัยทำงาน พอละ

ถ้านับเต็มปีคือ 365 วันนะครับ ผมก็ยังคิดว่าท่าช้างคือคนเชียงใหม่ไม่น่าต่ำกว่า 70% นะครับ

เอาจริงๆขนาดผมมาอยู่กรุงเทพนานมากๆ ก่อนโควิดกลับไปช่วงใหญ่ๆ 2-3 เดือน

ไปท่าช้างทีไรก็ยังเจอเพื่อนฝูงพี่น้องตลอด

ก็ตามสไตล์แหละครับ ผมก็เช่นกัน

แต่เอาจริงๆนะ ทุกวันนี้มีเงินเยอะขึ้นกว่าสมัยเที่ยววอร์ม ตั้งแต่สมัยเรียนมอปลายเยอะ
คำถามคือกินได้หนักเท่าสมัยนั้นมั้ยดีกว่า

ของผม 30กว่า ถ้ากินหนักนี่โคตรจะแฮ้ง สมัยก่อนหนักกว่านี้5เท่าได้มั้ง นอน 3-4ชม ตื่นชิวๆ
เดี๋ยวนี้อัดหนักๆ นอนตี1ตี2 ตื่น 7-9โมง ยังลำบากมากๆ แถมแฮ้งอีก ทั้งๆที่กินไม่ได้หนักอะไรมากมาย

บวกลบคุณหารมา วันนี้มีเงินเยอะกว่าสมัยนั้นเยอะ แต่ร่างกาย+บริบทต่างๆ ก็กินได้ไม่เท่าเมื่อก่อน
ต่อให้กินเหล้าแพงขึ้นไรขึ้น แต่จำนวนมันสู้สมัยหนุ่มๆไม่ไหวจริงๆ ทุกวันนี้กินเหล้าขวดละหลายพัน

แต่ให้เทียบสมัยนั้น เหล้าขวด 60+- บุหรี่ 30-60 เทียบกันจริงๆ ผมคิดว่าสมัยหนุ่มๆยังจ่ายเยอะกว่านี้อีก
(ถ้าเทียบเป็นค่าเฉลี่ยรายปีนะ ถ้าต่อวันอาจจะสูงกว่า แต่ความถี่น้อยกว่าเดิมมากๆ)

ความถี่น้อยลง เหมือนกัน แต่ก็กินเหล้าดีขึ้น รึเปล่าไม่แน่ใจแต่แพงขึ้น แน่ๆ
ผมชอบ สรรหาเหล้าแปลกๆ จาก top.มาลองเรื่อยๆ
จริงๆผมตั้งเป้า จะไป แฮงค์เอ้า ร้านเหล้า ทุกอาทิตย์นะ

แบบ เสพดนตรี จิบเหล้า อีกวันก็ นั่งคาเฟ่ไป เตรียมตัวทำงาน แต่พอเอาเข้าจริง ๆ เฉลี่ย เดือนละครั้ง เองครับ
เพราะเวลาไป ก็ไป กับเพื่อนร่วมงาน ก็เอาเรื่อง อีกวันจะขี้เกียจจัด อยากนอน อย่างเดียว

ตอนไปเที่ยวบ้านแฟนอยู่ใกล้โอ้กระจู๋ กินทุกวัน ผมก็คิดนะว่าค่าแรงพนักงานนี่พอๆกับราคาอาหารในร้านแค่จานเดียวเอง

ค่าแรงไม่สอดคล้องกับค่าครองชีพเลย ถ้าให้อยู่ด้วยค่าแรงแบบนั้นคุณภาพชีวิตคงไม่ค่อยดีเท่าไร

แต่ถ้ารวยผมคงไปอยู่เชียงใหม่ถาวร คนรักการกินแบบผม แค่รวมโชคที่เดียวก็อยู่ได้ทั้งชีวิตแบบมีความสุขละ

.

.

