จากที่สังเกต คนที่มีเพื่อนแบบนี้นะครับ

พอเห็นพวกเค้าคุยกันนี่ เหมือนมีช่องว่างที่ พวกสนิทสมัยมัธยม มีกันเลยครับ

มันถึงสนิทกันได้ยังไงล่ะ มองตาก็รู้ใจ มองไข่ก็รู้ว่าบ้ากาม

อยากรู้ว่าเพื่อสนิทสมัยอนุบาลมาเจอกันตอนอายุ 30 กว่าๆอาการจะเป็นแบบไหน จะสนิทกันเหมือนเดิมหรือว่า เอ๊ะ!! ใครวะ

เพื่อนมัธยมเป็นเพื่อนกลุ่มที่เราผ่าน Coming of Age เติบโตกันมาตั้งแต่ ชตอ ไม่เป็น จนได้แอ้มสาว

มันคือประสบการณ์ร่วมกันสมัยยังเด็กร่วมกันมา เราสามารถเอาเรื่องเก่าที่เคยเจอร่วมกันเช่น งานกีฬาสี รด. เอามาคุยเฮฮาได้เลยไง มันถึงคุยกันได้

มันเหมือนเป็นการย้อนวัยครับ เหมือนกลับไปเป็นเด็กมัธยมคุยเล่นเฮฮากับเพื่อน ไม่ได้คิดว่าตัวเองอายุเท่าไรแล้ว

มัธยมมันเจอกันอย่างน้อย 5 วันทั้งวัน จะ 3ปี 6 ปีก็แล้วแต่ ร.ร.
แต่มหาลัยเผลอเจอกันแค่เทอมแรกเอง ละก็ไม่ทุกวันด้วย ถ้าเป็นคน
ที่สนิทกับคนยาก อาจจะไม่มีเพื่อนสนิทเลยก็ได้นะ

แต่ส่วนตัวมีเพื่อนสนิทในมหาลัยมากกว่ามัธยม

ผมมีเพื่อนสนิททั้ง มัธยม และ มหาวิทยาลัย
สนิทแบบสนิทจริงๆ เพื่อนมัธยมบางคนของผม ก็มาสนิทกับเพื่อนมหาวิทยาลัย


แต่กลับกัน ทำงานมา ปีนี้ ปีที่ 12 ไม่เคยมีเพื่อนสนิทที่ทำงานเลยครับ และ ไม่อยากมีด้วย
อยู่ที่ทำงาน คือ ที่ทำงานทราบว่าผมมีครอบครัว ไม่ดื่ม ไม่ปาร์ตี้ เลิกงานกลับบ้าน

ผมมีเพื่อนสนิท ญ สนิทมาเป็น 10 ปี ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย จน คนอื่นคิดว่าเป็นแฟน 555

สนิทใจสุดละครับ เพื่อนสมัย ม.ปลาย
สนิทกันเกินไปด้วยบางที

มันไม่มีอะไรแอบแฝงกันด้วยมั้งครับ คบกันด้วยนิสัยใจคอล้วนๆ ถ้าไม่เกลียดกันตอนเด็กกลับมาเจอกันก็ต่อติดไม่ยาก

ผมสนิทกับเพิ่อนมัธยมมากมายครับ เหตุผลเพราะอยู่กับพวกมันมานานมากนี่แหละครับ มองตาก็รู้ใจ รู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว เลิกคบมันไปก็ไม่มีใครคบแล้วครับ

เจอเพื่อนสมัยเรียน บางคนไม่สนิทกันตอนเรียน มาสนิทวัยทำงานก็หลายคน

ยิ่งพวกสนิทกันมานาน นี้คือเจอกันทีไร ก็จังไรเหมือนเดิม

พวกเพื่อนที่เรารู้จักตั้งแต่ตอนประถมหรือมัธยม มันไม่มีเรื่องของนามสกุล ฐานะ มาเป็นตัวแปรในการคบหากันครับ จะเห็นได้ว่าตอนเลี้ยงรุ่นพวกเพื่อนมัธยมหรือประถม คนที่มาในงานมันจะมีหลายระดับมาก ตั้งแต่ CEO พันล้าน ไปจนถึงพ่อค้าตลาดนัด แต่มันก็ยังด่าทอ ล้อชื่อพ่อกันได้เป็นปกติ ซึ่งถ้าเป็นในโลกข้างนอก การที่จะมีใครมาด่าทอ ล้อเลียน กวนตีน คนที่ระดับต่างกันขนาดนี้ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วครับ

เพื่อนมัธยมผมก็สนิทนะ แต่เทียบกับเพื่อนมหาลัยไม่ได้เลย

เพื่อนมหาลัยนี้ซี้ปึก เพราะเป็นกลุ่มเด็กเชี่ยกลุ่มเดียวในคณะเด็กเนิร์ด

เพื่อนทุกคนนิสัยคล้ายๆกัน คือชิวๆ กินเหล้า ดูดบุหรี่ ล่อหญิง แตมีความรับผิดชอบ ช่วงสอบก็อ่านหนังสือกันทั้งวัน อยู่ด้วยกันละมันใช่

ซึ่งเพื่อนมอปลายผมไม่มีคนนิสัยประมานนี้เลย มีแต่เนิร์ดไปเลยกับเกเรไปเลย คืออยู่ด้วยได้แหละ แต่ไม่มีความสุขเท่าเพื่อนมหาลัย

ปิดเทอมที คนอื่นเขานัดเพื่อนมอปลายไปเที่ยว พวกผมนี่เพื่อนมหาลัยมาก่อนอันดับหนึ่ง

เพื่อนมอปลายที่แต่ละคนยังคบอยู่ ก็โดนดึงมาอยู่แก๊งเพื่อนมหาลัยกันหมด

คือกลุ่มใหญ่มาก ขนาดที่ว่าเล่นป๊อกเด้งต้องหุ้นกันหลายคน เพราะไพ่ไม่พอ


ส่วนเพื่อนเวลาที่อยู่ด้วยกันนี่ผมวาเพื่อนมหาลัยเยอะกว่ามอปลายอีก

คือสี่ปี แทบจะเรียกได้ว่า24ชั่วโมง 5-6วันอะ ยิ่งพวกเพื่อนที่อยู่ต่างจังหวัดก็ 24/7ไปเลย ปีนึงมันจะกลับบ้านซักครั้ง พูดละก็คิดถึงจริงๆ