ไม่อวดครับ ตามวัยด้วยมั้ง พอเริ่มมีรายได้มากขึ้น ค่าใช้จ่ายมากขึ้น ก็อยากออม อยากลงทุนกับอย่างอื่น ไม่ค่อยอยากซื้อของแบรนด์เนมเท่าไหร่แล้ว (ยกเว้นของแบรนด์เนมที่มีมูลค่า ราคาขึ้น )
เท่าที่เห็นคนรุ่นๆเดียวกันจะไปทางอวดบ้าน อวดรถ กันซะมากกว่า ถ้าของแบรนด์เนมก็พวกนาฬิกาแพงๆไปเลย แต่อาจจะอวดกันเพราะดีใจ ภูมิใจ ได้มาด้วยการทำงาน หรือด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเองมั้งครับ

ส่วนตัวถ้าจะซื้อของแบรนด์เนม ก็ซื้อเพราะชอบชิ้นนั้นมากจริงๆ และก็ใช้งานจริงๆด้วย พวกกระเป๋าตังค์ นาฬิกา เข็มขัด รองเท้าหนังไว้ใส่กับชุดไปงาน หรือพิธีการสำคัญๆ
วันหยุดก็ธรรมดาๆใส่เสื้อยืด กางเกงขาสั้นยูนิโคล่ จะอยู่บ้านหรือออกนอกบ้านก็สะดวกสบายดี รองเท้าแตะบ้าง ผ้าใบบ้าง แพงสุดในตัวก็มือถือแหละครับ

ผมไม่ค่อยมีของแบรนด์สูง ๆ ครับเพราะรสนิยมไม่เหมือนชาวบ้าน อย่างนาฬิกาผมชอบใช้ G-Shock Citizen Eco Drive กระเป๋าก็แบรนด์ทั่วไป รถก็ใช้ทั่วไปพื้น ๆ ประกอบกับผมไม่เล่นโซเชียลด้วยครับคือมีเฟสอันนึงที่ไม่มีเพื่อนเลย เอาไว้ติดตามเพจหมาแมว ของกิน นาฬิกา กระเป๋า รถแล้วก็สอบถามหรือจองซื้อสินค้าหรือบริการหรือสั่งน้ำหอมใน TFL Market แค่นั้นครับ ออกข้างนอกก็แต่งตัวแบบทั่วไปมาก ๆ

จะจัดเต็มออปชั่นหัวจรดเท้ากรณีเดียวคือไปงานคนสำคัญในชีวิตครับ งานแต่งของลูกผู้ใหญ่ที่เคารพ งานสำคัญของเพื่อนสนิท 2 คน ผมชอบที่จะทำแบบนี้กับคนที่สนิทหรือสำคัญพอครับ คนอื่น ๆ ที่ไม่ได้มีค่าอะไรในชีวิตไม่จำเป็นต้องมารับรู้มองหรืออะไรกับเราดีสุดครับ อันนี้ส่วนตัวผมนะ

ของแนวนี้ผมซื้อให้แม่กับแฟนมากกว่าครับ ผู้หญิงส่วนใหญ่ชอบอะไรประมาณนี้แททุกวัยแทบทุกคนครับ

แค่ทำกับข้าวเอง ผมยังอวด

ซื้อแล้วก็อวดสิ ไม่งั้นจะจ่ายแพงทำไม (ถ้าบอกว่าซื้อเพราะคุณภาพ สำหรับผมผมฟังไม่ค่อยขึ้นนะ จะซื้อของแพงกว่า 10 เท่าเพื่อเอาคุณภาพ ผมซื้อของธรรมดาแต่เปลี่ยน 10 รอบ ไงก็ใช้ได้นานกว่า ถ้าผมซื้อแบรนด์เนม ผมก็ยอมรับตรงๆเลยว่าซื้อเพื่อมาอวด เพียงแต่ไม่ค่อยได้ใช้แบรนด์เนมนี่สิ)

ผมก็เห็น พวกเจ้าของธุรกิจ ใส่แบรนด์เนม แล้วก็ไม่ใส่

บางคนก็มา เบ้นส์ลีย์ โรเล็กซ์ กับของแบรนด์เนมเต็มตัว

บางคนก็ขับ คัมรี่ กับ แต่งตัวทั่วๆไป 2 คนนี้ รวยพอๆกัน


แต่อีกคนจะ ชิลกว่า มันไม่มีผิดมีถูกหรอก แล้วแต่คนชอบ

สิ่งเดียวที่อวด และ ถ่ายลง face คือของกินครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

เมื่อก่อนก็คิดแบบนี้แหล่ะครับ จนครั้งนึงที่คนรู้จักเกิดอุบัติเหตุ แกใช้ BMW ซึ่งถ้าดูสภาพรถนี่คือยังไงก็ตายแน่ๆ แต่รอดเฉย แถมเจ็บแค่นิดเดียว... แล้วก็รู้ว่า ไอ้คุณภาพที่คุณได้มามันคือการลดความเสี่ยงที่อาจจะทำให้เราไม่มีโอกาสอีกเลยก็ได้นะครับ

ฉะนั้น บางอย่างมันก็คือจ่ายเพื่อคุณภาพไปแหล่ะครับ อย่างไรก็ดี อันนี้ก็เป็นแค่อย่างเดียวที่ผมกล้าจ่ายหนักๆนะครับ ที่เหลือในชีวิตผมก็ใช้ของปกติ นาฬิกาก็มีแบรนด์พอจะมีราคาแค่ 2-3 เรือน (ไม่ใช่พวก AP, PP, Rolex ด้วย) ที่เหลือก็ Seiko รองเท้าก็ไม่เกินห้าพัน ฯลฯ

มันคือความภูมิใจของเรา อยากอวดก็อวดเถอะครับ ไม่ได้เบียดเบียนใคร

ผมว่าคนรวยก็อวดนะ แต่เค้าอาจจะไปอวดที่อื่นก็ได้
นาฬิกา รถ กระเป๋า ที่เราซื้อนานๆที คือเค้าซื้อจนปกติไง ก็ไม่รู้จะอวดทำไม
ของที่เค้าอยากอวดอาจจะเป็นพาเพื่อนไปนั่งเรือยอร์ชส่วนตัว ถ่ายรูปลงไลน์กลุ่มก็ได้

แต่ก่อนเป็นครับ ทุกวันนี้ไม่เปนละ รูปเก่า ๆ ที่ลง Social ก็ลบทิ้งหมด ผมมองว่าทุกอย่างก็เปลี่ยนได้ตามเวลา สมัยก่อนผมนี่ได้อะไรมาใหม่ ๆ โพสก่อนละ ทั้ง Hermes LV Goyard RL Omega AP ทุกวันนี้เหลืออยู่บ้าง ขายกินบ้าง ปล่อยวางบ้าง ไม่ซื้อเข้าเลย มีแต่ขายออก ถ้าซื้อเข้าก็ของที่ผม Passion อย่างเดียว พวกนากาแค่นั้นเองครับ

ไม่คิดจะซื้อเลย และไม่ชอบอวดด้วย
ชีวิตนี้ ขอเป็นช่างตัดผมกระจอกๆ ขี่เวฟไปทำงาน มีพอร์ทหุ้น8หลัก แค่นี้ก็ฟินแล้ว

เป็นผมก็อวดครับ