มีญาติอยู่นู้น ไปบ่อย ไม่เคยคิดอยากอยู่เลยอะเป็นเมืองที่ผมรู้สึกว่า overrated มากๆ อันนี้พูดถึงในเมืองเชียงใหม่นะครับ

ร้านอาหารอยู่ได้ด้วย พลังทวีจากเพจโซเชี่ยลครับ แต่ดาบสองคมนะ ถ้าดีและอร่อย ติดลม อยู่ยาว แต่ถ้าสู้กับเจ้าตัดราคาได้ ก็พอไปได้ แต่ก๋ต้องเริ่มมองโมเดลธุรกิจใหม่แล้ว red ocean ทำไปไม่คุ้มค่าแรง

ใครคิดเปิดร้านกาแฟ ถ้าไม่ใช่สาย specialty red โคตร ๆ เริ่มมีร้านร้านหนึ่งเป็นแฟรนไชส์เปิดทุกหัวมุม รสชาติไม่แย่ พอทานได้ เริ่มต้นที่ 35 บาท บ้าไปแล้ว ถ้าร้านไม่สวย ไม่ดึงคนนอกมากิน ก็ทำใจกับราคายาว ๆ เลยฮ่ะ

ส่วนค่าแรง ถูกจริง ในเมือง ร้านอาหารนี่ถ้าไม่ใช่ร้านคนธรรมดาคนถิ่นที่ไม่ได้เช่าที่ ก็จะราคาพอไหว รอบนอก ร้านอาหารถูก ๆ พอมี ของในตลาดถูก ๆ ก็มี แต่ทยอยปรับราคาขึ้นแล้ว ในเมืองถ้าร้านสำหรับ นทท.ก็ราคาโดดไปเลย คนถิ่น นาน ๆ กินที จะได้เล่าให้คนจากที่อื่นฟังได้ เพราะถามมาแต่ละที เอ่อ ไม่รู้จักสักร้าน เอ็งไปเอาชื่อร้านมาจากไหนวะ ฮ่า ๆ

แต่อยู่ยงคงกระพัน ไม่มีใครสู้ได้ คงจะเป็นร้านลาบเหนือ ที่คนต่างถิ่นไม่มาแข่ง แต่ละร้าน ก็ยูนิคตามสไตล์ใครสไตล์มัน ถ้าได้พลังโซเชี่ยลไปช่วย เช่น ป่าข่อย ดอยสะเก็ด แทบจะไม่มีที่นั่ง

ไปอยู่ 2 ปี เจอฝุ่น 2 ครั้ง รอบนึงก็ธันวา-พฤษภาคม ผมตัดสินใจกลับบ้านเลย ไม่ไหวมากๆ
รถติดโคตรๆถ้าไม่มีมอไซค์เข้าคูหรือไปเมย่านรกบนดินชัดๆ
เงินเดือนต่ำผมทำทุกอย่างได้ 9พันเอง กราฟิกนะ

เอาเรื่องอื่นบ้างละกัน

แฟนผมเป็นคนเมายากมากกกกกกกก อย่าได้หวังจะมอมนางได้ พี่ที่ทำงานที่หวังจะมอมนางตอนงานเลี้ยงต่างๆคือเมาเองตลอด แฟนผมอยู่นิ่งๆไม่เคยเป็นอะไร

แต่ … พอมาเชียงใหม่ ไปร้านๆหนึ่งกินเบียร์ตามปกติ ไม่ได้กินอะไรแผลงๆ แฟนผมเมาเฉย และรั่วหนักแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน วันต่อๆมาไปอีกร้านนึงก็เมาเหมือนเดิม มีที่เชียงใหม่เนี่ยแหละที่ผมได้แบกแฟนกลับ ส่วนที่อื่นนี่คือมีแต่แฟนแบกผมกลับ 555555

ผมคนเชียงใหม่ เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
มันเป็นแบบนี้จริง