เก่งนะครับ ยุคศิลปินเฟื่องฟู คือแกดูใจมุ่งไปทางงานเพลงกว่าธุรกิจจ๋าๆ

ยุคก่อน 2530 ยังไม่มีกฏหมายลิขสิทธิ์ในไทย วงสตริงดังๆ ยุคนั้นเอาดนตรีมาจากเพลงฝรั่งแทบทั้งนั้น บางวงเอามาทั้งเพลงแปลเป็นภาษาไทยทั้งดุ้น อย่าง ขอฝนชโลมใจของเศรษฐา ศิระฉายา เอามาจาก Rhythm Of The Rain หรือ เพลงยับ ของชัยรัตน์ เทียบเทียม ที่ประกอบหนังวัยอลวน เอาทำนองมาจาก Puff The Magic Dragon

แต่ต่อให้แปลมานี่ก็ต้องยอมรับนะว่าสกิลทางวรรณศิลป์คือเหนือชั้นอยู่

ปล. จริงๆ เกิดไม่ทันนะ ดักไว้ก่อน 55555555

ฟังแล้วใช่เลยฮะ

แกเป็นคนวางทิศทางให้เพลงสตริงแกรมมี่ยุคนั้นเป็นแนวเพลงฟังตามที่แกถนัด ภาษาสวยงามดนตีไพเราะ เจาะแนวคนชนชั้นกลางเป็นลูกกรุงยุคใหม่

เบิร์ด นันทิดา ชรัส สุรสีห์ ปั๋น กบ ตั้ม วิยะดา ศรัญญา มาลีวรรณ มิคกี้ อีกมากมาย

รวมถึงเพลงแกก็จะเหมือนเป็นเพลงพี่สอนน้อง แฝง ปรัชญามากมาย


เป็นอัจฉริยะทางคนตรี ยุคสตริง80-90ของจริงครับ

ได้ยินว่าแกเปลี่ยนโลกดนตรีในไทยยุคนั้นเลย ทำให้ดนตรีเปิดกว้างมากขึ้น ไม่ยึดติดในแบบเดิมๆ

แกเปลี่ยนภาษาจากศัพท์กวี ประเภท โศกศัลย์ จาบรรณ ถวิล อะไรพวกนั้นแบบลูกกรุง มาเป็นการใช้ภาษาที่เหมือนภาษาพูด ทำให้เข้าถึงวัยรุ่น และผสมเทคนิคการร้องแบบตะวันตกให้กลมกลืนกับเพลงไทยได้
เช่น เพลง พลิกล็อคของคริสติน่า ก็ใส่คำว่า อ๋าาา เติมเข้ามา ด้วยภาษาเพลงแบบเต๋อ ทำให้เราตามทันทุกการอัพเดตของเทรนด์เพลงโลก

ผมเพิ่งรู้ว่าค่าย RPG ที่ปาล์มมี่เคยอยู่

RPG ย่อมาจาก Rewat”s Producer Group ซึ่งในความหมายก็คือการรวมตัวกันทำงานของ ทีม Producer ที่เคยร่วมทำงานกับพี่เต๋อมาก่อน เป็นการตั้งชื่อเพื่อระลึกถึงและเป็นกำลังใจในทำงาน ซึ่งในยุคเริ่ม RPG มีบุคลากรที่ทำงานเพลงหลัก ได้แก่ สมชัย ขำเลิศกุล, ชุมพล สุปัญโญ,อภิไชย เย็นพูนสุข,โสฬส ปุณกะบุตร, พงษ์พรหม สนิทวงศ์ฯ, รุ่งโรจน์ ผลหว้า,ธานัท ธัญญหาญ วรวิทย์ พิกุลทอง เป็นต้น

พี่เต๋อ แกคงระดับ ซีดาน เล่นบอลก็แชมป์โลก คุมทีมก็แชมป์ยุโรป

แกก็ไม่ได้ปิดบังเลยครับ ว่าเอาทำนองเพลงฝรั่งมา เหมือนเป็นช่วงทดลองมากกว่า(ในยุคนั้นอะนะ)