ผมเห็นด้วย จขม. มากๆนะ ที่พิมพ์มามันถูกเอาต้องเลยสำหรับการเป็นชนชั้นกลางคนนึงซึ่งเผชิญกับ middle income trap ในยุคนี้

อาจจะมีบ้างที่ผมเห็นแย้ง ไม่ว่าจะเป็น income ที่ควรคิดจากทั้งฝ่ายชายและฝ่ายหญิง
หรือถ้าจะคิดจากกรณีชายโสด ก็ไม่ควรอยู่บ้านที่ต้องผ่อนหนักขนาดนั้นรึเปล่า
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันเป็นเรื่องปลีกย่อย ในองค์รวมแล้ว ผมเห็นด้วยมากๆครับ

อย่างกรณีผมนี่โชคดีหน่อยที่ net income(ใน+นอกระบบ) หลุดจาก 100k ต้นๆมาได้หลายปีแล้ว
อีกทั้งไม่มีภาระทางบ้านเลย ให้พ่อแม่แค่ขำๆไว้ให้ท่านดีใจ หรือจะแฟนผมที่รายรับพอๆกันหรือมากกว่าในทุกๆเดือน
ในขณะเดียวกันเนื่องจากผมอายุ 32 แฟน 28 เราเลยยังไม่จำเป็นที่จะต้องซื้อบ้านที่ผ่อนเดือนละ 50-70k
กลับกันเราอยู่2คนที่คอนโดผ่อนเดือนละ 10k ซึ่งทุ่นรายจ่ายตรงนี้ไปได้เยอะ(แต่กรณีผมไปหนักที่รถแทน เหลืออีก2ปี)
ค่ารักษาพยาบาลผมก็ใช้ประกันกลุ่มของบริษัท ส่วนของแฟนก็รักษาตามสิทธิ์บุคลากรทางการแพทย์ของต้นสังกัดเขาไป
ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องขอบคุณบริษัทมากๆ ที่ให้สวัสดิการดีๆ ทำให้ลดค่าใช้จ่ายหลายๆมิติลงไปทั้งรักษาพยาบาล การเดินทาง กินอยู่ในเวลางาน ทำให้เหลือค่าใช้จ่ายแค่ที่อยู่ กินอยู่ส่วนตัว ลงทุนแค่นั้นเอง

โดยรวมแล้ว 2 คนรวมกัน เหลือไปออมในสินทรัพย์ต่างๆได้ราวๆ 60% ของ income
ซึ่งเราทั้ง 2 คนก็หวังว่าจะหลุดจากสถานะ middle income นี้ให้ได้ก่อน 40 สาธุๆๆ